HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Samen met blogvriendin Emie heb ik de tentoonstelling Hoge Luchten in Museum Gouda bekeken. De tip over deze tentoonstelling lazen we bij blogvriendin Bettie die er over schreef. Zij is vrijwilliger suppoost bij het Westfries Museum in Hoorn en van haar leren we nog weleens wat over schilderkunst. Leuk hoor, die blogwereld, je pikt veel op van elkaar. De tentoonstelling bestaat uit veertig schilderijen uit het Rijksmuseum, aangevuld met enkele werken uit de eigen collectie van Museum Gouda. Samen schetsen ze een beeld van drie eeuwen stadse vrijheden en vergezichten. Dit is wel het pronkstuk uit de collectie, ook al omdat het toendertijd nogal wat opzien baarde. De door Nicolaas Baur geschilderde voorstelling Schaatswedstrijd voor vrouwen op de Stadsgracht in Leeuwarden. De kunstenaar was erbij op 21 januari 1809 toen deze wedstrijd tussen 64 ongetrouwde vrouwen op Friese doorlopers plaatsvond.  Ongetrouwde vrouwen, in die tijd? De wedstrijd trok veel bekijks en dat is te zien aan al

Ik begon met bloggen in maart 2011 en na wat zoeken op mijn blog zag ik dat blogvriendin  Emie  en ik  al kontakt met elkaar hebben sinds september 2012. Zij is daarmee mijn oudste blogvriendin. Emie en haar man leven voor een deel van het jaar in Italië, wij doen hetzelfde in Frankrijk. Vanaf het begin hebben wij een goede klik met elkaar en ieder jaar zoeken we elkaar een dagje op. Corona kwam er even tussen maar gisteren hebben wij deze goede gewoonte weer opgepakt. Nadat we eerste even koffie hadden gedronken bij mij thuis zijn we naar Gouda gereden en hebben daar in Museum Gouda een tentoonstelling bekeken, daarover morgen meer. Om bij het museum te komen liepen we achter de Sint Janskerk om, de straat heet ook Achter de Kerk. Dit is wel een van de oudste plekken van Gouda, men begon met de bouw van de kerk al in 1260 en iedere keer als ik hier loop voel ik de historie.  In deze kerk zijn de wereldberoemde gebrandschilderde Goudse Glazen te bewonderen. Over dit paadje liepen we na

De twee ijzeren tafeltjes die hier op het balkon stonden te roesten bevielen me al een poosje niet meer. Eentje was er zo laag dat ik er vanaf mijn plek achter het raam overheen keek en daarbij zat ik altijd naar de achterkant van de planten die erop stonden te kijken. Toch wilde ik iets leuks met wat planten op het balkon maar wist nog niet goed wat. Totdat we bij blogvriendin Mieke en haar man op bezoek waren. Zij hadden deze kast (eigenlijk anderhalve kast) op het balkon van hun nieuwe appartement staan. Ik wist het meteen, die wilde ik ook en we bestelden hem bij het blauw gele warenhuis. En hij staat leuk, ik ben er helemaal tevreden mee. Aan de andere kant van het balkon hangt deze windspinner. Ik vond hem gewoon op het dorp hier. Vanaf mijn plek aan de ronde tafel achter het raam kan ik hem goed zien hangen. Hij geeft een mooi optisch effect en is altijd in beweging.  

Als kind had ik deze medaille zeker bewaard, zo mooi met die vuurtoren erop. Eerst zou ik hem trots ergens opgehangen hebben en dan was hij in dat sigarenkistje gegaan waar ik wel meer schatten in bewaarde. Niet dat daar verder veel medailles in zaten want die werden in mijn jeugd niet veel uitgereikt voor zover ik me kan herinneren.  Toen onze kinderen klein waren was dat wel anders, die hadden in hun lagere schooltijd al heel wat medailles. Vooral van sportclubs maar ook van allerlei andere activiteiten. Floor had ook nog eens een hele rij van die rozetten hangen van dressuur- en springwedstrijden te paard. Ach, andere tijden. En mijn medaille..... die ligt inmiddels in de prullenbak, wat bewaar ik eraan.

In januari 2020 liepen we ook al eens mee aan de Egmond Wandel Marathon en nu kon het weer dus deden we opnieuw mee. Helaas, dochter Floor en nicht Stephanie hadden griep maar we vonden goede vervangers. Een tante van de andere kant van de nichten en een vriendin. Er zijn gelukkig genoeg vrouwen die van wandelen houden. Met pendelbussen reden we van de parkeerplek naar de start en nadat we een heuse kilometer gelopen hadden zaten we al in een koffietent. We hadden er immers al een flinke autorit op zitten en omdat het zondag was mochten we van onszelf ook een lekker gebakje bij de koffie. En met het gebak zat het wel goed in die koffietent. Dit was de eerste stempelpost en hierna lieten we het strand achter ons en liepen omhoog de duinen in. Dat was een flink klimmetje in het mulle zand, mijn knieen protesteerden en zus Lidy moest boven even bijkomen, zij had flink Corona gehad. Een mooie oude jeep met twee stoere mannen. Misschien de bezemwagen? . Het Noord Hollands duingebied waar we

Saar zit al jaren op dansles en vandaag en morgen waren er uitvoeringen georganiseerd door de dansschool. Ik had weleens eerder een uitvoering gezien in de dansschool zelf maar dit was echt in een grote zaal met een mooi podium. Voor zo'n optreden wordt je natuurlijk ook netjes opgemaakt. Er waren in totaal 23 optredens van hele kleintjes tot meisjes van een jaar of zeventien. Maar hier en daar deden er ook jongens mee wat ik heel stoer vond. Er zitten echt talenten tussen, die pik je er zo tussen uit maar het meest belangrijke is toch dat je geniet van het dansen en dat was zichtbaar aan al die spetterende optredens. Ik heb mijn hele leven al van dansen gehouden, om te doen maar ook om naar te kijken. Je had voorheen nog weleens van die Amerikaase moderne dansfilms op de televie, ik genoot er van om daar naar te kijken. Saar genoot zichtbaar van het dansen, telkens een grote smile op haar gezicht. En ik genoot ook, de hele middag maar natuurlijk vooral van de optredens mijn kleind

Het was het net niet met die sneeuw hier vandaag en eerlijk gezegd hoeft het niet voor mij. Altijd een mooi gezicht, een lekker pak sneeuw maar ik ben bang om te vallen. Vanmorgen vroeg zag het er nog aardig uit maar in de loop van de dag kwam de temperatuur boven het vriespunt en werd het drab. 's Middag begon het weer even te sneeuwen met dikke vlokken, toen maakte ik deze foto. Het duurde niet lang en voordat het avond werd restten er alleen nog veel plassen. Dat was dat, een korte winterse stuiptrekking.  Ik kijk uit naar een bezig weekend waarbij ik zeker zondag geen nattigheid kan gebruiken. Laten die weersvoorspellingen maar uitkomen want die zijn op dit moment gunstig