Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2025 tonen

La Ruta Maya 9

Weer een nieuwe dag op deze wonderschone plek in Guatemala. Ik ga vroeg mijn bed uit om een wandeling en wat foto's te maken rond het meer. Onder begeleiding van een lokale gids trekken we in de ochtend door San Juan la Laguna. We bekijken diverse coöperaties en lokale handwerkuitingen. Alle stoffen en dat zijn er heel wat worden met natuurlijke materialen gekleurd. Op elke plek waar wij in Guatamala waren zagen we weefgetouwen, van groot tot klein. Ze worden in de coöperaties gebruikt maar de meeste vrouwen hebben er ook thuis een staan. Rechts onze gids Marco. Tijd voor een dutje. Niet in alle landen stellen de inwoners het op prijs dat je foto's van hen  maakt maar hier in Guatemala stelt de bevolking zich heel welwillend op. Men is heel vriendelijk en open naar ons toe. Dit kerkhof is net als alles in dit land heel kleurrijk. Een afbeeldingvan de Latijns-Amerikaanse volksheld Che Guevara (1928 - 1967), Argentijns marxistisch revolutionair en Cubaans guerrillaleider. Decembe...

Het favoriete spelletje

Mart houdt van spelletjes en heeft dat overgebracht op kinderen en kleinkinderen. Toen Sebas en Luuk klein waren logeerden ze vaak bij ons en allebei wilden ze altijd een spelletje doen met opa. Op deze leeftijd vaak 'Kaartje Keer'. Dit was het enige spel waarin de mannen nog konden winnen van hun opa. Bloedserieus waren ze hierin en telkens werden de kaartjes geteld om te weten wie er aan het winnen was. H et is jarenlang hun favoriete spelletje geweest.  Het was in die tijd dan ook het enige spel waar Sebas en Luuk dikke winst konden halen op opa, wat waren die twee er gehaaid in.   Gelukkig konden ze goed tegen hun verlies, dat werd ze al vroeg aangeleerd in deze familie. Ze schelen negen maanden en het zijn nu pubers van dertien jaar. 'Kaartje Keer' wordt er niet meer gespeeld, dat spel ligt al lang bij de kringloop maar voor een potje eenendertigen (kaartspelletje) zijn ze altijd te vinden. Kijk voor de favorieten van andere blogsters bij Elizabeth .

Red Hat Society

We zaten gisteren in een leuke horeca gelegenheid in Leiderdorp waar we de verjaardagen vierden van een zus en broer van mij. Op een bepaald moment namen er twee dames plaats aan een grote ronde tafel aan de andere kant van de ruimte waar wij zaten. Ik merkte op dat ze beiden een rode hoed droegen. Leuk, dacht ik, vriendinnen die eens gek willen doen. Kort daarna merkte ik dat er nog meer dames aanschoven, allemaal een rode hoed op en gekleed in het paars. Hier wilde ik meer van weten en ik stapte gewapend met mijn telefoon op het groepje af om te vragen of ik een foto mocht maken en ik wilde natuurlijk ook graag weten ter gelegenheid waarvan ze zo gekleed waren. Zij legde uit dat ze lid zijn van een organisatie, de Red Hat Society,  een zusterschap voor alle vrouwen. Het was nogal druk daar en ik heb niet al te lang aan hun tafel gestaan. De foto mocht ik maken maar ik vroeg wel of het goed was dat die op mijn blog ging. Ja hoor, er zat zelfs nog een blogster bij. Op internet vond...

Vogeleiland

Twee zussen, totaal verschillend. Marianne is het schoolvoorbeeld van een dwarse puber en loopt op haar vijftiende van huis weg. Nicole daarentegen is de lieve zus, gedwee maar krijgt door haar moeilijke zus weinig aandacht. Er gebeurt veel in het boek en vanaf het begin houdt het je aandacht vast, het zal nog wel even in mijn hoofd blijven zitten. Marion Pauw weet de spanning er wel in te houden, een goede schrijfster, ze was met dit boek terecht de winnaar van de Gouden Strop 2022.  

Murals

Ze stonden om een groot bouwterrein heen deze muurschilderingen op grote houten platen. Meestal tijdelijk dus maar leuker dan die grauwe houten platen waar toch op gekliederd gaat worden. Weer gezien in de Afrikaanderwijk in Rotterdam.

