HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Mart had iets technisch nodig bij een bouwmarkt in Gouda en op dat terrein zit ook de Vrijbuiter, een grote kampeerwinker en dan echt een hele grote. Ook daar had mijn man een boodschapje te doen bedacht hij zich en dat vinden wij alletwee niet erg want het is een van onze favoriete winkels. De laatste jaren is er heel veel sportkleding bij gekomen maar de hoofdmoot van de artikelen heeft met kamperen te maken. Aangezien wij jarenlang gekampeerd hebben vinden wij bijna alles leuk in die winkel. We begonnen ooit met een tweepersoons tentje en toen we kinderen kregen stapten we over naar een vouwwagen. Jarenlang gekampeerd met dat ding, meestal in Frankrijk. Toen nog een jaar of drie een caravan en toen kochten we het Franse huis maar hadden inmiddels ook een daktent op onze VW bus. We hebben heerlijk lopen kijken naar alle nieuwigheden op kampeergebied, wat een mooie spullen heb je tegenwoordig om op pad te gaan. Het blijft leuk om het even te zien, eenmaal een kampeerder, altijd een ka...

Het is heerlijk om te slenteren door de oude straatjes van Antigua. De kleurrijke gevels zijn met de hand beschilderd in vrolijke kleuren en overal vind je pleintjes, kerken en kloosters. We bezoeken een van de vele kerken. Kijk eens hoe mooi die raambogen bewerkt zijn. Bij de kerk is een coöperatie van vrouwen die gezamenlijk werken om geld te verdienen met hun prachtig weefgoed. We zullen tijdens onze reis nog veel van deze coöperaties tegenkomen en bezoeken. Veel vrouwen, ook jonge meisjes zijn vaak nog tradioneel gekleed. Onze reis was in 2008 dus dat zou ondertussen veranderd kunnen zijn.   De gestreepte stof van de draagdoek is kenmerkend voor Gutemala. Vrouwen waren hier in een lange rij de was aan het doen. Prachtig zijn de grote opgefleurde oude Amerikaanse schoolbussen die voornamelijk de lokale bevolking vervoeren.  Antigua is één groot openluchtmuseum. Je kunt hier dagenlang rondlopen, bezienswaardigheden bezoeken en genieten van de gemoedelijke sfeer.

Bij onze wandeling langs de street art in de Afrikaanderwijk in Rotterdam kwamen we langs het prachtige werk van de Spaanse Fabio Lopez Gonzalo, alias Dourone. Samen met zijn partner Elodie heeft de Spaanse Dourone in 2019 deze muurschildering gemaakt. Het model Audrey is geportretteerd met de voor Dourone kenmerkende stijl, met vele kleurige vlakken. Over de combinatie met Elodie zegt Dourone: We zeggen altijd dat we niet twee zijn die samenwerken, maar 1 + 1 = 3.   Het werk weerspiegelt het verstrijken van de tijd in een statisch beeld. Je vindt deze muurschildering in de Retiefstraat. Ik vond dit wel een van de mooiste die we deze dag zagen. Voor meer van zijn prachtige werk, kijk hier even.

In dit mooie witte aardewerkpotje zat jarenlang een graslelie die ik heen en weer mee naar de Ardèche sleepte. Maar afgelopen zomer was de fut uit de plant en heb ik hem weggedaan. Het potje wat ik ooit kocht op een potttenbakkersmarkt goed schoongemaakt en mee naar Nederland genomen. Toen ik weken geleden samen met dochter Floor in een klein tuincentrum was zag ik dit plantje hangen en ik wist meteen dat ik die in mijn potje wilde.  Ik moest even zoeken naar de naam maar die kwam al snel naar boven drijven, het (Chinese) lantaarnplantje. In het begin van mijn trouwen woonde ik boven het grote winkelpand van de familie van Mart en had ik een paar van die leuke ouderwetse schuiframen die uitkeken op de Dorpsstraat. En die ramen hingen vol met kleine hangplantjes, onder andere ook het erwtenplantje. Heerlijk nostalgisch, ik heb na die beginjaren die plantjes nooit meer gehad. Natuurlijk hingen er ook van die gehaakte gordijntjes, gemaakt door mijn schoonmoeder. Ik heb ze nog heel lan...

