Doorgaan naar hoofdcontent
De Olympische Spelen zijn
gisteravond afgesloten en we hebben als klein landje een vracht aan medailles
binnengehaald. Voor ons was toch de mooiste de gouden plak van Marianne Vos, de
wielrenster. Toen die uitgereikt werd en ze daarna zo dapper het Wilhelmus
meezong had ik echt kippenvel en tranen in mijn ogen. Jaren geleden zaten we
ook samen voor de televisie te huilen, toen werd Joop
Zoetenmelk wereldkampioen wielrennen op de weg, wat een emoties. Dit is
het tweede blog met als titel 'Marianne' van dit afgelopen jaar, vandaar
die II. In juni tijdens de Ardêchoise maakte ik een blog over een andere Marianne. Zij kreeg geen medaille, maar
zette in mijn ogen toch een prestatie neer.
Reacties