HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

In een rustige, progressieve plaats in Cleveland is alles minutieus gepland. Van de lay-out van de straten tot de kleur van de huizen en de succesvolle levens van de bewoners. Niemand is beter in het hantereren van deze principes dan Elena Richardson. Totdat Mia Warren, kunstenaar en alleenstaande moeder en haar puberdochter Pearl niet alleen een huis van de Richardsons huren, maar ook een belangrijk onderdeel van de familie worden. Wanneer vrienden van de Richardsons in een lastige voogdijzaak belanden, komen Mia en Elena lijnrecht tegenover elkaar te staan. Elena vertrouwt Mia en haar motieven niet en is vastberaden om de geheimen uit Mia’s verleden op te rakelen. Maar haar obsessie komt haar duur te staan. Ik las dit boek in twee dagen uit. Het intrigeerde me, ik wilde perse weten welke wending dit boek zou nemen en daarom kon ik het bijna niet wegleggen. Prettig leesbaar en beslist een aanrader. En verleden week las ik dit boek van dezelfde schrijster uit.    ‘Lydia is d...

Vanmorgen heb ik de zesde chemo gehad. De zesde van de acht kuren die ik zou krijgen, nog twee te gaan. Dit is de standaardbehandeling R-CVP die ik krijg. Nog een kuur half  december en de laatste de tweede week van januari. Ik ben er verbaasd over hoe snel het is gegaan. De eerste chemo kreeg ik 1 juli en dan lijkt januari nog heel ver weg maar dat is me alles meegevallen.  We spraken er gisteren met de hematoloog over. Ik vroeg hoe het zou gaan na die achtste chemo. Ik krijg dan eerst een PET-scan om te zien hoever de lymfoom geslonken is en als dat een goed resultaat geeft is het mogelijk dat men voorlopig stopt met chemo. Misschien kan de stent er dan ook uit. De arts vertelde nogmaals dat het nooit over zou gaan maar daar ben ik me goed van bewust. En ik vertelde hem nogmaals dat wij optimisten zijn en hij zei  lachend bij het afscheid dat hij dat al ingeschat had.

Toen ik mijn eerste chemo kreeg vroegen veel mensen, vooral vrouwen met een bezorgd gezicht of mijn haar uit zou gaan vallen. Eerlijk gezegd wist ik het niet, ik had er niet naar gevraagd, ik kon me er ook niet zo druk over maken. Ik zei dan altijd dat ik twee dozen mooie sjawls had en die zou ik dan wel over mijn hoofd gaan knopen en anders kocht ik wel zo'n mutsje. Al een paar weken na de eerste chemo begon ik haar te verliezen, niet met plukken maar zeer regelmatig.  Het is een bijwerking van chemotherapie. Dat komt omdat de cytostatica de haarvormende cellen kunnen beschadigen. Hierdoor wordt er minder of geen nieuw haar gemaakt. Het haar wordt dunner, breekt snel of valt uit. Meestal valt eerst het hoofdhaar uit, maar ook andere lichaamsbeharing kan uitvallen. En niet van alle soorten chemotherapie valt je haar uit. Dat heeft te maken met de soort en hoeveelheid chemotherapie die je krijgt.  Ondertussen zit er na vijf chemo's niet zoveel haar meer op mijn hoofd. Het was a...

We haalden vanmorgen de Coronavaccinatie, de zoveelste, ik ben de tel kwijtgeraakt. We namen een buurman mee die bang was dat hij de weg niet zou vinden op dat grote industrieterrein. Eerst zouden we op de fiets gaan maar er kwam rond negen uur een vies regentje uit de lucht vallen dus besloten we om toch maar de auto te pakken. Toen ik deze foto nam leek het niet druk maar de werkelijkheid was anders, het was ontzettend druk en half Stolwijk was vertegenwoordigd. We spraken erover hoe en wanneer het begon, ik weet dat nog precies. Wij hadden een paar weken van te voren met kinderen en kleinkinderen afgesproken om op 15 maart 2020 te gaan wandelen in het Panbos bij Katwijk, daar kwamen vroeger al met de kinderen. Het was prachtig weer en heel druk op het parkeerterrein en daar werden wij, de volwassenen dan, opeens wat onrustig van. Besmetting met Corona was aan de orde en wij liepen hier zo maar?  Ik kende weg daar, we kwamen er vroeger al met mijn vader en al snel liepen wij zond...

Tijdens de Maas en Waal route die we laatst fietsten zochten we rond de middag een plekje om onze broodjes op te eten en stopten bij een bos. Door een prachtig groot hek gingen we naar binnen en zagen aan het eind van de laan in de verte een landhuis liggen. Het bleek hier de Heerlijkheid Horssen te zijn. We vonden een lekker plekje om te zitten maar rondom ons zagen we veel kabouter staan en ik zag ook een huisje waar ik eens ging kijken. Dit stond op de borden naast het huisje.  Geweldig vind ik dit soort initiatieven, wat ontzetten leuk. Thuis even op internet gekeken of er meer te lezen was over dit 'kabouterbos'. Ja hoor, genoeg.  Het 'kabouterbos' in Horssen is een bos bij de Heerlijkheid waar bewoners en kinderen kabouters en andere figuurtjes en attributen hebben neergezet. Het is een gemeenschapsinitiatief en geen officiële route, maar een plek waar mensen hun kabouters een mooi plekje kunnen geven en anderen ze kunnen bewonderen. Soms worden er ook activiteite...

Deze muurschildering in Breda is te zien vanaf de Markendaalseweg. Hier moesten we echt voor omhoog kijken, het kunstwerk is geschilderd op de buitenmuur van de Rooftopbar gelegen op de 4e verdieping. Michael Nolta is het gezicht achter NOL. De stijl van NOL kan je omschrijven als bubbly, alsof de creaties in zijn werk zijn opgeblazen. Zijn zelfbedacht wezentjes zien eruit of ze een ballon hebben ingeslikt. NOL’s missie is om mensen blij te maken middels zijn kunstwerken. Die leuke mannetjes en het advies om meer te lachen,  i k word er wel blij van.

Precies tien jaar geleden nam ik deze foto tijdens de Sinterklaasintocht in Stolwijk. Kleindochter Saar met Pietenmuts.Vanmiddag op weg naar Bovenkerk om een stukje te lopen liepen we even over het Dorpsplein om een kijkje te nemen bij Sinterklaas, als goedgelovigen kunnen we dat niet achterwege laten. Dit leuke Pietje wilde direct op de foto. Ik was verrast door de toeloop van al die mensen en kinderen, geweldig dat dat nog steeds kan op ons dorp. En tussen al dat gewoel liep een leger van Pieten om de kinderen een handje snoep te geven en hier en daar een praatje te maken of een tekening te bewonderen. En daar kwam eindelijk Sinterklaas. Hij werd opgehouden want hij moest nog even een belangrijke aankoop doen in een winkel op het Dorpsplein. Dat jongetje met die groene Pietenmuts bleef maar dicht bij Sinterklaas lopen. Groot gelijk had ie, dat is de man die de cadeautjes uitdeelt. Onderwijl speelde de muziekvereniging de bekende Sinterklaas liedjes. En dit is de aankoop van Sinterkla...