Naar de kringloop gisteren, wat spulletjes wegbrengen en ik liep even naar binnen. Ik zocht iets speciaals, namelijk dit boekje. Het is nog te koop hoor maar ik kan me voorstellen dat mensen die niet in taal geïnteresseerd zijn dit boekje zomaar wegdoen als ze het ooit gekregen hebben.
Bij de Dorcas in Bergambacht wordt de goedgevulde bibliotheekafdeling beheerd door een aardige man en ik vroeg hem specifiek naar dit boekje. Hij liep er zo naar toe en haalde het van de plank en constateerde samen met mij dat het splinternieuw was. Achtenzestigste druk, februari 2025. Mijn veronderstelling dat er mensen zijn die dit boekje wegdoen was dus juist. Ik betaalde er 75 eurocent voor.
Ik heb het boekje zelf ook, gekregen van een goede vriendin. Het ligt op het toilet want daar zit een mens soms wat langer en dan lees ik er een paar stukjes in. Droog komisch hoe die Paulien Cornelisse over taal schrijft.
Onze oudste zoon en ook zijn oudste zoon zijn goed in taal en hebben weleens de neiging om de mindere goden in de familie hardop te verbeteren. Dus leek me dit boekje met een vermanend gedicht erbij een leuk idee om aan die student te geven. Kan hij het in zijn studentenhuis op het toilet hangen om die ander wijsneuzen nog wat te leren. Maar omdat ik al meer dan genoeg had uitgegeven aan zijn Sinterklaascadeau was ik op zoek gegaan naar een goedkope oplossing en daar ben ik helemaal in geslaagd.
Reacties