Het repas tijdens de zomervakantie van 2000 hielden we deze keer in de tuin van Robert en Patrice legde zoals voorgaande jaren een lekkere zalm op de bbq. Op dat moment was Robert 54 jaar oud, geboren en getogen in het dorp en sinds twee jaar door zware reuma in de Franse wao. Doodgoed maar wat simpel. Dus we hebben met zijn allen geholpen om de tafels en stoelen klaar te zetten, de parasol bijn ons vandaan en bloemen op de tafel. Robert ging steeds trotser kijken. Er werd heerlijk gegeten en gedronken en we genoten van elkaars gezelschap. Er werden spelletjes gespeeld en Robert speelde op zijn mondharmonica en de Fransen zingen, onder invloed van wat glassjes wijn sentimentele oude liedjes. Sarah, dochter van Marie-Christine had al een poosje vioolles en liet ons wat van haar kunnen horen. We maakten dankbaar gebruik van het jeu de boule baantje wat Robert speciaal voor deze dag had aangelegd.   In die jaren speelden we vaak aan het eind van de middag bij Kees en Maria een spellet...

Een drukke zondag hadden we. 's Morgens kwam zoon Bas met gezin even kijken hoe het met me ging en 's middags reden we naar Alphen aan de Rijn voor een verjaardag van een zwager. Die krijgt al sinds jaar en dag een grote chocoladeletter van ons die ik bij de bakker voor hem koop. Hij is gek op chocolade We reden via een toeristische route langs de Ziende, van Bodegraven en Zwammerdam naar Nieuwkoop. Achter dit rietland en bomenrij liggen de Nieuwkoopste plassen. Aan het riet is wel te zien dat er behoorlijk wat wind stond maar we haalden gistermiddag toch de 17 graden. Het was een gezellige verjaardag, deze week zo ongeveer mijn hele familie gezien.

Ik was wel toe aan een stukje buiten lopen dus de Sinterklaasintocht in ons dorp gistermiddag leek me daar een uitstekend doel voor. Het is maar tien minuten lopen naar het Dorpsplein, dat red ik ondertussen wel. We zagen een leuke Sinterklaas, veel leuke Pieten een een leuke burgemeester.  Wij wonen nu 48 jaar in Stolwijk en ik kan wel zeggen dat ik de meeste intochten  meegemaakt heb. We begonnen meteen met onze eigen kinderen en daarna kwamen de kleinkinderen, zo leuk vond ik dat. Zelfs Thijs en Sebas uit Scheveningen waren er vaak bij. Schoondochter vond het bij ons zo lekker dorps. In de jaren ertussen liep ik toch even naar het Dorpsplein, ik woonde er vlakbij. Het is behalve een kinderfeest ook een sociaal gebeuren. Je ziet en spreekt nog eens wat mensen. Veel leeftijdsgenoten zien we er en die hebben net als wij geen kleine kleinkinderen meer maar vinden het gewoon gezellig om even naar het dorp te lopen. Twee Pieten deden een spelletje waarbij de omringende kinderen h...

Voor ons appartementengebouw ligt een groot plantsoen wat ook bij ons gebouw hoort. Een paar keer per jaar komt daar een plaatselijk hoveniersbedrijf zijn werk doen, gisteren snoeiden ze de lavendel. Aan de voorkant van de apppartementen worden de ramen gewassen, de gallerij aan de achterkant wordt schoongemaakt evenals de liften en de hal. Maandelijks betalen we een bijdrage aan de VVE (Vereniging Van Eigenaren) die dat werk allemaal regelt. Ook het groot onderhoud zoals het schilderwerk waar men nu nog steeds mee bezig is wordt uit die pot betaalt. Wij, nijvere zeldoeners, vinden het nog steeds een soort luxe dat dit allemaal voor ons gedaan wordt. Er heerst hier een prettige sfeer onder elkaar en kleine klusjes doen de mannelijke bewoners die daar toe in staat zijn zelf. Zo wordt de grote parkeergarage regelmatig aangeveegd en een lamp wordt vervangen als dat nodig is. En Mart heeft laatst bepaalde plekken met anti-mos behandeld. Veel van onze buren hebben een eigen bedrijf gehad in...

