Doorgaan naar hoofdcontent

Rollercoaster

 Mijn leven voelt op het ogenblik als een rollercoaster, er gebeurt van alles met me. Zoals een zus gisterteren terecht opmerkte, je weet niet meer of je van voren of van achteren leeft. Je verliest het besef van tijd en datum. 

Ik heb er even over nagedacht en heb besloten om te blijven bloggen. Ik noemde mijn blog altijd een huis, tuin en keuken blog maar dat zal het nu even niet worden. Ik besef dat een deel van de berichten voor sommige mensen moeilijk kunnen zijn door eerdere ervaringen, mijn enige advies is dan een poosje te stoppen met lezen. 

Ik kan ook een familie app aanmaken maar ik wil wat er nu gebeurt als een dagboek kunnen bewaren. Van mijn blogberichten weet ik zeker dat ze bewaard blijven, van mijn appjes heb ik die zekerheid niet. Voordat we zondag naar Aubenas vertrokken had ik een kort overzichtje in het frans gemaakt van het gebeuren rond mijn niersteen een paar jaar geleden met datums en handelingen die toen uitgevoerd werden. De gegevens kon ik in een wip allemaal van mijn blog halen. De arts op de spoedeisende hulp was onmiddellijk geinteresseerd en nam het op en de arts die ik nu heb vroeg of hij er een foto van mocht maken. 

Ik zal onregelmatig gaan bloggen, soms ben ik moe en onderzoeken vergen ook veel tijd. En als 'het' goedaardig blijkt te zijn ben ik weer snel terug met mijn huis, tuin en keuken berichtjes.

Reacties

KnutzEls zei…
In zulke tijden is het goed je gedachten te ordenen. Je blog kan dan als buffer dienen. Schrijf op wat je wilt, je hoeft het zelfs niet eens meteen te publiceren. Maar angst groeit als onkruid als je het binnenhoudt. Zodra het zwart op wit staat (ook al is het maar als concept je voor jezelf) lijkt het normaler en behapbaarder te worden. Ik wens je heel veel sterkte. Hou je taai. 🍀
Marthy zei…
Je hebt het precies omschreven zoals ik voel hoe ik het moet doen, Els. Dank je wel, liefs.
Emie zei…
Oh, wat een spannende en onrustige periode. Ik was eigenlijk van plan je apart te appen maar keek eerst nog even of je al geblogd had. Fijn dat je door blijft schrijven, het zal je helpen de zaak op een rijtje te houden. Houd moed en je ondervindt ook vast heel steun van de mensen dicht om je heen.
Schrijven helpt je het te ordenen en vertellen, zeker in zulke onrustige tijden. Heel veel sterkte gewenst samen.
Kitty zei…
Heel veel sterkte gewenst.
Marietje zei…
Je moet echt je gedachten uit kunnen uitspreken of opschrijven. Anders gaan de gedachten met je op de loop. Ik weet dat inmiddels heel goed. Ik heb er nu na bijna 2 jaar hulp voor gezocht. Had ik veel eerder na mijn k-diagnose moeten doen.
En ik moet zeggen dat ook jouw dagelijkse blog mij geholpen heeft.
Veel sterkte Marthy.
Groetjes Annemarie
Janny zei…
Een onzekere tijd voor je Marthy, het helpt als je kan blijven bloggen en contact hebt met anderen, even iets anders aan je hoofd. Sterkte en hopelijk een goede uitslag!
Anoniem zei…
Denk dat het goed is om een soort dagboek bij te houden, je hoort en leest dat vaak.
De dokteren hebben er in elk geval nu al wat aan, omdat je dat eerder al deed.
Sterke voor jullie beide en ik ga het wel lezen !
Toos.
Annelies zei…
Dat wat je wilt delen moet je vooral delen als het je steun geeft. Hopelijk geven de reacties van je lezers ook die steun. Dat helpt je alleen maar. Sterkte !
Judy zei…
Dingen opschrijven helpt je gedachten te ordenen, en fijn dat je blog je daarbij helpt. Heel veel sterkte!
Liane zei…
Wat een spannende tijd gaan jullie tegemoet. Maar fijn dat het schrijven van een blog je toch steun kan bieden. Wij blijven allemaal voor jullie duimen dat alles goed gaat aflopen. En dat je binnenkort weer in je tuin kunt genieten van het zonnetje. Heel veel sterkte!
Ik kan me je dilemma goed voorstellen. Mijn blog geldt voor mijn MS en diverse andere onderwerpen ook vaak als een soort van extern geheugen voor me. Je moet gewoon doen waar jij je het best bij voelt.
Veel sterkte daar verder.
Anoniem zei…
Heel veel sterkte, Marthy! Voel je vrij om te delen. Wat zal het voor jou, Mart in FR en de kinderen in NL spanning geven, vrouw, moeder, oma in het zkh, wachten op het verloop en de uitslag. Geen idee hoe ver of dichtbij het zkh is van jullie Franse huis.
Lies
miekequilt zei…
Wat slim en handig om alles even in het Frans op te schrijven. Zo was de eerste stress misschien iets minder dan verwacht. En nu maar afwachten... Ik wens jullie heel veel sterkte. Hou je taai.
Sjoerd zei…
Ik gebruik mijn blog ook als een stukje extended memory voor mezelf. Zo kan ik altijd gebeurtenissen terug halen. Ik wens je veel sterke, we horen en lezen het allemaal wel.
Opschrijven is wat ik ook altijd deed, het is prettig om ooit weer terug te lezen. Ik wens je heel veel sterkte 🍀🍀lieve Marthy
Marlou zei…
Ha Marthy, is me dat even schrikken.
Ik hoop van harte dat het "aardig" is, door zover het "aardig" kan zijn.
Het is een onzekere tijd voor je... heel veel sterkte.
Schrijf het van je af, dat werkt!
Zo ben ik ooit aan mijn blog begonnen in 2007: van me af schrijven...

