HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Na een heerlijk ontbijtje vanmorgen in onze voortreffelijke B&B stapten we weer op de fiets voor een nieuwe tour. Al snel passeerden we deze man die stond te schilderen, ik zag hem nog net op tijd, was er eigenlijk al voorbij, stopte en keerde om want er was iets vreemds aan. Dit was geen mens maar een beeld van zo'n vier meter hoog volgens onze schatting. Levensecht en prachtig zo in het landschap. Vlak voor dit huis gingen we rechts de hoek om, ik zag het ook net op tijd anders waren we al verder geweest. Volgens Mart kijk ik teveel links en rechts. Ik doe dat inderdaad want ik wil niets missen, zeker zo'n mooi huis niet. Op de gevel van het huis een gedenksteen voor het begin van de ontginning van het landgoed 'De Utrecht'.  De datum van de ontginning is 25 mei 1899. De steen is een voorbeeld van Art Nouveau-stijl. Vanaf 1898 kocht verzekeringsmaatschappij De Utrecht in de gemeentes De Mierden en Hilvarenbeek grote stukken heidegebied om er een land- goed van te ...

We vonden dat het hoog tijd werd voor een uitstapje dus we reisden vanmorgen naar het Brabantse land. In Diessen, een klein plaatsje wat onder Tilburg ligt vond ik een leuke B&B waar ik voor twee nachten boekten. Vanuit onze overnachtingsplek konden we zo op een fietsroute van Komoot stappen die ik van te voren al op mijn telefoon gezet had.  De foto is meteen de herfst op zijn mooist, bomen in kleur, roodbruine bladeren op de grond en de zon die er doorheen filtert. Ja, die zon hadden we, de hele dag. Direct besteld bij het boeken van de B&B en dat lukte nog ook. Deze ontzettend leuke picnicbanken met dak kwamen we overal tegen. Ze nodigden echt uit om te gaan zitten wat we ook gedaan hebben met onze koffie en lekkere koek gekocht bij de bakker in het dorp. Een veld mosterdplanten met daarachter een rij bomen in herfstkleuren, hoe mooi kan dat zijn.  Mosterdplanten worden vaak gebruikt als dekgewas om erosie te voorkomen, onkruid te onderdrukken en de bodem te verbete...

Een vroege afspraak vanmorgen voor de vijfde chemo en rekening houdend met de spits waren we al vroeg op pad. We hebben er alletwee een hekel aan om te laat te komen en op zo'n afdeling waar mensen chemo krijgen loop het af en aan, alles volgens planning. Je kan de verpleegkundigen die voor jou klaarstaan niet laten wachten. Eerst nog even naar het VAS-team geweest om het infuus te laten plaatsen. Ik tref daar altijd van die leuke mensen, nu weer eentje waarmee ik het over fietsen had. We waren zo in gesprek dat hij niet eens door had dat de naald er al goed in zat. Op de chemoafdeling bracht de verpleegkundige ons naar een kamer waarin ik tijdens de eerste chemo ook had gelegen. Toen was het een lange behandeling en men wist niet hoe ik op de chemo zou reageren dus ik moest op een bed. Nu werd er gevraagd of ik op een bed of in een stoel wilde en ik koos natuurlijk voor zo'n geweldige stoel die voor me afgesteld werd. Hij zat erg lekker, beter dan zitten op een bed. En het uit...

De uitslag van de CT-scan stond afgelopen vrijdag al in mijn patiëntportaal bij het UMC maar er wordt zoveel latijn gebruik bij zo'n verslag dat ik maar wachtte tot we een gesprek hadden met de hematoloog en dat was vandaag. Ik had wel in het verslag gezien dat de massa kleiner geworden was. Toen ik opgenomen werd in Aubenas liet de CT-scan daar 7 cm zien maar voordat ik de eerste chemo kreeg was de vlek tot 8.6 cm gegroeid. Maar dat ziet er nu beter uit, door de chemo meet de wekendelenmassa nu maximaal 6.5 cm. Volgens de hematoloog is dat een mooi resultaat.  In de hals geen vergrote lymfeklieren en evenmin in de borstkas. In de buik dus verdere afname in de omvang van de wekendelenmassa maar die is lastig afgrensbaar, dus moeilijk te meten. Volgens de hematoloog kan het resultaat zelfs nog beter zijn. Ook afname in een paar kleine lymfklieren daar in de buurt. Geen nieuwe vergrote lymfeklieren. Het is een gunstig teken, wat aangeeft dat de behandeling effect heeft, maar de ziekt...

Het valt niet mee met het huidige herfstweer maar we proberen iedere dag wel even te lopen, vaak tussen de buien door. Ik hou van wasjes dus vandaar de foto en ik denk dat daar kaasdoek aan de lijn hangt dus er wordt kaas gemaakt op deze boerderij. De foto is van bar slechte kwaliteit maar dat komt omdat hij met de oude telefoon van Mart is gemaakt. Hij wil geen nieuwe want hij gebruikt de telefoon alleen om te bellen en te appen, zegt hij. Ik had wel mijn camera bij me maar tot mijn grote schrik stelde deze niet meer scherp, wat ik ook probeerde. En mijn telefoon met een goede lens lag thuis. Als er iets met mijn camera is raak ik bijna in paniek, ik kan niet zonder. Het is een camera met een ingewikkeld menu maar gelukkig wel met een eigen facebook-pagina waar je om hulp kan vragen. En die kwam gelukkig snel en er stond inderdaad iets fout in de instellingen, zelf gedaan. Maar ook weer zelf opgelost en dat is niet moeilijk als je dan precies weet wat je moet doen.

  Italië, een land om van te houden. Dit boek leert zoveel over dat prachtige land in al zijn verscheidenheid. Het verschil tussen mensen uit het Noorden en het Zuiden. De familiebanden, zo sterk en zo prachtig beschreven. De hypocrisie die met name duidelijk wordt in de traditie van de RK kerk. Het begin van de emancipatie, het verhaal over wijn en olijfolie maar ook de opkomende macht van Mussolini. Ja, als je van Italië houdt is mijn advies; lezen dit boek, het houdt je bezig! Niet voor niets al ruim een jaar het best verkochte boek in Italië.

We konden vanmorgen nog net droog de supermarkt halen maar terug ging de grote paraplu op. We hadden veel boodschappen nodig want Mart is jarig vandaag en om dat heugelijke feit te vieren komen morgen de kinderen en kleinkinderen en daar heb ik vandaag al voor gekookt. Er staat hier een enorme pan Babi Pangang af te koelen. Gisteren hadden we wat familie op bezoek dus al met al veel gezelligheid in huize Berends. De jarige mocht in volle gezondheid 77 jaar worden. Het heeft veel geregend vanmorgen maar nu schijnt de namiddagzon op de grote bomen waar we  opkijken vanuit ons appartement. Ik ben maar wat blij met die bomen. Ze beginnen nu te verkleuren en ik geniet dagelijks van van het zicht erop.