HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Wij waren er in december 2018 al eens voor naar de Achterhoek gereden omdat ik het zo graag wilde zien en nu zouden de Westlandse Midwinterhoornblazers in het Staelduinse bos blazen. Een unieke kans om deze mooie traditie weer eens mee te maken.  Een midwinterhoorn is een traditioneel houten blaasinstrument dat tegenwoordig nog voornamelijk in het oosten van Nederland wordt gebruikt. De midwinterhoorn is een boodschap-/signaalgerei en geen muziekinstrument.  Het midwinterhoornblazen vindt plaats tijdens de adventsperiode en de wintermaanden, vaak vanaf de eerste zondag van de advent tot en met Driekoningen (6 januari). Het geluid van de midwinterhoorn is diep en melancholisch. Het wordt vaak beschreven als een signaal dat de komst van midwinter aankondigt. Het midwinterhoornblazen wordt gedaan met een midwinterhoorn, een houten blaasinstrument dat traditioneel handgemaakt is. Het is langwerpig en heeft een karakteristieke vorm en geluid. Hier werd wat uitgelegd over het maken ...

Afgelopen zondagmiddag had ik wat minder last van de stent en ik wilde er graag even uit.  De zon kwam zowaar door en na een pijnstiller geslikt te hebben reden we naar het Staelduinse Bos. Dat is een bos van ca. 95 hectare tussen Hoek van Holland en Maasdijk. Ik had in het kwartaalblad van het Zuid-Hollands Landschap gelezen dat er die middag natuurwandelingen met muziek gehouden werden. Er waren wel zo'n zestig mensen die mee wilden wandelen, leuk zoveel enthousiasme. We werden in kleine groepen verdeeld met een gids en wij troffen het, een gids die ontzettend veel wist en dat leuk kon overbrengen. Hij wist onder andere heel veel over bomen te vertellen en wees ons op van alles over de groei en het soort blad. Ik stak er echt wat van op. In dit bos laat men omgevallen bomen vaak liggen want dan krijg je dit, zwammetjes met schimmelgroei op een dood stuk hout. Het bos grenst aan een groot kassengebied wat vroeger allemaal open land was. Het Staelduinse Bos is een kwetsbaar natuurg...

Zondagmorgen heb ik een kersttulband gemaakt en we hebben 's middags maar meteen een plakje geproefd. Heerlijk zeiden we eenstemmig. Meestal maak ik een Engelse tulband met rum maar die is vrij zwaar, deze is lichter, wat frisser. Het recept is van Rutger .  Een Heel Holland bakt kandidaat ben ik beslist niet maar ik bak wel vaak een cake en dit recept is duidelijk en niet moeilijk te maken. Wel de avond van te voren beginnen met het vulsel. De ingrediënten zijn allemaal in je supermarkt te vinden. Ik nam gedroogde abrikozen in plaats van tuttifrutti. Meestal bestrooi ik de ingevette vorm met bloem, soms met paneermeel. Deze keer nam ik paneermeel en de cake gleed er in één keer prachtig uit. Net na de middag vandaag is de stent eruit gehaald op de poli urologie in het ziekenhuis. Ik werd klaargemaakt door twee verpleegkundigen en toen kwam de uroloog erbij.  Het verwijderen van de JJ-katheter vindt plaats via een cystoscopie. In de cystoscoop wordt een paktangetje geplaatst. ...

Het bewandelen van de dunne grens tussen culturele toe-eigening en waardering voelt meestal als lopen op eierschalen, maar toen dit Zuid-Afrikaanse high school koor in 2024 tijdens de finale van het ATKV-koorwedstrijd een traditioneel Zoeloe-lied zong, “Africa-Keurspel”, bewezen ze dat het niet altijd uitmaakt wat je etniciteit is of welk land je thuis noemt, het enige dat telt is dat je van de muziek geniet.  Ik kan echt genieten van Afrikaanse muziek. Al jaren heb ik deze CD in mijn bezit en zeker tijdens de kerstperiode speel ik hem vaak af.  De Missa Luba is een unieke Latijnse Mis, gecomponeerd door de Belgische pater Guido Haazen, die traditionele gezangen en ritmes van de Luba, een Bantoestam in de Democratische Republiek Congo, combineert met de structuur van de rooms-katholieke mis. Oorspronkelijk opgenomen in 1958 door het koor Les Troubadours du Roi Baudouin, is het een wereldberoemd werk dat de Congolees-Afrikaanse cultuur in de kerkmuziek introduceerde met gebruik...

Toen we vanmorgen uit bed kwamen was de mist nog dikker, er was geen doorkijken aan. Om een uur of elf zag het er zo uit en pas tegen het middenuur konden we de kerktoren weer zien. Het mag dan mysterieus zijn maar het was zuurkoud. Met voorzichtige stapjes samen met Mart wat boodschappen in huis gehaald en toen lekker naar binnen. Voorbereidingen gemaakt voor mijn kersttulband, de vruchten staan in de likeur.  En ondertussen draai ik kerstmuziek, mijn kerstmuziek maar daar ga ik het morgen over hebben.

Mart was naar het toilet en ik ging maar even op deze mooie stoel in de hal zitten, onderdeel van alle kerstversieringen daar. Er kwamen twee vrouwen aanlopen, moeder die al oud was en dochter. De moeder vond mij blijkbaar leuk zitten, zij bleef maar naar mij kijken en ik vroeg of zij ook wilde zitten met haar dochter, dan kon ik een foto maken. Dat vonden ze leuk en daarna heeft de dochter van mij ook een foto gemaakt en dat vond ik leuk. Gisteren bloed prikken en een gesprek met de hematoloog gehad. Alles gaat nog steeds goed met me behalve de dubbel J stent, die doet nu iedere dag behoorlijk pijn, er zitten geen goede dagen meer tussen. De arts dacht net als ik ook niet dat de tumor die pijn gaf, het is de stent. De hematoloog ging de uroloog berichten wat wij samen ervan dachten. Vandaag de chemo wat zoals altijd goed ging, de zevende dit keer, 9 januari krijg ik de laatste van de acht. Daarna kan het wel zes tot acht weken duren voordat ik een PET scan ga krijgen, ze willen dat zo...

Gisteren zijn we bezig geweest met de kerstversieringen maar dat is snel klaar want het is niet veel bij ons. Mart heeft het lijntje gespannen voor de kerstkaarten en ik hing ze er met kleine gekleurde knijpertjes aan vast, het zijn er al heel wat.  Ook dit jaar weer een kerstkaart vanuit het studentenhuis van kleinzoon Thijs. Hij is de tweede van rechts op de eerste rij. De voorkant is leuk, al die sportieve kerels in voetbalkleding. Maar de achterkant vond ik nog leuker!