HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Wat waren de vlinders laat dit jaar. Het koele weer heeft ze nog lang in winterslaap gehouden en de eerste vlinders zagen we hier pas in juli. De vijf vlinderstruiken die er verdeeld op ons grote terrein staan begonnen pas een week of twee geleden te bloeien en daar krioelt het beslist nog niet van de vlinders zoals een paar jaar geleden nog het geval was. Vorig jaar waren er in Nederland al perioden dat er alarmerend weinig vlinders werden gezien. Nu de resultaten van het meetnet vlinders uit 2023 beschikbaar zijn, blijkt dat het inderdaad nog steeds slecht gaat. Er is sprake van meer dan een halvering van de aantallen dagvlinders sinds 1992 las ik op de site van de Nederlandse Vlinderstichting. Ik schrok hiervan en heb even gekeken hoe de situatie in Frankrijk is en die is helaas niet veel beter. Ik heb mijn best gedaan om de vlinders in mijn tuin te fotograferen die er op dit moment voorkomen. De kleine parelmoervlinder hier boven liet zich graag op de foto zetten. Klik op de foto v

Mart wilde wilde het houthok wat bijvullen, er is (te) lang gestookt dit voorjaar. Voor dat doel kapte hij achterin de boomgaard een boom. Dat klinkt misschien in jullie ogen een beetje vreemd, zomaar een boom kappen. In Nederland zou je dat niet snel doen, zuinig zijn op bomen en dergelijke. Maar al kap jij er hier tien dan zou je ze nog niet missen, het zou eerder wat ruimte scheppen. Wij zitten in ons dorp het laagst tegen de helling en moeten doorlopend oppassen dat de natuur niet de overhand krijgt op onze terreinen. Onder ons zijn alle terrassen al helemaal overgroeid, niet meer doorheen te komen, heel jammer. Eerst werden alle lage dunnere takken van de boom gezaagd en klein gemaakt, dat is ook geschikt als brandhout. Onderaan de boom werd een wig geslagen op zo'n manier dat je de valrichting een beetje kan bepalen. Een touw aan de boom en ik moest aan het eind van het touw trekken zodra Mart aan de andere kant van de wig de boom had doorzaagd. Hij kwam keurig naar beneden,

We hebben wat standvastiger weer de laatste weken, warm zelfs zo nu en dan, alhoewel... afgelopen zondag viel er weer veel regen. Goed voor de tuin zeggen we dan en berusten erin.  Dus in plaats van zondag gingen we dinsdag fietsen, een mens wil er toch even tussenuit af en toe. We fietsten vanaf Joyeuse nog zuidelijker en dat is aan de temperatuur daar te merken, die ligt zeker vijf graden hoger dan bij ons op de berg. Dit is de brug van Chambonas die over de rivier de Chassezac gebouwd is met op de achtergrond het kasteel van Chambonas. Hier is het kasteel nog wat beter te zien, het is nog steeds privé bezit. We bleven aan deze kant van de rivier maar ik ben even de brug opgelopen om het kasteel wat beter in beeld te krijgen. Het viel me direct op toen we daar fietsten, er stonden veel wegkruizen langs de weg, een teken dat dit een katholieke streek is (geweest). In ons deel van de Ardèche zie je ze niet, hier leefden veel protestanten. Privas is de voormalige hoofdstad van de Hugeno

Mocht ik er over twijfelen, er zitten genoeg vogels in mijn tuin. Vriendin Maria (oud leert wat minder oud) liet mij kennismaken met een app die je  helpt bij het identificeren van vogels die je hoort. De eerste keer dat ik het probeerde werden er binnen tien minuten twaalf vogels geidentificeerd. Ongelooflijk, nooit geweten dat er zoveel verschillende vogels om ons heen vliegen. Ik noem ze even op want ik ben er best trots op: huismus, zwartkop, pimpelmees, zwarte roodstaart, groenling, gierzwaluw, kneu, koolmees, roodborst, boomkruiper, vink en merel. De volgende ochtend had ik ongeveer dezelfde lijst. Ik vond dat ik bij een blogpost over de Merlin Bird ID app   toch tenminste een eigen gemaakte foto van een vogel moest plaatsen en dat is mij met veel moeite gelukt. Het probleem is namelijk dat ik al die vogels wel hoor maar niet zie. Wij zitten midden tussen het groen en onder ons veel bomen en daar houden die vogels zich schuil tussen het blad.  Dit pimpelmeesje zat niet ver van de

De meesten velden met zonnebloemen in de Drôme moesten nog in bloei komen, vol met knoppen, dat wel maar nog geen geel te zien. Maar in één veld, we parkeerden de auto er toevallig vlakbij, waren alle bloemen al prachtig geel.  Jammer dat ze met afgewend gezicht naar me toe stonden. Wel logisch natuurlijk want zonnebloemen wenden zich naar de zon en die zon stond pal voor me.  De zonnebloem heet in het Frans “tournesol”, waarmee men bedoelt dat de bloem met de zon meedraait. Toen ik een stukje langs het veld liep, ik had alle tijd want Mart was de fietsen aan het afladen, zag ik  toch nog een paar koppen die zo vriendelijk waren om mijn kant op te kijken. En dit was het totaal plaatje, prachtig met die stijle kliffen op de achtergrond.

Mijn aanvankelijke vrees dat het dit jaar niets zou worden met onze moestuin is inmiddels voor niets gebleken. Het is allemaal wel wat later geworden met de meeste planten maar we kunnen nu toch aardig oogsten. Eigenlijk alleen de twee komkommerplanten willen nog niet erg. Jammer want ik ben gek op komkommer. Inmiddels staan in de grote artisjokplant de meeste bloemen in bloei. Ik denk dat ik ze maar weer ga drogen, daar heb ik verleden jaar zoveel mensen een plezier mee kunnen doen. Goed, nog geen komkommers maar courgettes genoeg. Kijk maar eens hoe de plant zijn best doet met die prachtige gele bloemen en dito vruchten. Stok- en stambonen die het uitstekend doen. Ik eet de bonen ook vaak in salades, ze komen zeker twee keer per week op het menu. Zoals ook de venkel. Er zijn mensen die er niet van houden maar wij wel hoor, gisteravond nog gegeten. En iedere dag kan Mart nu aardbeien plukken. Het zijn nog geen grote hoeveelheden maar ik ben er erg blij mee en ik heb zelfs al wat aardb

We bezochten het wijndomein aan het eind van de middag en er moest daarna natuurlijk nog gegeten worden. Ik wist wel een leuk adresje in Labeaume, daar waren Mart en ik een paar jaar geleden geweest. Labeaume is een pittoresk dorpje aan de rivier La Beaume, een zijrivier van de Ardèche. Wonderlijk, de naam van het dorp wordt aan elkaar geschreven en de naam van de rivier met een spatie ertussen. De huizen zijn gebouwd tegen of zelfs bovenop de kalkstenen kliffen. Het restaurant was aan de Place de L'Eglise, kan niet missen, die kerk stak overal bovenuit. Een gezellig terras wat goed bezet was. Op zomerse dagen is het in Labeaume ontzettend druk maar nu waren alle toeristen al naar hun huisjes of campings en was het op de eters na lekker rustig. Overal zaten mensen te eten, zelfs rondom het gemeentehuis. En daarboven, op dat leuke terrasje, daar werd ook gegeten. Een heerlijke avond met vrienden op een gezellig terras, lekker eten en wat plezier, we hebben het goed.