Doorgaan naar hoofdcontent

Lievelingswandeling

Gelukkig zijn mijn broer en schoonzus goede lopers, anders had ik ze deze wandeling niet voor durven stellen. Van een hoog gelegen herberg daal je door een prachtig landschap van groene bergen en woeste rotsen af naar het kleine plaatsje Thines wat ligt op een vooruitstekende rotswand. In het plaatsje met maar twee smalle straatjes staat een prachtig oud romaanse kerkje wat tot de mooiste van de Ardèche wordt gerekend. Ernaast een oud kerkhofje, ontroerend in zijn eenvoud. Het is niet voor niets dat dit mijn lievelingswandeling is, we hebben hem al verschillende keren gelopen, ook als onderdeel van een twee- of driedaagse trektocht. Na wat gerust en gegeten te hebben begint de klim die pittig is maar aan het eind wacht de herberg waar we wat kunnen drinken. Een prachtige dag met ook nog eens heerlijk weer. Wat is het toch genieten dat ik dit nog steeds kan doen.











Reacties

Marianne zei…
Prachtig.
Emie zei…
Klinkt echt fantastisch en ziet er ook zo uit. Mooi dat je er ook dankbaar voor bent.
Anoniem zei…
mooi hoor...
Marthy zei…
Ja, het was genieten vandaag, Marianne.
Ineke zei…
Wat een ontroerend blog vandaag, vergezeld met mooie foto's.
Jullie zullen zeker genoten hebben - ook van het mooie weer.
Leuke foto van broer Leen.
Lieve groet uit fris en nat Nederland.
Marthy zei…
Leen heeft weer zo genoten vandaag, Ineke, we hadden het goed zo met z'n viertjes.
Bertiebo zei…
Prachtig en inderdaad: count your blessings
Familie van Bohemen zit het wandelen in het bloed ;-) Leuke foto van Leen! Geniet van jullie zomers in de Ardeche X
Marthy zei…
Mijn moeder zei het altijd Bettie en ik zeg het nu: Tel je zegeningen, besef wat je hebt.
Marthy zei…
Klopt Steph, wij zijn opgevoed met wandelen en kijken naar de natuur. Ik ben er jouw opa nog steeds dankbaar voor. Veel van zijn kleinkinderen hebben dit gen gelukkig ook.
Mirjam zei…
Hoi Marthy,
Wat moet dat genieten zijn zeg, om in zo'n prachtige omgeving te mogen wandelen.
En dan zo'n dorpje tegen te komen, met haar prachtige kerkje en het kleine kerkhofje... Niets teveel gezegd als je het ontroerend noemt... dat emaille plaatje op het kruis... zo mooi.
Liefs,
Mirjam
Marthy zei…
Iedere keer als ik op dat kerkhofje ben en naar die graven kijk moet ik denken aan de mensen die daar vroeger in zo'n afgelegen dorpje woonden, hoe het er aan toe ging.