Vlek

Morgen ga ik met de ziekenwagen naar Lyon, ruim twee uur rijden hiervandaan. Ik ga daar naar het CLB (Léon Bérard Centrum), een kankerbehandelcentrum voor de regio Auvergne Rhône-Alpes en dat is een heel groot gebied, groter dan Nederland. Het is een ziekenhuis dat zich 100% richt op kanker, te vergelijken met het AVL (Antoni van Leeuwenhoek) in Nederland. Deze afspraak is al gemaakt op 27 april, de dag dat ik binnenkwam op de Spoedeisende Hulp in Aubenas en de dokter daar heel snel een CT scan liet maken. Hij was jong, die dokter en ik had aanvankelijk niet veel vertrouwen in hem. Maar hij was slimmer dan ik dacht want hij heeft die scan goed bekeken en zag een vlek bij een nier waana hij direct kontakt opnam met dit kankercentrum. Toen hij antwoord had uit Lyon wat lang duurde, het was zondag, vertelde hij wat hij had gezien en noemde het woord tumor. Daarna werd dat woord niet meer genoemd, men spreekt hier over een masse, een vlek. Volgens mijn huisarts gebruikt men in het buitenland niet altijd het woord tumor. Er werd die dag direct een afspraak met Lyon gemaakt voor het gebeuren van morgen.

Mijn huisarts heeft verleden week gesproken met de arts hier, dat is nog een apart verhaal wat hier nog weleens langs komt. Na dit gesprek wist ik van hem dat die vlek zit tussen een nier en een wervel en gisteravond hoorde ik van de zaalarts dat de nier in orde is. Veel meer weet ik niet, men is hier niet zo meedeelzaam.

Ik ga daar in dat ziekenhuis aan alle kanten onderzocht worden zoals ik het begrijp en daarna volgt een eindgesprek met de (voorlopige?) uitslag. Over die onderzoeken zit ik niet in, dat onderga ik rustig. Maar ik zit wel in over dat eindgesprek: begrijp ik het wel, sla ik het allemaal wel op. Mijn frans is beperkt en ik ken geen medische uitdrukkingen, daar kom ik hier wel achter. Mart gaat niet mee, hij mag toch niet in de ambulance en onderzoekskamers en hij is dyslectisch, spreekt weinig frans.

Ik zat daar eigenlijk de hele week al over te tobben en toen ik dat uitsprak tegen dochter Floor kwam zij met de oplossing. Je telefoon op tafel en iemand die goed frans spreekt laten helpen. Wie komt daarvoor in aanmerking? Wij kwamen tegelijkertijd met dezelfde naam, Lilian, een goede vriendin van ons. Zij en haar man wonen in België en hebben een huis bij ons in de buurt in Frankrijk. Zij spreekt uitstekend frans en is een persoonlijkheid waar je in dit soort kwesties echt wat aan hebt. Ik belde haar zaterdag en toen ik vroeg of zij misschien woensdagmiddag tijd had, zij heeft een drukke baan, zei ze: maar natuurlijk Marthy. En als ik geen tijd had zou ik die wel maken. Ik brak, zat te snikken als een klein kind, zo opgelucht was ik.