HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Met de Top 2000 op de achtergrond sta ik lekker te kokkerellen in mijn keuken. We luiden het oude jaar uit met twee zussen van Mart en hun partners die aan het eind van de middag komen. Ik zorg voor het hoofdgerecht en zij voor het voor- en nagerecht. Ik ben op de Italiaanse toer vandaag. Bij dit lekkere stoofvlees gaat straks de inhoud van een pot eigengemaakte passata en het wordt opgediend met tagliatelle. De crostini's komen net uit de oven, daar gaat vananvond geitenkaas op en daarop een plakje prosciutto met vijgenjam. En dan moet ik ook nog een schaal tiramisu maken voor morgen als we bij zoon Bas gaan eten. Heerlijk om zo bezig te zijn op de laatste dag van het jaar. Ik wens jullie een gezellige, spetterende oudejaarsnacht. Ik hoop weer een vuurwerkfoto te kunnen maken die ik dan morgen zal laten zien.

Samen met dochter Floor vandaag een mooie wandeling gemaakt. We parkeerden de auto bij station Driebergen- Zeist en liepen daarna zo het bos in. Het was sprookachtig mooi met al die rijp op bomen, struiken en planten. We liepen door bossen, heidevelden en zandverstuivingen. Halverwege hebben we in Austerlitz lekker geluncht en op de terugweg brak de zon nog door. Een prachtige wandeling. Dit was wel de laatste van dit jaar maar we hopen volgend jaar gewoon door te gaan met wandelen. Want op deze manier de wereld om je heen te ontdekken is toch eigenlijk het mooiste wat er is op sportief gebied.

De laatste donderdag van dit jaar en zoals de laatste jaren gebruikelijk stoppen we onze wandeling net buiten Oudewater bij een prachtige woonboerderij waar Agatha, een van onze leden, al ijverig staat te bakken. We kunnen zo aanvallen op die heerlijke nog warme bollen. Ik heb het al meer gezegd en blijf dat doen, zulke lekkere oliebollen proef je nergens. Ze kunnen zo in de top vijf van de oliebollentest van het AD. En net zoals verleden jaar werkte ik er weer vier stuks naar binnen, zonder moeite, zo lekker. En dan komt onze gastheer na de koffie en de oliebollen ook nog eens langs met warme glühwijn. Ik gloeide nog wat na toen ik buiten kwam. Lekker, want we moesten onze wandeling nog af  maken en het vroor nog steeds en dat maakte het samen met de mist bijtend koud.

Dat was een succes met de kerst, die krijtstiften. Ik had twee pakjes dus dat kwam goed uit want toen de kleinkinderen hoorden dat ze op onze ramen mochten tekenen wilden ze alle vier tegelijk beginnen. Wij hebben ideale raampartijen voor zoiets, mooie vierkante vakken, voor kinderen lekker overzichtelijk. Thijs pakte er zelfs de laptop bij, zocht een bepaalde afbeelding op en ging die natekenen. Sebas ging nadat hij een huis had getekend dat ook nog helemaal inkleuren. Hij zet tegenwoordig overal zijn naam bij, trots dat hij is dat hij kan schrijven.   Christianne maakte voor mij een echte kersttekening en daarna tekende ze voor Luuk en Sebas een Pokomon afbeelding die de twee bloedserieus gingen inkleuren. Heel veel plezier van twee doosjes krijtstiften. Ik zorg dat ik ze volgend jaar weer in huis heb.

Oudste kleinzoon Thijs ging gisteravond mee met zijn tante Floor om daar te slapen, de andere drie lagen al bij ons in bed. Dat hield in dat wij er vanmorgen vroeg uit waren want Luuk moest om half negen in de sporthal zijn die door de  voetbalvereniging was afgehuurd en waar van alles werd georganiseerd voor de jeugd. De allerkleinsten, de mini-stars, beten de spits af. Een talent zal hij niet worden, onze Luuk, maar hij doet lekker mee en heeft er plezier in, daar gaat het om. Nadat alle kleinkinderen weer op weg waren naar hun eigen huis ben ik met dochter Floor even gaan shoppen in Lekkerkerk. Zij had wat kleding nodig en het werkt altijd heel goed als ze in een pashok staat en ik de kleding aansleep. Ik weet heel goed het juiste voor haar uit te zoeken. Missie geslaagd! Daarna nog wat huishoudelijks gedaan, wat wel nodig was na gisteren en aan het eind van de middag mocht ik uitrusten in het filmhuis waar we 'De kinderen van Juf Kiet' zagen. 'Kiet...

