De Boekendief

Het duurde even voor ik dit boek had opgepakt, het stond al maanden op mijn e-reader maar ik ben nu heel blij dat ik dat uiteindelijk gedaan heb! Echt knap hoe je een boek kunt schrijven dat zo duidelijk over de oorlog gaat en tegelijkertijd zo min mogelijk.  

De Dood is de verteller van dit boek en hij neemt je mee op het levenspad van Liesel die in 1939 door haar moeder achtergelaten wordt bij het echtpaar Hubermann. Daar krijgt ze met verschillende aspecten van de oorlog te maken, zoals de Hitlerjugend, de boekverbrandingen en een joodse onderduiker. Te midden van deze gruwelen ontdekt Liesel het plezier van lezen.

Alhoewel ik in het begin wat moeite had met De Dood als verteller keek ik daar al snel heel anders tegenaan. Ik kan het geen oorlogsboek noemen. Het is een heftig maar mooi verhaal wat je tot tranen toe kan ontroeren maar soms ook doet glimlachen.

Dit is is een verhaal hoe een meisje de ergste dingen meemaakt en ondertussen steun vindt in boeken. Gaandeweg leert Liesel de macht van woorden kennen en hoe die ten goede maar ook ten kwade kunnen worden aangewend en denk daarbij aan de taal die de nazi's in hun propaganda gebruikten om een maximaal effect te bereiken bij de bevolking.

Kijk in die context even naar 'Bar Laat' van afgelopen donderdag waarin Ramsey Nasr het heeft over de taal die de laatste tijd door veel politici gebezigd wordt.