Dubbel toeval

In de keuken van vriendin Maria zag ik dit schilderij hangen en het kwam me onmiddellijk bekend voor. Ik had werk van deze schilder kortgeleden bij iemand op een blog gezien en na een kleine zoektocht zag ik dat het bij blogvriendin Emie was. Bij haar kan je meer lezen over de schilder Klaas Gubbels. Maria vertelde dat deze Klaas bij haar partner Kees op de kunstacademie had gezeten, ze zaten in dezelfde klas.  Wat een toeval dat ik kort daarvoor over deze schilder had gelezen op een blog. Maar dat was nog niet alles.Toen Kees een keer telefonisch contact had met Klaas vertelde de laatste dat hij en zijn vrouw een huis in Frankijk hadden en toen Kees even doorvroeg bleek dat in Saint Pierreville in de Ardèche te zijn. Dat is een plaatsje vlakbij ons, we komen er vaak en onze vrienden voor heen ook. De beide echtparen hebben elkaar daarna regelmatig opgezocht.  Nou, dubbel toeval dus.

Net op tijd

We hadden haast vanmorgen, ik wilde zo gauw mogelijk Bovenkerk in. De mist was nog niet helemaal verdwenen en de rijp op de daken ook niet. Maar de zon brak steeds meer door dus om nog een paar mooie foto's te maken moesten we snel zijn. Er was niet veel rijp meer maar al die weersomstandigheden met elkaar samen met mijn favoriete boom vormen toch een mooi plaatje. Vanaf een standpunt wat verderop is de foto weer heel anders. Hier ook nog net wat rijp op het gras en een dun vliesje ijs op het water. Al met al was ik tevreden met mijn foto's. Op de terugweg aan de andere kant van het water haalden we nog wat fruit bij de landwinkel. Daar werden al heel wat groenteplanten verkocht. De grond is er natuurlijk nog veel te koud voor maar in de kas kan dat al goed.  

Maaltijd aan huis

Gisteren waren we bij onze vriendin Maria op bezoek en we hadden een heel gezellige dag. Eigenlijk was het de bedoeling dat ze de verleden week vrijdag bij ons op bezoek zou komen maar toen belde ze een dag van te voren af, snipverkouden en koorts. Ze sprak meteen af voor een week daarna, dan zou ze zeker beter zijn en dan kwam ze. Na een paar dagen belde ik haar want het zat met toch niet lekker dat ze al weer zo snel zou reizen. Iemand van haar leeftijd, vierenegentig, heeft meer tijd nodig om te herstellen vind ik. Ze had net boodschappen gedaan zei ze toen ik haar sprak, apotheek en supermarkt. Wel wat snel vond ik en ik merkte dat ze maar weinig verweer had toen ik dat zei. Jij mag vrijdag echt nog niet reizen hoor, wij komen naar jou toe en we nemen eten mee. Niet protesteren en niet de deur meer uit, wij zorgen voor alles. Onder zwak protest gaf ze toe. We kwamen gistermorgen aan met in een koelbox drie heerlijke gebakjes van onze goede bakker, een grote bak met gevulde soep, le...

Scheveninger haven

Er was natuurlijk nog meer te zien in de Scheveningse haven zoals deze reddingsboot. Er is een nieuwe, grotere reddingsboot in de maak. De KNRM heeft hiertoe besloten na het surfdrama in mei 2020 toen er vijf surfers omkwamen, één konden ze redden. Dit is ook een  survey-vaartuig net als die grote gele op de achtergrond. De Breaker vaart onder de Hollandse kust en voert ‘scans’ uit om obstakels in de zeebodem in kaart te brengen.  Het survey-werk in ondiep water is onder meer belangrijk om obstakels te traceren die gevaar kunnen opleveren bij de aanleg van stroomkabels. De Scheveningse vissersvloot heeft nog vijf kotters, die meestal op de Noordzee hun vis vangen.  Deze grotere jongens lagen aan de andere kant van de haven. In totaal zijn er een stuk of vijftien, grote tot zeer grote hektrawlers, waarvan een aantal onder buitenlandse vlag vaart vanwege de toebedeelde visquota.  En op deze boot kan je mee als je een visliefhebber bent en weleens op zee je hengel wil u...