Zo zag het er bij ons gisterochtend vroeg uit, wat sneeuw op de daken maar het stelde niets voor en was zo weer weg. Kleine speldenprikjes van Koning Winter, hoogstens wat vervelend voor de hele vroege mensen op de weg. Ik hoefde zo nodig niet naar buiten, dat stel ik liever nog een paar dagen uit en ik maakte in die vroegte een lekker pannetje soep voor het bezoek wat kwam. Twee leuke nichten, dochters van mijn overleden zus, we hebben een goede band met elkaar. Om de gezelligheid te verhogen kwam onze dochter, leeftijdsgenoot van de jongste nicht er ook bij en we hadden het leuk met elkaar. De nichten namen het restant van de oude foto's  mee die ik nog had inclusief alle oude lijstjes die ik bij mijn moeder vandaan meenam. Op de verjaardag van Mart hadden een broer en zus van mij al wat meegenomen en dochter Floor nam nog twee foto's in oude lijstjes mee van haar ouders. Mijn moeder overleed bijna twintig jaar geleden en al haar foto's hebben nu weer een plekje gekregen....

 Een Fransman speelt geen jeu de boules, een Fransman speelt pétanque. En met hem 17 miljoen andere landgenoten. Meer dan een kwart van de bevolking. Pétanque is volkssport nummer één. Uiteraard wordt pétanque overal en nergens gespeeld in Parijs. Achter de Sacre Coeur is zelfs een professionele pétanque-club gevestigd, met niet minder dan drie banen en 300 geregistreerde leden. Gevestigd op het hoogste punt van Parijs in een prachtig stukje Montmartre. Sinds 1972 speelt deze populaire jeu-de-boulesclub tussen de rozen en eeuwenoude bomen zonder officiële vergunning. Dit veranderde toen het stadsbestuur onder burgemeester Anne Hidalgo besloot de locatie over te dragen aan het naburige luxe Hôtel Particulier Montmartre, dat plannen heeft voor een educatieve stadstuin en horeca.  De leden van  de Club Lepic Abbesses Pétanque (CLAP) ,  protesteerden tegen deze plannen door tenten op te zetten op de jeu-de-boulesbaan en daarmee de status van een ‘ZAD’ (verdedigingszône) ...

De eerste dag in Antigua bezochten we het K looster van de Kapucijnen.  Het klooster Convento de Capuchinas heeft geen lang leven gekend. In 1731 werd er na goedkeuring van koning Felipe V gestart aan de bouw van het klooster en de kerk. In 1736 werd het door nonnen uit Madrid nog ingehuldigd maar i n juli 1773 werd Antigua grotendeels verwoest door een ontzettend krachtige aardbeving. De naschokken van deze aardbevingen duurden tot december 1773, in deze periode stortte veel gebouwen in.  De ruïnes worden nog altijd gerenoveerd en zijn opengesteld voor publiek. Zo kunnen mensen ervaren hoe de nonnen hier hebben geleefd. Overal zag je de bougainvillea uitbundig bloeien. Het was een beetje Urban Exploiring tussen deze gebouwen en dat levert mooie plaatjes op. We mochten niet overal in en dat was wel begrijpelijk. Veel bloeiende planten zagen we tijdens deze reis. De Lantana kende ik wel maar er was ook veel onbekends. Aardbevingen komen vaak voor in Guatemala. Het land ligt in ...