HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Ik begon deze week met rode bessen en eindig met zwarte, groene en rode. Wat een oogst, ongelooflijk. Neem nou deze zwarte bessen. De struik werd jaren geleden aangeplant maar wilde het nooit echt lekker doen, altijd kwakkelen in tegenstelling tot zijn rode broeders die het prima deden. Eigenlijk pas een paar jaar geleden begon de struik wat opbrengst te geven en dit jaar deze schaal vol.  Ik vond ze er zo goed uitzien, groot en stevig dat ik besloot ze te rissen, heerlijk om jam van te maken. Mooi karweitje hoor, helemaal zen, maar toen mijn zus belde en wij lekker een poosje kletsten terwijl mijn handen doorwerkten was het geen zen meer maar wel heel gezellig. Ondertussen was Mart in de fruittuin doorgegaan met plukken en kwam met deze oogst naar boven. Kruisbessen, rode en groene en hij beloofde dat ik binnen een paar dagen nog zo'n schaal met groene zou krijgen. Naast elkaar op de tuinbank hebben we deze bessen van de kroontjes ontdaan en daarna heb ik alles gewassen, in zakken

Zeven bloemen komen er in de agapanthus die in een pot op het terras staat. Vanaf de plek op de tuinbank waar ik tot nu toe veel te weinig zit heb ik er volledig zicht op en ik heb de stengels zien groeien en daarna de bloemen. Deze bloem is het verst, bijna volledig uit. Prachtig in dit stadium! Aan de andere kant van het terras staat nog een pot met dezelfde plant maar daar komen geen bloemen in terwijl ik die toch ook al een paar jaar heb. En in de border staat de derde agapanthus, piepklein want ik was hem na de hagelbui verleden jaar bijna kwijt. Tot mijn verbazing komen daar nu twee bloemen in, klein maar wel blauw wat ik zo graag wilde. Wat ga ik nu van de winter doen met die twee op het terras? Tot nu toe gingen ze in het najaar uit de pot en dan in de volle grond in de moestuin. Maar mijn zus in Drenthe laat ze altijd overwinteren in de pot. ze zet ze dan wat beschut weg. Zou ik dat ook aandurven, het is wel weer minder werk. Ik heb even gegoogled op dit onderwerp maar de meni

We hebben nog steeds geen standvastig weer, zo hebben we het een paar uur droog met wat zon en zo plenst het weer. Tuinwerk is er altijd maar ook schilderwerk dient zich iedere zomer aan. Dit jaar is het tuinmeubilair aan de beurt dus wordt er op natte momenten geschilderd. Hier staat Mart droog onder die doorgang en neemt hij de tuintafel van het vakantiehuis onder handen, die had een paar grote roestplekken. In de kelder liggen de latjes van één  van de twee tuinstoeltjes te drogen. En hier gaat het tweede stel latjes in de grondverf. Als deze twee stoeltjes weer mooi blauw zijn moet alleen de grote tuinbank die bij de stoeltjes hoort nog gedaan worden.

Mijn borderplanten schijnen weinig last te hebben van de vele regenbuien. Gisteren tegen de avond kwam er weer een bui met veel regen en zo hard dat ik even dacht dat het hagel was en met hagel heb ik twee hele slechte ervaringen, die kan alles kapot slaan. Onze grond is gelukkig goed doorlatend en dat  scheelt wel voor de nattigheid, er blijft geen water staan. Afgelopen week weer eens een rondje gewied, iedere dag een paar meter en dan even een harkje erdoor om de grond wat los te maken. Deze clematis, de 'Ville de Lyon' staat hier al meer dan vijfentwintig jaar zijn best te doen en bloeit overdadig. Een hoekje van de tuin onder een vijgenboom. Die vijgenboom stond er al toen we hier kwamen, op een onhandige plek maar het blad is zo mooi dus hij blijft daar. Er staan makkelijke planten onder omdat ze  daar in de schaduw staan, een salvia met daarachter een spirea. Ik heb veel geranium soorten in de border en deze met dat donkere blad, bijna zwart heeft de toepasselijke naam &

We reden zondag vanuit La Voulte met zijn brocantemarkt richting Vernoux-en-Vivarais waar op een nabij gelegen kasteel een markt gehouden werd. Men noemde het een feest van goed eten en natuur in de Ardèche.  Het is niet te geloven wat er in de noordelijke Adèche, een heleboel platteland met wat gehuchten en hier en daar een stadje, allemaal georganiseerd wordt. Sinds de valleiapp hier zijn intrede heeft gedaan krijg ik het nieuws over alle activiteiten op mijn telefoon, we kunnen onze weken er mee vullen. En vaak worden er daarbij  de mooiste affiches gemaakt. Deze is van Justine Chanal  en die dame kan er wat van, kijk maar eens op haar website. Het is inderdaad een oud kasteel geweest, totaal gerestaureerd of misschien wel in delen opnieuw opgebouwd. Een oude muur had men laten staan. Mart en ik vonden het wat te mooi, te strak. Wat was er te doen? Men verkocht lokale producten, ambachtelijke bieren en er was een wijnbar. Je kon er lekkere hapjes eten en er werd van alles georganise