Hoe het begon 21

Het was de herfstvakantie van 2001 en we maakten een tweedaagse wandeling is het zuiden van de Ardèche. Kees ging voor een dag mee, Maria kwam hem 's avonds ophalen nadat we eerst met zijn vieren gezellig gegeten hadden in de gîte d'étappe van Montselgues. Het was een pittige dag met een flinke beklimming midden op de dag, dat was flink zweten. Als je de foto wat groter maakt (tikken) zie je Kees en Mart daar boven op die prachtige oude brug staan. Onderweg kwamen we door het mooie plaatsje Thines, hoogelegen op een vooruitstekend rots. In het plaatsje veel oude huizen met leien daken. Dit was de eerste keer dat we Thines bezochten, we zijn er daarna meer geweest, altijd tijdens zware wandeltochten. De volgende dag gingen Mart en ik samen verder en liepen via een andere route terug naar onze auto die we ergens in de wildernis achtergelaten hadden. Hij stond er nog, mèt wielen. Onderweg passeerden we beeldschone kleine dorpjes. Weer terug op het honk moest er ook nog wat gedaan ...

Enigzins opmerkelijk

Op weg terug van onze wandeling langs de Braassem kwamen we een dorpsgenoot van onze vrienden tegen die zij goed kenden dus er moest even een praatje gemaakt worden. Zijn kleding was enigzins opmerkelijk dus ik vroeg hem of ik een foto van hem mocht maken. Daar had hij totaal geen problemen mee, ik denks zelfs dat het hem wel meer gevraagd wordt. Het was een leuke kerel waar we even gezellig mee hebben staan kletsen en nee, gay is hij niet. Hij vindt het gewoon leuk om zo kleurig gekleed te lopen. Zijn lievelingskleur is roze en vroeger liep hij in roze trainingspakken vertelden onze vrienden. Maar sinds dit type kleding op de markt is heeft hij vaak deze kleurige pakken aan. Ik mag dit soort figuren wel. Ze durven gewoon te doen wat ze willen doen, tenslotte heeft niemand hier last van. Ze zitten er niet mee wat anderen mensen ervan vinden. Breng ik je nu op een idee voor een opvallende outfit voor carnaval of een te gek feest: kijk eens op OppoSuits . Leuker kan het niet. Het  is...

Langs de Braassem

Wat een weelde, al een paar dagen zon. Afgelopen zaterdag waren we bij vrienden en hadden op de heenweg nog regen. Dat wordt de hele dag binnen zitten, dacht ik nog. Maar na de koffie, vriendin had een ouderwets lekkere appeltaart gebakken, brak opeens de zon door en we besloten meteen om een stukje langs de Braassem te lopen.   Onze vrienden wonen aan deze kant van het water in Oude Wetering en de overkant, de Westerdijk, is grondgebied van Leimuiden. Het dorp lig daar nog een heel stuk achter en daar zijn Mart en zijn vriend  geboren. Het schijnt dat de gele pont die daar aan de andere kant ligt nu te zien is in een televisiereclame van het AD. We kijken blijkbaar te weinig televisie, we hebben de reclame nog niet gezien. Ik genoot van de weidsheid zo over het water en de prachtige wolkenluchten. Het Braassemermeer is een flinke plas. Toch onvoorstelbaar, zei Mart tegen zijn vriend terwijl ze over het water stonden te kijken dat we daar als jonge jongens aan de overkant het ...

Onderzoeksschip

Als ik in Scheveningen ben wil ik ook altijd even naar de haven om de daar aangemeerde schepen te zien. Meestal zijn dat vissersschepen maar nu lag er helemaal vooraan ook een ander schip. Het enige wat onze zoon kon vertellen was dat het een onderzoeksschip was en dat het schip er wel vaker lag. Dat vond ik niet genoeg, daar wilde ik meer van weten. Veel onderzoek van Wageningen Marine Research vindt plaats aan boord van onderzoeksschepen, zowel van de Rijksrederij en collega-instituten als onze eigen schepen. Een van deze schepen is de Tridens die Scheveningen als thuisbasis heeft. De Tridens is 75 meter lang, 13 meter breed, heeft een diepgang van 5 meter en telt 5 dekken. Ik wilde wel eens zien wat het schip bijvoorbeeld in 2024 onderzocht en kwam dit tegen: In 2024 loopt de blauwe wijting-survey van 11 maart t/m 5 april. Onderzoekers van Wageningen Marine Research varen elk voorjaar mee op onderzoeksschip de Tridens en zullen in deze periode het Nederlandse deel van de internation...

Cartoons door Danny Rumbl

Pluto, Goofy en Micke in een cartoonachtige mural op een elektriciteitshuisje in de Afrikaanderwijk in Rotterdam, gemaakt door Danny Rumbl, oftewel Super A. Iedereen kent deze cartoonfiguren en vooral kinderen zal het aanspreken.  Eind vorig jaar liet ik al een muurschildering van hem zien op mijn blog , gemaakt in dezefde wijk.   Wil je meer werk van hem zien, kijk hier dan even, heel grappig.