HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Jullie zijn het niet van me gewend maar ik heb al een paar dagen niets van me laten horen. Het liep ook allemaal anders dan ik gedacht had. 13 Oktober stonden wij op het hoogste punt van een prachtig natuurpark in Ierland waar geen mens te zien was, de stilte heerste. En opeens ging de telefoon en die gaat echt niet veel bij mij dus wij waren stomverbaasd. Het was het Groene Hart ziekenhuis Gouda, of ik op 18 oktober geopereerd kon worden, eh....op 17 oktober tegen middernacht zouden wij vanuit Ierland aankomen op Schiphol.  In een paar seconden moest ik beslissen wat ik zou doen en ik heb ja gezegd. Tegen deze operatie zit ik al jaren aan te hikken en toen ik in overleg met mijn arts eindelijk had besloten het te doen kwam de Corona om de hoek kijken. Aldus werd ik op dinsdag 18 oktober geopereerd en de donderdag erna uit het ziekenhuis ontslagen. Zaterdags ging het niet goed met mij en zondagmorgen vroeg kwam ik op de spoedeisende hulp terecht waarna ik weer opgenomen werd. Ik ga er

Vandaag was ons jongste kleinkind jarig, kleindochter Saar. Negen jaar werd ze en als enig meisje tussen drie kleinzonen genieten we altijd een beetje extra van haar. In de loop der jaren zijn er al heel wat foto's van haar op mijn blog verschenen en ik heb er vandaag een kleine collage van gemaakt.  Haar laatste schoolfoto laat zien dat het al een hele jongedame wordt. Ze doet het lekker op school en kan zich altijd vermaken. Ze knutselt graag en dat is niet zo gek met een moeder die erg creatief is. Ik ben altijd nieuwsgierig wat er van mijn kleinkinderen gaat worden, hoe ze zich gaan ontwikkelen in het leven dus daarom hoop ik oud te worden om dat mee te mogen maken.

Weer teruggekomen uit Ierland heb ik eerst even een kleine blogpauze genomen. Zo intensief geblogd tijdens onze fietsvakantie en daarna onze rondreis door Ierland dat ik wat bloggen betreft even naar adem moest happen. Ik heb ook nog weinig inspiratie maar kan gelukkig terugvallen op foto's van prachtige muurschilderingen die we in Ierland zagen. Ook tijdens onze fietstocht zijn we er veel tegengekomen en die foto's ga ik de komende tijd eens per week laten zien. Deze muurschildering vind ik wel de mooiste die we zagen. Ik nam de foto in de stad Waterford en het was niet de enige daar. Schitterend gemaakt zo op de hoek van een gebouw. De rimpels in dat oude gezicht, die gesloten oogleden en de kleuren die zijn gebruikt, een waar kunstwerk.

Gisteren was het onze laatste dag in het mooie Ierland en we besloten nog een wandeling te maken. Een half uurtje rijden van onze laatse B & B konden we op het kleine  schiereiland Howth een prachtige wandeling maken. Toen we zondag in Dublin waren was het droog maar erg koud, vandaag was het zeker 17 graden met stralende zon, het weer in Ierland liet zich van zijn beste kant zien. Als je hele rondje ging doen wat wij deden besloeg de wandeling een groot deel van het schiereiland maar weinig mensen deden dat. Daarom zag je in het begin nog wat wandelaars, maar dat werden er steeds minder, die gingen eerder terug door het binnenland. Hoelang de wandeling was werd niet duidelijk aangegeven, uiteindelijk bleken wij 11.5 kilometer gelopen te hebben. We liepen hoog boven het water met vaak een goed zicht op de kliffen onder ons. De verkleurde varens gaven een prachtige rode gloed op de hellingen boven en onder ons. Dit was de kop van het schiereiland en vanaf hier begonnen we een rondin

