HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Twee Scheveningse jonge vrouwen, 1934 - Isaac Lazarus Israels (1865 – 1934) Olieverf op doek 55 x 69 cm  -  Collectie Muzee Scheveningen Wat zijn ze er blij mee in Muzee Scheveningen. Met behulp van fondsen kon dit werk van Isaac Israels in 2018 aangekocht worden. Op het schilderij zien we Arendje Roeleveld, (1909-2008) gearmd wandelend over de Boulevard met haar vriendin Engeltje Westerduijn (geb. 1903). Isaac Israels vroeg de meisjes op de Boulevard om in zijn atelier te poseren. Na het poseren leende Israels de omslagdoek van Arendje om deze verder uit te werken in het schilderij. Kort erna, in oktober 1934, overleed de kunstschilder plotseling na een aanrijding door een auto op de Koninginnegracht in Den Haag. De omslagdoek heeft Arendje jammer genoeg nooit teruggekregen. Bij navraag bleek het kledingstuk in de erfenis te zijn opgenomen.  “Bijzonder is dat we weten wie de twee dames zijn,” vertelt Muzee-directeur Paul de Kievit.  “Het werk uit 1934 was zo’n tie...

 Er hingen ook heel wat schilderijen in het museum. Onder andere dit prachtig werk van de Oude Kerk. Het ligt aan het eind van de Keizerstraat, ooit een van de drukste winkelstraten in Scheveningen. De kerk is het oudste monument van het voormalige vissersdorp, gebouwd in 15de eeuw. Bomschuitenop het strand, klaar om uit te varen.  En in de lange gang hing veel werk van amateurschilders maar zeker zo leuk.  Dit vond ik de allerleukste.

Zoals te verwachten wordt er in het Muzee Scheveningen ook aandacht besteed aan de klederdracht van het vissersdorp. De gangbare klederdrachten van de Hollandse kustdorpen - waaronder Scheveningen - vertoonden onderling veel gelijkenis. Jammer dat in het museum geen klederdracht te zien is van de 'gewone' Scheveningse vrouw met de zwarte rok en omslagdoek. Dit zijn de prachtige kamers van de rijken onder de vissers, waarschijnlijk de handelaren. Het dragen van klederdracht viel bij jonge vrouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog weg. Dat kwam door de evacuatie van het dorp vanaf eind 1942. Toen ging het dorp deel uitmaken van de Duitse Atlantikwall. Men moest weg uit het kustdorp en de geslotenheid van de vissersgemeenschap viel hierdoor uiteen en daarmee ook de cultuur zoals de klederdracht en het dialect. Logisch, de jonge vrouwen zagen leeftijdgenoten die de druk van de klederdracht niet kenden Mooi behang in deze kamer, vooral die op de schoorsteen. Generaties lang nam het org...

Ik ga weer verder met foto's van onze reis in Guatemala en Mexico in december 2008. Aan de voet van de vulkaan Santiago ligt de Finca Los Tarrales  die koffieplantages, bloemkwekerijen en een groot gebied ongerept subtropisch bergwoud beslaat. We maken een wandeling door de bergbossen en krijgen een rondleiding over de finca. Gelukkig zijn we allemaal goede wandelaars want dit is een pittige tocht. Hier op de koffieplantage worden de koffiebonen uitgevlakt en daarna zullen ze drogen door de zon. De lichte vlakken zijn koffiebonen die bijna droog zijn. Zodra de bonen droog zijn worden ze bij elkaar geschoven en gaan ze in zakken. Trots laat deze jonge vrouw op de finca haar dochtertje aan ons zien. Iedereen van onze groep had in zijn bagage wel wat kleinigheden bij zich om uit te delen aan kinderen. Deze twee hadden net een balpen gekregen en daar waren ze heel blij mee. Onze kleinkinderen hebben een I-pad.

Muzee Scheveningen is gevestigd in een voormalige burgerschool, die in 1878 de eerste openbare mulo in Scheveningen was. Het is een  cultuur- en natuurhistorisch museum. Het grote gebouw had een aparte jongens- en meisjes ingang. Iedere wijk van Den Haag dient een cultuurcentrum te hebben, een goed besluit van de gemeente. Het museum vervult die functie voor Scheveningen. Er worden muziek- en theateravonden gehouden en het gebouw doet dienst als vergader- en repetitieruimte. In 2007 werd het zelfs een trouwlocatie.   Een reliëf met de tekst Gemeenteschool boven de oude hoofdingang herinnert hier nog aan de burgerschool. Daaronder een meisjeskopje, om aan te geven dat dit de meisjesingang was. Het gebouw werd in 1877 in renaissancestijl gebouwd.   Op het plein voor de ingang van het museum staat aan de ene kant deze leuke bank, gemaakt door vrijwilligers. En aan de andere kant een muurschildering die aan vroegere tijden herinnert toen de dorpsomroeper nog het belangrijke n...

Als we dan toch in Scheveningen waren wilde ik ook even naar het strand. Onze zoon raadde ons aan om de Strandweg helemaal af te rijden, daar konden we de auto wel even neerzetten en zo het strand op stappen. Het was een heel breed strand maar vrij hard en ik had mijn wandelstokken bij me dus dat ging prima.  Er liggen daar  twee havenhoofden. Het noordelijk en zuiderlijk havenhoofd. Ze beschermen samen de havenmond. Op het uiteinde van het havenhoofd staat een havenlicht wat lijkt op een kleine vuurtoren. Hier stond de rode, op het andere havenhoofd staat een groene. Vanaf de auto kon ik die groene nog wel zien maar lager op het strand niet meer. Die visjes, dezelfde vorm, staan ook op het stadswapen van Scheveningen, maar dan drie onder elkaar. Het was mistig maar in de verte kon ik de pier zien liggen. Altijd mensen daar.  De lucht op de foto's heeft een blauwgrijze kleur, ik denk dat dat door de zee komt maar zeker weten doe ik het niet. Het enige wat ik een beetje he...

We waren gisteren in Scheveningen om de winkel van onze oudste zoon te bewonderen. Die winkel is helemaal van binnen verbouwd en is prachtig geworden alleen is er iets misgegaan met die foto's dus we gaan we binnenkort terug naar Scheveningen om nieuwe foto's te maken. Ik wilde daar in Scheveningen op nog wat plekken foto's maken maar we wilden eerst ergen een broodje eten. Dan moeten jullie naar Fritsie gaan, zei zoon, de beste broodjeszaak van Scheveningen. Het is zo'n houten keet, pal voor het Scheveningsmuseum. Onder de middag zit het er vol met werkmensen. Mooi zei ik, dat is een goed teken en ik wil al jaren dat museumpje bezoeken dus dat gaan we dan meteen doen. Fritsie en zijn vrouw zijn kanjers. Ze serveren alleen soep en broodjes maar alles is daar gewoon lekker, zonder franjes. Ik had kippensoep met van die dunne vermecelli, die maakte mijn moeder vroeger ook zo. Mart had heerlijke erwtensoep. Die twee daar waren volkomen op elkaar ingespeeld, een plezier om ...