Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis. De bioptie vindt pas volgende week vrijdag 4 juli plaats. Ik had het wel wat eerder verwacht, wat viel dit tegen, echt balen.
27 April ging ik in Frankrijk naar het ziekenhuis en wist binnen een paar uur dat ik een tumor in mijn lijf had. We zijn nu acht weken verder en ik kan nog steeds geen naam aan die tumor hangen. Ik wil niet zeggen dat dit aan me vreet, zo steek ik niet in elkaar maar ondertussen zou ik wel iets meer willen weten.
Nadat ik Mart en de kinderen had gebeld ben ik maar gaan lopen, Bovenkerk in de rondte. Dat verzet de zinnen en toen ik terugkwam had ik me erbij neergelegd dat het niet anders was. Punt.
Reacties
Hoe gaat het met Mart? Ik begreep uit het blog dat hij in Frankrijk is om de gasten daar te begeleiden, maar dit moet voor hem ook een nagelbijt-periode zijn. Hopelijk kan hij zijn zinnen verzetten via het metselen van muren enzo...
Bisou, Ernest en Annelies
Denk dat menigeen er inmiddels doorheen zou zitten.
mooi, dat je het een soort van je af kunt lopen, want het is waardeloos... nóg langer wachten en niks weten.
Hou je haaks... we duimen voor je!
Groetjes, Marlou
Ik verwachtte me dan ook niet aan gezondheidsproblemen
Bijzonder vervelend dat je zo moet wachten
Van harte beterschap gewenst Marthy