Onze laatste twee nachten in Ierland slapen we in een B & B in Malahide, een plaatsje wat tegen Dublin aanschurkt. We wilden gisteren de stad bezoeken en onze aardige gastvrouw zei ons dat we het beste de bus konden nemen. Ze vertelde waar we moesten instappen, dat was vlakbij, ze had een dienstregeling voor ons en een plattegrond van de stad en aan de hand daarvan gaf ze ons een paar goede tips. In een klein half uurtje en € 2.60 p.p. armer stapten we uit in het centrum. Makkelijker kan je het niet hebben. We waren er om half elf en de stad begon al vol te stromen met dagjesmensen en weekend gasten. En natuurlijk gidsen die in allerlei talen toeristen uitleg gaven over de highlights van de stad Ik nam wat foto's van leuke gevels in de hippe uitgaanswijk Temple Bar. Met een beetje geduld krijg je net geen drommen toeristen voor je lens. Langzaam kuierend gingen we op weg naar wat meer rustigere wijken waar genoeg moois te zien was, alleen al aan gebouwen. Dit is de Christ Churc

Gisteren moesten we van de westkant van Ierland naar Dublin rijden wat aan de oostkust ligt. Ruim 200 km dus we gingen vroeg op pad. Er was de hele dag regen voorspeld en onderweg goot het ook inderdaad. We hadden halverwege een stop gepland bij het kloostercomplex Clonmacnoise en hoopten dat de regen dan even gestopt zou zijn. En ja hoor, wij die altijd geluk hebben met het weer hadden het nu wederom, het was droog toen we uit de auto stapten. Als je de vroegchristelijke kloosternederzetting voor je ziet liggen  beland je midden in de 6e eeuw. de vele  overblijfselen stammen uit het jaar 545. Ze bestaan uit een kathedraal, ronde toren, high crosses, dat zijn gedecoreerde stenen kruizen en maar liefst zeven kerken, iets wat je niet verwacht in zo'n moerassige uithoek. Clonmacnoise was ooit een vooraanstaand centrum in Europa voor religie en kennis.   St. Ciarán Mac a tSaor ('zoon van de timmerman') stichtte Clonmacnoise op de kruising van de rivier de Shannon met de destijd

Ons B & B adres was deze keer voor één nacht en aan de rand van Galway. Het is de jongerenhoofdstad van het westen met veel studenten, muzikanten en kunstenaars. We gingen er gisterochtend een kijkje nemen en kregen er al direct twee mooie murals te zien. Het meisje mocht ook op de foto, ze kleurde er mooi bij. In de winkelstraten van de Ierse steden zijn dit soort beelden normaal. Alles is kleur. Weer zo'n prachtige muurschildering, een grote deze keer.  Ik zag veel van dit soort beschilderde straatkastjes voor internet, een vrolijk gezicht en veel leuker dan die sombere grijze dingen. De rivier de Corrib stroomt van Lough Corrib door de stad Galway naar de Baai van Galway. Het is een van de kortste rivieren in Europa, vanaf Lough Corrib tot de baai is het maar zes kilometer. Ik fotografeerde de rivier met de Galway Cathedral op de achtergrond. We dronken koffie in de stad, ik kocht er een lekkere wollen muts en daarna hadden we het wel gezien. We gingen op weg naar het Connem

We maakten gisteren een schitterende wandeling in de Burren, een Nationaal Park dat pas in 1991 werd opgericht. Het park beschermt 15 km² bergen, kalksteengronden, kalkgrasland, hazelaar- en elswouden.  En daar hebben wij acht kilometer in gewandeld dus we hebben dat allemaal gezien. De wandeling begon al goed. Net uit de auto gestapt kwam er een roodborstje aanvliegen wat voor mijn voeten ging zitten. En hij bleeft gek genoeg zitten, wipte wel wat heen en weer maar kwam weer terug. Dus ik had alle tijd om dit leuke vogeltje op de foto te zetten. Al snel nadat we met de wandeling begonnen waren zagen we dit mooie hek, met de hand gemaakt. We hebben er daarna nog diverse gezien. Een kunstwerkje op zich. Het was droog maar er hing een behoorlijke mist wat het fotograferen niet makkelijk maakte maar het gaf tegelijkertijd onze omgeving en mijn foto's een mysterieus tintje. Kalksteenblokken, ook wel 'clints' genoemd ontstaan door ijsvorming, wind en regen. En dat hele plateau e