Doorgaan naar hoofdcontent

Amputatie

Ik had het al veel te lang uitgesteld omdat ik twijfelde of ik het dit jaar wel moest doen, een deel van mijn borderplanten tot de grond toe afknippen. Het stond er allemaal zo mooi bij, een border op zijn hoogtepunt, daar ga je als weldenkend mens toch niet in knippen. Vanmorgen kreeg ik het op mijn heupen. Ik was alleen, Mart was weg om te fietsen en opeens dacht ik, nu of nooit. Het is vandaag de 21ste juni en eigenlijk moet je dit knippen voor de langste dag doen. De valeriaan, alle vaste geraniums waarvan ik er verschillende soorten heb staan, de vrouwenmantel en de korenbloemen, allemaal weggeknipt. Op al die plekken heb ik tegen de avond wat koemestkorrels gestrooid en strak gaat de sproeier aan. Over twee weken verschijnt het eerste, jonge blad weer aan de planten en de meeste zullen ook weer gaan bloeien, waarschijnlijk alleen de vrouwenmantel niet, maar het voordeel is dat het blad dan voorlopig weer fris is. Verder heb ik verschillende planten voor een kwart afgeknipt, o.a. twee grote groepen phloxen. Ze gaan op die manier wat later bloeien, nu bloeit er nog genoeg en de planten worden op deze manier wat steviger. Het voelt als een amputatie wat ik vandaag gedaan heb, maar ik weet uit jarenlange ervaring dat ik hierdoor voor veel langere tijd een mooie border hou.

Nadat Mart thuiskwam heeft hij even geholpen de rommel op te ruimen, hebben we allebei een douche genomen en zijn we in St. Pierreville de zondagslunch gaan gebruiken. We hebben weer zitten te genieten van de kookkunsten van Charles-André daar op het terras. Terwijl we terug naar de auto liepen nam ik nog even deze foto, een typisch Frans sfeerbeeld.

Reacties

Mirjam zei…
Dapper hoor om daar zo je snoeischaar in te zetten. Ik heb nog niet die echte tuin-ervaring. Ik rommel eigenlijk altijd maar wat aan, maar toch heb ik wel aardig wat bloeiend spul in mijn tuintje staan. Maar op dit moment is daar een bloeiertje, ben de naam weer eens kwijt natuurlijk, die zo'n beetje de hele border overneemt. Ik denk dat ik daar komende dagen ook maar eens zo rigoreus de schaar in ga zetten, want alle andere planten zijn geheel verdwenen nu. En dan hoop ik later ook te kunnen zeggen, dat mijn ervaring me heeft geleerd dat het echt wel kan, dat knippen haha...
Zo'n typisch Frans sfeerbeeld doet geen zeer nee... mooi hoor...
Liefs,
Mirjam
Emie zei…
Dit soort rigoreuze dingen durf ik nooit. Ga het onthouden. Onderste foto is een ansichtkaart!
Ineke zei…
Jij durft hoor! Mijn vader snoeide ook alles altijd tot vlak boven de grond en het kwam altijd weer goed.
Zal wat foto's sturen van onze lunch bij dat heerlijke restaurant. Ik weet zeker, dat jullie lekker gegeten hebben. Da's dan wel verdiend na een druk, heftig maar o zo gezellig weekje. Lieve groet
Marthy zei…
Ik zou dat bloeiertje wat de hele border overneemt niet afknippen maar voor een deel met wortel en al eruit halen, Mirjam. Dat zijn altijd lastige jongens, die doen aan landjepik.
Marthy zei…
Voorzichtig hoor Emie, het kan beslist niet met alle planten. Maar de planten die ik noemden kunnen tegen een stootje, die overleven altijd.
Marthy zei…
Zo dachten wij ook, Ineke, welverdiend na een paar dagen hard werken.
Inge zei…
Zo gaat dat hier ook altijd, en ieder jaar weer vind ik het zonde om te beginnen, omdat de borders nog zo mooi zijn. Dit jaar is alles een stuk later, dus ik moet nog ....
Bertiebo zei…
Oh ja, die laatste foto. Dat is ook echt het beeld dat ik van Frankrijk heb
Marthy zei…
Ik heb dit jaar echt tot het laatste moment getwijfeld of ik het wel zou doen, Inge, maar nu het gedaan is valt het eigenlijk wel mee. Natuurlijk zijn er hier en daar wel wat kale plekken, maar ik weet dat de buurplanten dat heel snel hebben opgevuld. Gisteravond alles lekker gesproeid en vanmorgen was ik wel tevreden met de ingreep.
Marthy zei…
Zo is het heus niet overal hoor Bettie, maar dit was zo'n leuk Frans plaatje dat ik er een foto van moest nemen.