HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Mohammedia, de stad waar wij overnacht hebben heeft een Marjane supermarkt dus eerst daar maar eens boodschappen gedaan. Heel Europees, behalve die grote bakken met pasta's, rijst, kruiden en nog wat meer. Dat zie je bij ons niet meer. Het lukt me zowaar een paar dames op de foto te nemen in een stadje onderweg. We nemen de snelweg rondom Tanger, de omgeving is niet bijster interessant en zo schieten we meer op. Daardoor zijn we al vroeg op de camping in het plaatsje Moulay Bousselham. We staan hier prachtig aan de rand van de lagune met een mooi uitzicht op de kleine vissershaven. De meeste boten zijn binnengelopen en het is druk daar dus we besluiten om eerst maar eens te gaan kijken. Allerlei soorten vis worden er verhandeld en vaak ook direct schoongemaakt. Ik kijk mijn ogen uit, vind dit prachtig. Mart wat minder, hij houdt niet van vis.     Met de man op de foto hieronder maken we een afspraak om vanmiddag een boottocht te maken in de la...

Langs de kust reizen we noordelijker, richting Tanger. We passeren de buitenranden van Casablanca, een grote stad, het moderne Marokko. We rijden langs grote autoshowrooms, alle merken zijn vertegenwoordigt, zelfs Masserati. Net na de middag komen we aan op een camping in Mohammedia. Nadat we een broodje gegeten hebben gaan we naar het strand, vinden een lekker plekje met schoon zand en blijven daar de hele middag, zonnend en lezend. Er wordt ontzetten veel gebouwd aan de kust, grote appartementencomplexen schieten overal als paddenstoelen uit de grond. Zelfs de camping wordt bedreigd, vlak achter de muur is men druk aan het bouwen. De arbeidsomstandigheden waaronder men werkt zijn slecht, er is geen enige beveiliging voor de werknemers.   De camping ligt vlak aan zee en is ingericht met veel planten en bloemen. Aan het eind van de middag komen er mannen met vis langs en zelfs de groenteboer met zijn ezelskar.

Geen foto's van bergen vandaag, maar vlak land. Percelen afgezet met hagen van cactus waarop van allerlei gewassen worden geteelt. Veel groenten, onderweg staan jongens met emmers doperwten en grote bonen. Wij zijn weer onderweg naar de kust, waarna we in een paar dagen naar Tanger zullen rijden. Het eind van onze reis is in zicht. In de loop van de middag komen we aan in El-Jadida, gesticht in 1502 door de Portugezen, die er een klein fort bouwden. We hebben een wandeling gemaakt in de oude Portugese wijk en direct bij het binnenlopen zagen we deze voetballertjes. Gek van voetballen zijn de Marokkaanse jongens en ook al is het maar een oude plastic bal, lopen sommige op blote voeten of op twee verschillende schoenen, behendig zijn ze. Het is een plezier om naar ze te kijken, wat we deden op een mooi dakterras met het zoveelste glas vers geperst sinaasappelsap voor onze neus.  

Marrakech gaat onder het toerisme gebukt. Maar als je dat gewoon vergeet is het een fascinerende stad vol leven, humor, kleuren en geuren. We lieten ons er vanmorgen met een taxi vanaf de camping naar toe brengen en vanavond weer ophalen. We hebben er de hele dag rondgedwaald, de drukte over ons heen laten komen en genoten. Het eerste wat je ziet als je uit de taxi stapt is de minaret van de Koutoubia moskee, 69 m hoog en een goed oriëntatiepunt in de stad. Daar tegenover ligt het grote Place Jemaa-el-Fna, het bekendste plein van Marokko en eigenlijk meer een theater in de open lucht. Overdag is het rustig, verkopers van sinaasappelsap verkopen je graag een glas, kosten 0,40 cent! Achter het grote plein liggen de soeks, elk met hun eigen beroepsgroep. Al wandelend komen we in de wijk van de 'tanneurs', de leerbewerkers. Er moet heel wat gedaan worden voor een leren jasje, smerig en zwaar werk. Al de huiden van de dode dieren die daar op hopen liggen stinken enorm. ...