Doorgaan naar hoofdcontent

Verzameling en sentiment

Er is op de brocante markt in La Voulte één handelaar die ik zeker niet zal overslaan, mijn favoriet. Hij heeft niet veel en zeker geen grote spullen. Twee tafels, mooi kleed er over heen met daarop kleine schatten, in mijn ogen dan. Ik zie er altijd zaken die ik onmiddellijk zou willen kopen en vaak sta ik mezelf dat toe, zoals met deze presse papier. Mijn oog viel er direct op en de koop was snel gesloten. Drie jaar geleden kocht ik op dezelfde markt het rode exemplaar en die van de Heilige Theresa kocht ik het jaar ervoor. Zo ben ik een kleine verzameling aan het aanleggen.


Ja, en dan dit mandje. We liepen erlangs, ik pakte het op en zei tegen Mart: 'Kijk, een aardbeienslof, zo eentje had mijn vader er vroeger ook'. 'Pour les fraises, madame', zei de eigenaar, dus ook in Frankrijk wordt hij daarvoor gebruikt. Ik zette de slof terug, liep drie stappen door, keerde om en kocht hem toch voor het luttele bedrag van twee euro. In die drie stappen dacht ik aan mijn vader, hoe hij ieder jaar trots met zijn eerste aardbeien van het land kwam. Een van ons mocht dan bij de melkboer op de Voorstraat een halve liter slagroom halen (toen nog in een glazen fles) en dat ging opgeklopt over de aardbeien. Oh, wat was dat een traktatie, zo voelde wij dat toen ook. Dus nu heb ik een aardbeienslof en eigenlijk had ik hem echt niet nodig, mandjes genoeg om die aardbeien mee te plukken. Hij is zuiver meegegaan om sentimentele reden en dat vind ik een goede reden.



Reacties

KnutzEls zei…
Zo'n mandje noemde mijn moeder een timpje. En ja, soms kocht ze zo'n heel mandje met aardbeien. Ook voor mij nostalgie dus...
Emie zei…
Dat mandje komt wel vol met die enorme aardbeienoogst van jullie. Mooi ook die presse papiers. Snap helemaal hoe gelukkig je thuis kunt komen met zo'n net opgeduikelde schat.
Vlimbouter zei…
Jaah! Overschot van gelijk heb je! Als iets je blij maakt omdat het mooie herinneringen naar boven brengt, moet je het absoluut meenemen. Ik wed dat de aardbeien uit dit mandje dubbel zo lekker zullen smaken.
Marthy zei…
Leuk Els, die woorden van weleer die nostalgische gevoelens oproepen.
Marthy zei…
Ja Emie, ik hoop weer een mooie aardbeienoogst te hebben. En de presse papier voelt inderdaad aan als een verworven schat.
Marthy zei…
Het zal, terwijl het gevuld wordt, in ieder geval herinneringen oproepen aan de man die iedere dag thuis kwam met groenten, fruit en bloemen en daar ontzettend veel werk aan had maar ook zoveel plezier aan beleefde.
Ageeth Mooij zei…
Ook dat is rijkdom <3
Anoniem zei…
Wat leuk om het aardbeienmandje te zien, , mijn vader had er als
kleinfruitteler vele. En als de eerste oogst er was ging ik inderdaad
naar de melkboer om heerlijke echte slagroom. Zo koop je die nu niet meer.
Wij wonen in Zeeland en bij ons werd zo'n mandje een sipje genoemd, leuk
al die verschillende namen.
groetjes, Betsy
Marthy zei…
Wij hadden het niet bepaald rijk vroeger thuis, Ageeth, maar dat je terug kunt kijken op een gelukkige jeugd met een zorgzame vader die keihard werkte voor zijn gezin voelt als rijkdom.
Marthy zei…
Betsy, wat leuk dat je reageert. Ik geloof dat mijn vader ze zelfs in verschillende maten had, maar dat weet ik niet meer zeker, moet ik aan een van mijn broers vragen, die moesten altijd mee naar het land om te helpen.
Nana zei…
Prachtige vondsten! Een verzameling is zo snel begonnen hé. 😉 Als je hier in de Provence aardbeien koopt zijn die soms in zo'n barquette verpakt, maar dan iets kleiner. Heel mooi, zeker met het verhaal erachter. 😍
Sjoerd zei…
Het mandje heeft in ieder geval zo'n mooie herinneringen naar boven gehaald dat het bijna onbetaalbaar is...
Marthy zei…
Ik moet wel oppassen dat ik niet teveel verzamelingen aan ga leggen, Nana, haha.
Marthy zei…
Een schat aan herinneringen voor maar twee euro, Sjoerd.
Onliemie zei…
Het allermooiste mandje dat je nu in huis hebt... dat wordt aardbeien plukken dit jaar met een vader die over je schouder meekijkt. Heerlijke herinneringen en wat een rijkdom dat je zo warm aan je vader kan terugdenken. Fijne jeugd had je en daar kan je alleen maar heel dankbaar om zijn.
Je presse papier verzameling is alvast mooi gestart...schattig zo met hun drietjes samen.
Marthy zei…
Ik denk dat een gelukkige jeugd een fundament is waar je de rest van je leven op voort kan bouwen, Kris. Ik had geluk, ik had er een.
Bertiebo zei…
Verzameling: leuk. Sentiment: ook
Mirjam zei…
Wat leuk, al die verschillende namen voor hetzelfde mandje. En sentiment is een heel goede reden om zo'n mandje te kopen. Je presse papiers zijn ook heel erg mooi, de laatste aankoop vind ik echt de mooiste van het stel... Je blijft kijken naar al die kleurtjes.
Fijne avond Marthy,
liefs,
Mirjam
Marthy zei…
Ja, ik vind dit zelf ook wel de topper van mijn kleine verzameling, Mirjam. Er zit zelfs iets goudkleurigs in.
Nana zei…
Ja zo begint het hé. :-D
Anoniem zei…
Door jouw aardbeienslof kwam ik op je blog terecht. Ik zocht een plaatje, maar kwam allemaal gebakjes tegen. Jouw slof is voor mij zo bekend, als kleuter werd ik in het kinderwagentje zitten nog wel eens bedolven onder zo'n slof met aardbeien. Op het einde van de markt werden ze heel goedkoop en dan kon mijn moeder het niet laten om er 1 of 2 te kopen.

Mag ik op mijn blog een link naar jouw blog en jouw foto plaatsen?
Marthy zei…
Natuurlijk mag je dat. Ik heb goede herinneringen aan die slof, dat begreep je al uit mijn blogbericht.