Doorgaan naar hoofdcontent

Aanvankelijke schroom

Vrijdags is middelste zoon altijd thuis voor de kinderen maar vandaag ging hij met zijn vader een klus afmaken bij oudste zoon. Ik zou daarom op Saar passen maar toen bedacht ik me dat ik een afspraak had in het ziekenhuis bij de reumatoloog. Wat nu? Maar mam, dan neem je Saar toch gewoon mee, zei onze dochter. Dat is nou gek maar dat kan ik niet zelf bedenken, het zit gewoon niet in mijn systeem om kinderen mee te nemen naar het ziekenhuis. Uiteindelijk toch gedaan want Saar is een heel makkelijk kind en ik kwam erachter dat het ziekenhuis helemaal ingesteld is op kleine bezoekers. Normaal let ik daar niet op terwijl ik er toch een paar keer per jaar kom, maar nu zag ik dat er een hele stapel kinderboekjes op de leestafel lag. En wat Saar helemaal leuk vond was een vierkant hokje met een ingebouwde computer waarop allemaal kinderspelletjes. Je hoeft Saar niet te vertellen hoe het allemaal werkt want die schuift een stoeltje bij en gaat beginnen, tot groot vermaak van wat oudere mensen die schik hadden in die dansende vingertjes over het scherm. Ik besprak met de reumatoloog mijn problemen met mijn rug en zij vond het verstandig om foto's te laten nemen. Ook daar in de wachtkamer een computer met spelletjes en in de radiologie kamer mocht ze met de verpleegkundige mee om op de knop te drukken voor de foto van de rug van oma. Nou, mijn schroom om een kind mee te nemen naar een ziekenhuis is hier wel mee weggenomen, iedereen vond het heel normaal en een volgende keer gaat ze gewoon weer mee mocht het nodig zijn.

Reacties

Emie zei…
'Klant'vriendelijkheid in Nederlandse ziekenhuizen is de laatste jaren enorm verbeterd. Saar deed nog goed werk ook met haar ontwapenende aanwezigheid. Ik hoop dat je rugproblemen binnen de perken blijven.
Wat fijn dat alles door kon gaan, klus, afspraak enz. En misschien vond Saar het wel allemaal heel leuk. Fijn weekend.
Jeanne zei…
Ik zou het ook niet bedenken, maar wat fijn dat het zo kan. En wat een lieverd is die Saar!
Bertiebo zei…
Dat is dan prima geregeld. Sterkte met je rug
Marthy zei…
Dat is echt goed te merken, Emie, die klantvriendelijkheid. Ik kreeg de vraag of ik thuis over dat onderwerp een vragenlijst wilde invullen en dat heb ik graag gedaan.
Marthy zei…
Saar huppelt door dat ziekenhuis alsof het een speeltuin is, zij vond het zeker geen probleem.
Marthy zei…
Het verbaasde mij eerlijk gezegd, Jeanne, dat ze in het ziekenhuis zo makkelijk met kinderen zijn. Ik denk dat ik wat verouderde ideeën hierover had.
Mirjam zei…
Wat heerlijk dat je Saar gewoon mee kon nemen. Zij vond het waarschijnlijk ook nog heel 'gewoon' ook. 'Gewoon' even met oma mee. Zo lekker ontwapenend kunnen die kleintjes nog zijn. Ik hoop dat je rugproblemen snel wat zullen verbeteren.
Fijne avond,
liefs,
Mirjam
Sjoerd zei…
Goed om da te weten, met zo'n kleintje om het huis kan er van alles gebeuren met opa of oma.
Marthy zei…
Bloedbeeld gaf geen afwijkingen en dat nam mijn grootste zorg al weg, in ieder geval geen reumatishe ontsteking in mijn rug, waar ik bang voor was. Als de foto's nu ook nog een beetje meevallen, er zit wel iets maar daar is mee te leven, dan ben ik gerust gesteld.
Marthy zei…
Kinderen van die leeftijd vinden de meeste dingen nog heerlijk 'gewoon', Mirjam. Ik kan in ieder geval nog goed wandelen met dirug, daar ben ik blij om.
Marthy zei…
Geen probleem Sjoerd, onze kleinkinderen zijn van harte welkom in het ziekenhuis.
Wieneke zei…
Mooie kennismaking met het fenomeen ziekenhuis voor Saar ook. Mocht ze zelf een keertje naar een specialist moeten, dan is het al wat bekender. Goed dat er geen reumatische ontsteking zit, maar wat is het dan?
Ageeth Mooij zei…
Opvoeden en 'oppassen' is ook voorleven en mee laten leven. Dat zie je maar weer en wat fijn dat de wereld tegenwoordig ook bezien wordt door kinderogen.
Marthy zei…
Jaren geleden is al vastgesteld dat ik ingezakte wervels heb wat bij de meeste mensen boven de zestig voorkomt. De een heeft er wel, de ander totaal geen last van. Bovendien zit er ook nog een halve hernia. Ik denk dat deze twee zaken weer opspelen. Niet te lang in de tuin werken, goed op mijn houding letten en braaf mijn oefeningen doen, dat is de remedie.
Marthy zei…
Ik heb met onze oudste zoon ooit, in een tamelijk ver verleden, urenlang bij een KNO arts zitten wachten. Ik was niet de enige ouder met kinderen. Er was in die grote wachtruimte niets voor kinderen te doen. Ik was zo boos dat ik die arts heb aangesproken op die lange wachttijd. Hij wees het hooghartig af. Grrrr.
Vlimbouter zei…
Vele jaren geleden werkte ik mee aan lesjes om kleuters voor te bereiden op een ziekenhuisopname. Toen was het ziekenhuis nog een totaal vreemde en beangstigende wereld voor kinderen. Hen nu zelf eens kunnen meenemen naar een zo kindvriendelijk ziekenhuis, neemt automatisch alle schrik weg.
Marthy zei…
Wat goed om dat te doen, Lut. Het woord ziekenhuis heeft voor kinderen toch een wat negatieve klank en door dat weg te nemen zijn ze voorbereid op een eventuele opname. Ik heb Saar uitgelegd wat het ziekenhuis is en wat ik daar ging doen en door de kindvriendelijk in het ziekenhuis vond onze Saar het allemaal prima.