Opgroeiend grut

Twee dagen nadat ik de zwarte zwanen had gezien fietsten Mart en ik in de richting van die plek waar het  vrouwtje en de jongen toen nog op het nest zaten. Maar daar zaten ze niet meer want een heel stuk ervoor in een andere sloot zag ik ze zwemmen, ik fietste er bijna voorbij. Ik was stomverbaasd hoe groot de kuikens al waren en dat dat grut al zover was dat ze met papa en mama erop uit konden.

Vijf stuks waren het, dat kon ik twee dagen ervoor nog niet goed zien. Papa zwaan was waakzaam, hij zwom naar de kant en begon te blazen toen ik stopte en van mijn fiets stapte. Ik bleef heel rustig staan en toen was het over.

Terwijl ik stond te fotograferen hoorde ik een kreet, een mevrouw op de fiets, ze stopte meteen en greep naar haar telefoon. Ze had de zwanen ook gezien en vond ze prachtig. Wel vroeg hè, zei ze tegen mij en ook haar heb ik uitgelegd dat dit van oorsprong geen Nederlanse zwanen zijn en ze andere genen hebben dus op andere tijden broeden.

Ze zwommen onder een betonnen brug door en gingen daarna een zijsloot in waar het een stuk rustiger was. Wat een ongelooflijk toeval dat ik ze zag, echt leuk.

Voordat we gingen fietsen hebben we nog overlegd of we het fotostatief mee zouden nemen maar het viel ons tegen hoe zwaar het was dus toch maar niet gedaan. Het valt niet mee om met mijn nog steeds wankele benen foto's te nemen van kleine dieren staande in een slootkant. Toch eens over denken om een licht statief aan te schaffen wat je makkelijk op de fiets kan meenemen.