Afgelopen woensdag weer naar het ziekenhuis, dit keer voor het EMG-onderzoek (elektromyografie). Bij zo'n onderzoek worden zenuwen en spieren getest op hun elektrische activiteit; om de spieren goed te kunnen meten moeten ze opgewarmd zijn, daarom worden je armen of benen eerst in een waterbak met warm water geplaatst om de lichaamstemperatuur te verhogen. Moet je je voorstellen, zit je daar met voor ieder been een aparte bak met warm water wat op temperatuur gehouden. Aan weerszijden van je stoel ook twee aparte bakken voor je armen. Ik zat daar meer dan een half uur te zitten. Er hing wel een groot televisiescherm voor mijn neus maar daar was weinig interressants op te zien.
Daarna ging ik naar een naastgelegen kamer waar ik op een bed moest gaan liggen. Een laborant plakte om de snelheid van de zenuwbanen te meten plakkertjes op spieren van mijn armen, voeten en benen. Hij begon met mijn rechterarm en echt ieder plekje werd onderzocht, van oksel tot de pols. Je krijgt schokjes maar ook schokken en dat was een vervelend gevoel, ik vond het vaak pijnlijk. Af en toe kwam de neuroloog kijken die dan op het scherm keek en wat nieuwe aanwijzigingen gaf aan de laborant. Al met al duurde het twee uur voordat ik klaar was.
Het onderzoek is bedoeld om de oorzaak van de klachten vast te stellen, het is geen methode om een klacht te genezen. Over twee weken krijg ik de uitslag.
Reacties
Een goede uitslag dat gun ik je van harte.
Ook een tijd in bakken water. Ook hij vond de schokken pijnlijk, een behoorlijk vervelend onderzoek.
De uitkomst was gelukkig positief.
Ik hoop voor jou hetzelfde,
Betsy
Prettig weekend.