Doorgaan naar hoofdcontent

Vliegende tijd

De betonmolen draait constant, dagen achter elkaar. Dat die jongen het nog niet spuugzat is om dat ding te vullen begrijp ik niet, hij blijft lachen. Ondertussen zijn Mart en ik vanmiddag weer op stap geweest, ditmaal om hout te halen. Nadat ik een halve ochtend rond gebeld had om een houtzagerij te vinden die niet voor de vakantie gesloten was, vond ik er bij toeval een op internet, vlakbij in Aubenas en die had ongeveer wat wij nodig hadden. Daarna nog wat stempels opgehaald bij Akkie en dan is er alweer een dag verdwenen. De dagen vliegen, geen wonder, we zijn behoorlijk druk.

Reacties

Anoniem zei…
Ha Marthy,

Ja, hij blijft lachen, maar z'n broek zakt er wel van af.
groetjes, Marjan