Het was al weer de vierde zondag van de maand en dan gaan we zoals vaak naar de brocantemarkt in La Voulte. Het was er druk, we moesten zoeken naar een parkeerplaats. Maar als al die mensen zich verspreiden over zo'n groot terrein merk je eigenlijk niet veel van die drukte. Ik zag genoeg leuke spullen maar ik kocht niets. Ik ontspul de laatste paar jaar liever dan dat ik er wat bijkoop. Óf het moet iets heel bijzonders zijn, dan maak ik een uitzondering. Maar zonder iets te kopen vermaak ik me toch wel. Kijken zonder te kopen vind ik al leuk en dan die mensen, bijna nog leuker. Deze handelaar zat in een hoekje van de markt weg te dutten in het zonnetje. Af en toe schoot zijn hoofd omhoog, dan was hij weer even wakker waarna dat hoofd weer begon te zakken. Als we trek in koffie krijgen lopen we naar de overkant van de weg waar het terras ligt waar we al jaren komen. Mart zoekt een plekje en ik loop naar de bakker ernaast. Maar die was dicht, vakantie. Tsja, dan ben ik toch echt geno

Ieder jaar koop ik tien tomatenplanten. Waarom tien? Heel eenvoudig, ik heb tien van die ijzeren tomatenstokken en het is ook het aantal wat we kwijt kunnen in één rij vanaf de muur. Na een aarzelend begin door de kou zijn ze toch aan de groei gegaan en aan sommige planten hangen al tomaten. Kijk, dat zie ik graag, die mooie gele bloemetjes, dat belooft nog meer nieuwe tomaatjes. Maar hier schrok ik me een paar dagen geleden echt te pletter van. Vlekken op het blad van een tomatenplant. Iedere moestuinder die hier en daar eens wat leest over het kweken van tomaten weet wat deze vlekken hoogstwaarschijnlijk betekenen:  'Phytophthora infestans'. Het is een besmettelijke schimmelziekte waar tomaten en aardappels heel gevoelig voor zijn. In korte tijd kunnen al je planten besmet zijn en zal je ze moeten ruimen. Het wordt ook wel pseudoschimmel genoemd. De schimmel verspreidt zich zomers, in natte periodes, razendsnel door de lucht. Als het dan ook nog even koud is, gaat het extra h

Dit is geloof ik de vierde bak met rode bessen die Mart heeft geplukt. Ondanks het koele weer en de nattigheidd doen onze bessenstruiken, zoals ieder jaar, het weer geweldig goed.  De bessen worden afgespoeld en dan laat ik ze even uitlekken. Daarna gaan ze de vriezer in waar al een kleine drie kilo in ligt. Dus dat wordt volgende week bessensaus maken. Komt goed uit want we zijn aan de laatste pot vruchtensaus bezig die we over de kwark eten als dessert. Er zal nog een restantje rode bessen geplukt worden wat ik dan weer meng met de zwarte bessen die bijna rijp zijn. En dan staan er twee grote struiken kruisbessen die binnen een week ook geplukt moeten worden. Veel werk maar dat deert me niet, ik vind het altijd ontzettend leuk om te doen.

Wat we ook nog deden deze week was op bezoek gaan bij onze vrienden in Les Peyses, een dorp schuin boven ons. Er komen daar jonge kleinkinderen met hun ouders op bezoek deze zomer en om die kleintjes heel te houden moest er op een bepaalde plek een hek komen waar wat aan gelast moest worden. En omdat Mart de apparatuur en de kunde heeft reden we met plezier naar boven. Met plezier ja want Andre heeft altijd lekkere hapjes en lekkere drankjes, deze keer Aperol Spritz. En hij was ook nog naar de bakker gereden voor éclairs in vier verschillende smaken. Met een kopje koffie een afsluiting van een gezellige middag.

Onze vrienden die door Frankrijk trokken met hun caravan stonden aan het eind van de Eyrieux vallei in Sant Laurent du Pape op een camping en kwamen ons een dag bezoeken. Ze namen heerlijke vruchtengebakjes mee en bij de koffie werd er bijgepraat. Na de lunch stapten we op de fiets en reden we naar het gebied wat aan de andere kant van onze vallei ligt. We volgden een fietsroute die ik zelf had gemaakt op Komoot. Komoot is een navigatietool voor het vinden, uitstippelen en volgen van wandelroutes, fietsroutes, MTB-routes en hardlooproutes. Je hebt er een app voor op je telefoon en je kunt Komoot ook in de webbrowser gebruiken. Ik zoek mijn routes uit op mijn laptop. Die route volg ik dan tijdens het fietsen of wandelen op mijn mobiele telefoon. Het was de eerste keer dat ik zelf een route maakte, ik vond het niet eenvoudig maar het lukte uiteindelijk. Er zit nog veel meer in deze navigatietool wat ik nog moet gaan ontdekken. Haverwege de route reden wij door onze vallei weer terug na e

Het was eind maart 1997 en er moest een grote klus gedaan worden in Le Serret. Maar eerst een dag wandelen, dat was een goede gewoonte van ons geworden en als het zulk mooi weer is moet je de dag pakken. Er ging een vriend mee en die bleek heel nodig te zijn. De volgende ochtend al vroeg werd er uit de aanhanger een frees en een zware wals gehaald.  De vriend die met ons meegekomen was had veel met de frees gewerkt, die was er handig mee. Wat me opvalt aan deze foto is de slechte staat van het dorpsweggetje. Een paar jaar later is het opgeknapt door de gemeente, het kreeg een betonlaag met ribbels. De grond op ons bovenste terras liep schuin af, net als onze moestuin. Er was vroeger groente op gekweekt en daar is wat aflopend terrein heel geschikt voor. Maar wij wilden een terras met een grasveld en daarvoor moesten de handen uit de mouwen gestoken worden. Zwaar werk, achter zo'n frees lopen maar de mannen konden elkaar afwisselen. Zulke harde werkers verdienen een stevige lunch en