Doorgaan naar hoofdcontent

Gladiolen op het altaar

Veel vrouwen van mijn leeftijd die katholiek opgevoed zijn hebben net zoals ik bij nonnen op school gezeten. Op de blog van Emie hadden we een discussie over die nonnen. Naar aanleiding daarvan herinner ik me dat ik als kind vaak s' zaterdags met een zusje naar het nonnenklooster moest om bloemen te brengen voor de kapel, meestal gladiolen, die stonden zo mooi op het altaar. Mijn vader kweekte ze en hij vond blijkbaar in al zijn goedheid dat het zo hoorde. Als er na ons bellen opengedaan werd moesten we achter de non aan door het hele klooster naar boven lopen om die bloemen zelf op het altaar te leggen. Nieuwsgierig als ik toen al was probeerde ik onderweg zoveel mogelijk van het kloosterleven te zien te krijgen, maar iedere keer weer werd ik hierin teleurgesteld, we kregen niets te zien. Toch gingen mijn zusje en ik giebelend naar huis, want het was zoals altijd weer reuze spannend geweest. De foto is van 2008, genomen hier in de Ardèche bij een iriskweker, gladiolenkwekers zijn hier niet. 

Reacties

Emie zei…
Jij had vast een streepje vóór door de schenking van de bloemen. Inderdaad, die kloostergangen, het mystieke, al die kleding die van alles verborg. Als kind wekt het enorm je nieuwsgierigheid, zo herkenbaar!
Marthy zei…
Ik had er zo graag eentje in haar onderjurk gezien en dan natuurlijk zonder kap!