HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

  Vanuit de Vlist fietsten we gisteren Schoonhoven in waar we wilden lunchen, we waren nog maar op een kwart van de route. We waren laat vertrokken omdat we rond een uur of elf meer zon hadden verwacht maar dat viel tegen. We vonden een gezellig tentje, druk bezocht door racefietsers en wandelaars met rugzakken. We namen er een lekker broodje croquet. Schoonhoven, ook wel de Zilverstad genoemd wegens het Zilvermuseum, is een mooi oud plaatsje met vooral aan de Haven prachtige historische panden. De kerk is de Grote of Barthelemeüskerk, vermoedelijk in de 13e of 14e eeuw gebouwd. Na een laatste blik op de Haven sloegen we rechtsaf naar de Lekdijk. Zoals altijd is het op de Lek druk met scheepvaartverkeer, dat gaat zondags gewoon door. Links op het water een duwboot die twee duwbakken voortstuwt.  De duwboot duwt de bakken, die zelf geen aandrijving hebben, als een duweenheid of konvooi. Dit is een veelvoorkomende vorm van binnenvaart voor het vervoer van grote hoeveelheden vrac...

Goed weer om te fietsen vandaag en we hadden  een leuk rondje voor ogen. We begonnen van huis en fietsten door de Bilwijkerpolder richting Haastrecht waar we achterom het zwembad richting de Vlist reden. Eerst nog maar eens de Haastrechtermolen op de foto. Al tientallen malen door mij gefotografeerd maar hij is te mooi zo met dat ondergelopen land ervoor om het te laten. Het Doove Gat, een natuurgebied dat populair is onder weidevogels, watervogels en veel doortrekkers. En nu nagenoeg niets te zien. Ik was nog zoekende met mijn lens in de verkeerde hoek toen Mart plots waarschuwde. Kijk snel links en ik was net op tijd om deze zwerm vogels te zien. Klik zei mijn toestel en wat het was geworden wist ik niet. Je krijgt geen kans om zoiets over te doen. Want meteen vlogen ze omlaag om te landen en alweer moest ik snel zoeken met mijn lens waar ze gebleven waren. En nu de vraag welke vogels het zijn. Zouden het scholeksters kunnen zijn? Ik heb te weinig verstand van vogels om een oorde...

Een koude wind vanmorgen in de polder, ik had eigenlijk een muts op moeten zetten. Beetje saai zonder koeien in de wei, die staan allemaal op stal nu maar hier en daar lopen er nog wel wat schapen. En zwanen, die zie je altijd. Bij deze twee zwanen scharrelden ook wat eenden rond en vlogen net wat vogels op. Vanmiddag gaan we Sinterklaas helpen met inpakken van de cadeautjes. Leuke bezigheid op zo'n sombere dag. We vieren het feest van de Goedheiligman volgende week zondag en voor die tijd moet er nog veel gedaan worden. Ik moet gedichten maken, het hele spul blijft eten en ik wil nog wat bakken. Dat wordt een volle maar gezellige week.

In een rustige, progressieve plaats in Cleveland is alles minutieus gepland. Van de lay-out van de straten tot de kleur van de huizen en de succesvolle levens van de bewoners. Niemand is beter in het hantereren van deze principes dan Elena Richardson. Totdat Mia Warren, kunstenaar en alleenstaande moeder en haar puberdochter Pearl niet alleen een huis van de Richardsons huren, maar ook een belangrijk onderdeel van de familie worden. Wanneer vrienden van de Richardsons in een lastige voogdijzaak belanden, komen Mia en Elena lijnrecht tegenover elkaar te staan. Elena vertrouwt Mia en haar motieven niet en is vastberaden om de geheimen uit Mia’s verleden op te rakelen. Maar haar obsessie komt haar duur te staan. Ik las dit boek in twee dagen uit. Het intrigeerde me, ik wilde perse weten welke wending dit boek zou nemen en daarom kon ik het bijna niet wegleggen. Prettig leesbaar en beslist een aanrader. En verleden week las ik dit boek van dezelfde schrijster uit.    ‘Lydia is d...

Vanmorgen heb ik de zesde chemo gehad. De zesde van de acht kuren die ik zou krijgen, nog twee te gaan. Dit is de standaardbehandeling R-CVP die ik krijg. Nog een kuur half  december en de laatste de tweede week van januari. Ik ben er verbaasd over hoe snel het is gegaan. De eerste chemo kreeg ik 1 juli en dan lijkt januari nog heel ver weg maar dat is me alles meegevallen.  We spraken er gisteren met de hematoloog over. Ik vroeg hoe het zou gaan na die achtste chemo. Ik krijg dan eerst een PET-scan om te zien hoever de lymfoom geslonken is en als dat een goed resultaat geeft is het mogelijk dat men voorlopig stopt met chemo. Misschien kan de stent er dan ook uit. De arts vertelde nogmaals dat het nooit over zou gaan maar daar ben ik me goed van bewust. En ik vertelde hem nogmaals dat wij optimisten zijn en hij zei  lachend bij het afscheid dat hij dat al ingeschat had.

Toen ik mijn eerste chemo kreeg vroegen veel mensen, vooral vrouwen met een bezorgd gezicht of mijn haar uit zou gaan vallen. Eerlijk gezegd wist ik het niet, ik had er niet naar gevraagd, ik kon me er ook niet zo druk over maken. Ik zei dan altijd dat ik twee dozen mooie sjawls had en die zou ik dan wel over mijn hoofd gaan knopen en anders kocht ik wel zo'n mutsje. Al een paar weken na de eerste chemo begon ik haar te verliezen, niet met plukken maar zeer regelmatig.  Het is een bijwerking van chemotherapie. Dat komt omdat de cytostatica de haarvormende cellen kunnen beschadigen. Hierdoor wordt er minder of geen nieuw haar gemaakt. Het haar wordt dunner, breekt snel of valt uit. Meestal valt eerst het hoofdhaar uit, maar ook andere lichaamsbeharing kan uitvallen. En niet van alle soorten chemotherapie valt je haar uit. Dat heeft te maken met de soort en hoeveelheid chemotherapie die je krijgt.  Ondertussen zit er na vijf chemo's niet zoveel haar meer op mijn hoofd. Het was a...

We haalden vanmorgen de Coronavaccinatie, de zoveelste, ik ben de tel kwijtgeraakt. We namen een buurman mee die bang was dat hij de weg niet zou vinden op dat grote industrieterrein. Eerst zouden we op de fiets gaan maar er kwam rond negen uur een vies regentje uit de lucht vallen dus besloten we om toch maar de auto te pakken. Toen ik deze foto nam leek het niet druk maar de werkelijkheid was anders, het was ontzettend druk en half Stolwijk was vertegenwoordigd. We spraken erover hoe en wanneer het begon, ik weet dat nog precies. Wij hadden een paar weken van te voren met kinderen en kleinkinderen afgesproken om op 15 maart 2020 te gaan wandelen in het Panbos bij Katwijk, daar kwamen vroeger al met de kinderen. Het was prachtig weer en heel druk op het parkeerterrein en daar werden wij, de volwassenen dan, opeens wat onrustig van. Besmetting met Corona was aan de orde en wij liepen hier zo maar?  Ik kende weg daar, we kwamen er vroeger al met mijn vader en al snel liepen wij zond...