Liefs, Marlou
Mevrouw W. zei…
Wat een spannende tijd! Als je wil bloggen, dan moet je dat zeker ook blijven doen. Het is handig om later terug te lezen en ook handig voor je familie en vrienden om mee te lezen.
Heel veel sterkte 😘
Bertiebo zei…
Als het goed voelt is het goed! En bloggen helpt een beetje, dat heb ik ook ervaren
Ger zei…
Beste Marthy,kan me helemaal voorstellen dat je hectische dagen doormaakt waarin je niet over alles helder na kunt denken.Vaak is toch de eerste gedachte over hoe je de dingen aan wilt gaan pakken de beste.Er veel over praten met familie en vrienden die vast ook goed luisteren kan al helpen en al die geïnteresseerde blogvrienden en vriendinnen daar kan je ook veel aan kwijt en al die lieve en bezorgde reacties doen je goed,lees ik.
Blijven bloggen over alles wat jij kwijt wilt of jou oplucht is in mijn optiek een goed mentaal medicijn.Ik steek waxine lichtje aan bij Onze Lieve Vrouwke op de schoorsteenmantel,voor jou.
Marthy zei…
Dank je Ger, dat doet me goed. In tijden van zorg stak mijn moeder altijd het lichtje aan bij het Mariabeeldje op een schapje in een hoek van de kamer.
Ach Marthy, wat kan het leven toch plotseling een ander verloop krijgen. Ik wens je veel sterkte en uiteraard een goede uitslag. Ik zal flink voor je duimen!
Jan uit Perth zei…
Ook hier in Australia steek ik een kaarsje voor jou aan, Marthy!
Gerda zei…
Wat heftig Marthy, heel veel sterkte en het is goed om te blijven bloggen.
anja zei…
Zo staat je leven opeens op de kop. Verstandig hoe je alles vooraf in het Frans op een rijtje zette. Bloggen kan je houvast geven, en zoals je nu al merkte, het is een soort archiefkast voor je. Het afgelopen jaar heb ik mogen ervaren hoe lezers meeleven, en al zijn het mensen die je nooit hebt ontmoet, het kan je echt steun geven. Als er dingen zijn die je wel wilt onthouden via je blog, maar niet wilt publiceren, kun je dat natuurlijk heel gemakkelijk bijhouden in een apart berichtje wat je niet plaatst. Ik wens jou en Mart veel sterkte!
Petra1945 zei…
Rollercoaster... (mijn vocabulaire is meer Engels dan Frans georiënteerd). Heel veel sterkte met de toekomstig ontwikkelingen en we rekenen vooreerst maar op een goede uitslag.
Marthy we weten dat je een sterke vrouw bent, maar zoals de situatie nu is, is het uiteraard een heel spannende tijd en afgezien van alle onderzoeken en/of pijn niet prettig. Laten we echter hopen op een "goede"uitslag en inderdaad voorbereiden in het Frans geeft ook weer rust in je hoofd. Ik had destijds de ervaring dat de Fransen artsen een beter luisterend oor hebben dan Nederlandse artsen. Maar dit terzijde. Ik wens jou en Mart sterkte en blijf schrijven als je dat wilt en het je goed doet.
Ton zei…
Hoi Marthy, Sterkte. Ik hoop voor jou op een goede uitslag. En fijn dat je blijft bloggen want ik ben erg gehecht aan je ‘buitenlandse’ blog. Met groetenTon
Elizabeth zei…
Nou, het is begrijpelijk dat er van alles door je heen gaat. Alles staat even op z'n kop.
Van mij mag je erover schrijven hoor; ik leef ook graag met je mee!
Sterkte!
Een blog fungeert ook als een soort dagboek voor heel veel mensen, mijzelf inclusief. Fijn dat het jou ook helpt bij het verwerken van alles wat je overkomt.