Ik zag op internet dat ook in de Ardêche het ineens herfst is. De temperatuur is tien graden gekelderd in één dag. Toch krijg ik alweer heimwee naar onze mooi streek. En dat doet me denken aan een prachtig chanson van Jean Ferrat waarvoor hij zich liet inspireren door het landschap rond Antraigues-sur-Volane in de Ardèche, waar hij sinds het begin van de jaren zestig woonde. Jullie kennen de Nederlandstalige variant ervan vast wel, maar deze is echt nog vele malen mooier. Het lied gaat over een mensenleven en de herfst die onvermijdelijk is. Zover zijn we nog niet, maar jonger worden we er ook niet op.
Pourtant, que la montagne est belle, comment peut-on s'imaginer.
En voyant un vol d'hirondelles, que l'automne vient d'arriver ?
We moeten maar gewoon genieten van elke dag, zorgen kunnen we ons altijd nog maken als het echt nodig is.
Ferrat, die erg geliefd was in Frankrijk, overleed in 2010 op 79-jarige leeftijd in het ziekenhuis van Aubenas waar hij was opgenomen nadat hij thuis was gevallen. Zijn begrafenis werd live uitgezonden op de Franse televisie.
Reacties