HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Dit is een detail van de grote muurschildering in Livron. Er staat: De brug van Livron sur la Drôme, vernietigd door de commando Henri Faure in de nacht van 16 op 17 augustus 1944. Wij waren net over die brug Livron binnen komen fietsen en ik had de naamplaat van de brug opgemerkt. Hier wilde ik meer over weten en ik vond al snel het verhaal achter de vernietiging van de brug. Op 15 augustus 1944 landden de Frans-Amerikaanse troepen in de Provence, ondanks de tegenstand van het Duitse leger. De Duitsers kozen bij hun terugtocht voor het dal van de Rhône.  Om de Duitse terugtocht zoveel mogelijk te belemmeren, moesten de bruggen op de RN 7 onmiddellijk vernietigd worden. De bruggen over de Rhône en zijn zijrivieren Durance, Drome, Isère worden doelwitten voor de geallieerde luchtvaart, maar de brug bij Livron vormde een probleem omdat de nabijheid van de stad eventuele bombardementen gevaarlijk maakte voor de burgerbevolking. Dus werd er besloten om de brug op te blazen.   Op 15 augustu

 Velden vol fruitbomen en dan echt allerhande soorten fruit staan daar in de Rhône vallei, wat een mooi gezicht.We kwamen langs dit mooie huis waar nog druk geroveerd werd, aan de muur  moest in ieder geval nog wel wat gedaan worden. Rond een uur of één kwamen we terecht in Loriol sur Drôme waar we een stokbrood kochten en in een park een bankje vonden in de schaduw van bomen. Daar gebruikten we onze lunch. Weer op de fiets moesten we een stukje over de N7, een drukke weg maar we wilden Livron sur Drome aandoen. We staken via een grote stenen brug de rivier de Drôme over en reden zo het dorp binnen met voor onze neus deze leuke muurschildering. Die ging natuurlijk op de foto. 'Wacht even' zei Mart en hij ging pontificaal voor de fietser op de muurschildering staan. We moesten er alletwee om lachen. Daarna ging het richting La Voulte, het eindpunt van onze tocht van vandaag. Eerst passeerden we via deze mooie brug een zijarm van de Rhône, Petit Rhône. En daarna zagen we aan de o

Ongelooflijk eigenlijk wat zo'n machtige rivier als de Rhône oplevert. Wij maakten gisteren een rondje langs deze rivier en begonnen in La Voulte waarvandaan we zuidelijker fietsten. Vlak onder Le Pouzin reden we richting het water en staken  we de Barrage van Loriol over, een van de vele waterkrachtcentrales in de Rhône, In Nederland wekken we geen energie op door middel van waterkracht  maar in Frankrijk wordt er veel gebruik van gemaakt doordat er zoveel stromend en vallend water is. Nederlandse huishouden krijgen zelfs stroom van een waterkrachtcentrale uit de Rhônedelta. We fietsten hier tussen de Rhône en het Canal d'Amenée. De uiterwaarden van de Rhône hier zijn prachtige natuurgebieden geworden, een plezier om door te fietsen. Dit is Usine Bethenot, een waterkrachtcentrale in het kanaal met daarnaast een grote sluis voor de scheepvaart. Deze centrale levert heel wat stroom op. Rondom stonden ontelbare van deze masten. En deze zonnepanelen leveren ook wel wat op. Ruimte

Toen wij verleden jaar eind september een weekje in Bretagne waren zagen we ontzettend veel agapanthussen, allemaal in de volle grond. Ze waren om die tijd al uitgebloeid natuurlijk maar alsnog vond ik ze prachtig. Dus toen ik er dit voorjaar eentje zag staan bij het kleine tuincentrum in Bovenkerk in Stolwijk wilde ik hem wel kopen maar het was een witte en ik wilde graag een blauwe. Helaas was die op dat moment niet op de veiling te krijgen dus ik nam de witte mee naar Frankrijk. Ik kocht zelfs een nieuwe pot voor deze agapanthus en hoopte dat de plant me zou belonen met een paar bloemen. En kijk eens, wat prachtig, wel vijf bloemen.  En....tot mijn verrassing zag ik dit voorjaar bij de kweker in de Rhône vallei waar we altijd onze groenteplanten kopen een potje met een kleine agapanthus, er stond er maar eentje en ik kocht hem direct want het was een blauwe. Ik vroeg nog even of de plant winterhard was en de kweker bevestigde dat maar zei dat hij dit jaar niet  zou bloeien. Daarom h

Net op de terug weg door de vallei van de Ouvèze hoorden we dichtbij het geluid van een helikoper maar op het verkeer letten en tegelijkertijd omhoog kijken om te zien waar het geluid vandaan kwam viel niet mee. Opeens zagen we het, links van ons, hoog tegen de helling. Aan de andere kant van de weg was een open plek dus we staken over om te kijken wat er aan de hand was.  Er was ook een auto gestopt en we vroegen ons gedrieën af waarom die helikopter maar heen en weer bleef vliegen. Toen we beter keken zagen we een lijn onder de helikopter hangen.  Was er brand en probeerde de helikopter water te scheppen met een zak? Maar zo diep is die river niet, dat was eigenlijk niet mogelijk Met het blote oog konden we het bijna niet zien, de foto's zijn genomen met een behoorlijke lens maar uiteindelijke zagen we dat er een een bak aan de lijn hing en toen begonnen we het te begrijpen. Ik wachtte even tot de helikopter met de bak een keer net boven de kam uitkwam en toen wisten we het zeker

We picknickten op een mooie plek aan de Rhône, net voor de brug bij Le Pouzin. Ik had 's morgens nog even snel een eiersalade gemaakt, we hadden koffie mee en bij de bakker in het dorp kochten we een vers stokbroodje. En op het marktje tegenover de bakker nog een paar heerlijke rijpe perziken. Met dit uitzicht erbij heeft een mens meer eigenlijk niet nodig. Wij nemen regelmatig een van de bruggen over de Rhône en iedere keer weer ben ik onder de indruk van die grote plas water die naar de Middellandse Zee stroomt. Vanuit La Voulte namen we een andere route terug naar Privas, de weg door de vallei van het riviertje de Ouvèze. Gelukkig  konden we af en toe stukken langs de rivier rijden, de weg zelf is druk met autoverkeer. Die weggetjes brachten ons op mooie plekjes, misschien hier de volgende keer picknicken. Vlak voor Privas ligt wat hoger het dorpje Coux met zijn mooie oude huizen. We wandelen er geregeld even door. Meestal parkeren we dan buiten het dorp want de oude brug is hee

We doen onze boodschappen altijd in Privas en daar vandaan loopt een groene fietsroute over een oud spoorwegtracé naar Le Pouzin aan de Rhône. Deze Voie douce de la Payre sluit dan weer aan op de Via Rhôna en de Dolce Via. Mooie namen en mogelijkheden genoeg dus. Het leek ons een leuk idee om boodschappen doen te combineren met een fietstocht en zo stapten we gisterochtend op de fiets richting de Rhône. De auto hadden we achtergelaten op een parkeerplaats aan de route vlakbij de winkels waar we altijd komen. We hadden al fietsend een mooi gezicht op de landerijen waar met grote sproeinstallaties de gewassen water kregen. De aankleding van de route is heel goed aangepakt.  Mooie picknicktafels overal, diverse parkeerplaatsen langs de route met op een daarvan zelfs een toilet en oplaadpunt voor fietsen. Overal bordjes waar je naar een dorp of een bezienswaardigheid kon afslaan. Nooit geweten dat een stukje van de weg af die we vaak met de auto rijden dit mooie kasteeltje ligt. We reden o