Luuk kwam binnenstormen en moest trots de rood-groene gel laten zien in zijn haar. Grote kleinzoon Thijs was lekker in de weer met het fototoestel van opa Franeker wat hij mocht gebruiken. Ondertussen stond er op een aparte tafel al aardig wat klaar  voor ons kerstbuffet. De laatste hand werd gelegd aan de feestelijke tafel terwijl kinderen en schoonkinderen hun laatste gerechten afmaakten in de keuken. Opa zette nog even een filmpje op voor de kleinkinderen om het wachten te bekorten en toen alles klaar was zijn we met zijn allen rond de tafel gaan zitten en hebben we heerlijk gegeten. En jongens, wat zit ik dan tevreden om me heen te kijken. Wat is er mooier voor een moeder en oma om alles om zich heen te hebben, genietend van elkaars gezelschap.

Eerste kerstdag, buiten is het somber. We zoeken de gezelligheid binnenshuis met lichtjes en kaarsjes aan. Vandaag geen bezoek, een rustige dag. Ik lees de laatste bladzijden van een boek over een jongen die opgroeit in het diepe oosten van Turkije. Wat een verschil met het leven hier, in een land dat behoort tot de rijke villawijken van de wereld. Stel je eens voor dat mijn wieg daar had gestaan of nog erger in een land in oorlog zoals Syrië. Hoeveel kansen hadden mijn kinderen, kleinkinderen dan gehad, wat voor leven hadden zij gehad?  'Laten we onze zegeningen tellen" zal ik morgen heel bewust weer zeggen als we met het hele gezin aan tafel zitten. De foto nam ik afgelopen week in Amsterdam. Het is de kas van de Hortus Botanicus.

Eén lichtje is sterker dan alle duisternis van de wereld Wij wensen jullie gouden dagen Dagen die vrede, vriendschap en vreugde dragen

Recht tegenover de Hermitage aan het water stond dit kunstwerk. Het stelt een ondergronds wortelstelsel voor wat boven grond is gebracht. In het begin van de avond was het nog rustig, toen kon ik deze foto nemen zonder toeschouwers. Aan het eind van de route liepen we er nog een keer heen omdat we het zo'n geweldig object vonden om te fotograferen. Toen bleek ook dat het kunstwerk na een bepaalde tijd van kleur ging veranderen. Wat eerst wit was veranderde in prachtige kleuren. Als je dan je toestel bijvoorbeeld schuin hield en naar binnen richtte zoals op de bovenste twee foto's leek het of je in het binnenste van een lichaam keek, tenminste, dat gevoel kreeg ik erbij. Het object was erg geliefd bij fotografen, sommige waren de dag ervoor al geweest maar kwamen er speciaal nog een keer voor terug. Ook ik vond dit geweldig om te fotograferen, zo speciaal met dat licht.

Van 1 december 2016 tot en met 22 januari 2017 vindt de vijfde editie van Amsterdam Light Festival plaats. Meer dan 35 kunstwerken en installaties van internationale kunstenaars, designers en architecten verlichten de binnenstad van Amsterdam. De werken zijn langs een vaarroute, de Water Colors en een wandelroute, de Illuminade, geplaatst. Beide routes hebben eigen kunstwerken die relateren aan een uniek thema per route. De wandelroute Illuminade leidt je jaarlijks langs ruim 20 lichtkunstwerken door de cultuurrijke Weesper- en Plantagebuurt. De tentoonstelling toont je de speciaal voor het festival ontworpen meesterwerken van internationaal toptalent. Denk hierbij aan felgekleurde projecties op historische architectuur, dynamische lichtinstallaties in stadsparken en werken waar je letterlijk doorheen kunt lopen. Het thema van de Illuminade: Biomimicry. (site: Amsterdam Light Festival ) Ik wilde hier verleden jaar al heen maar toen kwam het er niet van. Een vriend van...