Doorgaan naar hoofdcontent

Hotel Belvedère

Vijftien jaar was ik en er stond een advertentie in de krant: "Kamermeisje gevraagd in hotel Belvedère, minimaal zestien jaar oud". Mijn ouders kenden de eigenaren, de familie Urlus, ik loog er een jaartje bij en werd aangenomen voor een zomervakantie lang. De andere kamermeisjes waren struise Friese boerendochters, intern voor de zomer en ik was een schriele kip, niet gewend aan dit tempo van werken. De eerste dag kwam ik 's avonds jankend van moeheid thuis, maar mijn vader zei rustig: "Je wilde het zelf, vroeg naar bed dan ben je morgen weer uitgerust". De volgende ochtend vroeg toch maar weer op de fiets naar de Zuid en ik moet zeggen, het wende, dat harde werken. Veel geleerd van die meiden en ontzettende lol met ze gehad. De moeder van de heer Urlus die toen het hotel runde, Italiaanse van geboorte, woonde schuin aan de overkant in een grote bungalow waar mijn zus Gré jarenlang in de huishouding heeft gewerkt. Het was een zeer bekende familie in Noordwijk.

Reacties

mooi stukje tante Mart, voor mij het is ook nog altijd speciaal als ik langs dat huis en hotel rij. Mijn moeder vertelde altijd dat zij in dat huis had gewerkt.
Wietske zei…
Toevallig, mijn moeder had vorige wees training vanuit de terminale zorg...in hotel belvedère! Ze was onder de indruk van de gastvrijheid en service van het hotel.
Marthy zei…
Ik heb gelezen dat het hotel afgebroken wordt en er een appartementencomplex in de plaats komt. Mag hopen dat het niet waar is, het is zo jammer als er steeds weer wat uit je jeugd verdwijnt.
Lida zei…
Hoi Marthy. Mijn zus Emmy heeft hier vroeger ook 'n paar zomers gewerkt. Als oppas voor hun kinderen Jacky en Paul. Heb jij haar misschien gekend?
Marthy zei…
Ik ken de namen van de kinderen nog, Lida, maar Emmy kan ik me niet herinneren. Ik heb het ook weleens een zomer gedaan, oppassen op de kinderen van hoteleigenaren. Het was een prachtige zomer en ik zat iedere dag aan strand met ze.