Je zal maar het geluk hebben dat je zulke fijne buren hebt. Ik werd gisterochtend voor de koffie uitgenodigd door mijn naaste buren en gistermiddag stapte ik in de auto bij een buurvrouw van een etage hoger. We zouden naar Reeuwijk rijden maar dat werd ons ontraden door een buurman die we in de parkeergarage spraken, er was een opstopping op de Goudseweg. Hij gaf ons als tip om naar de Berkenwoudse Driehoek te rijden, een prachtig natuurgebied waar Mart en ik tijdens de Coronaperiode ontzetten veel hebben gewandeld. Het is vlakbij, dit gebied valt zelfs onder onze gemeente.
We liepen over graspaden en tiendwegen en wat me hier dan altijd opvalt is de weidsheid van het landschap. Hier staken turfstekers ooit brandstof voor de haard.
De moerasspirea bloeit op nat grasland en nat is het hier. De plant met de roomkleurige bloemetjes schijnt een ontstekingsremmende werking te hebben leerde ik via Google Lens.
Als ik zo'n betonnen brug met dat mooi gekleurde korstmos erop tegenkom moet ie op de foto. Tientallen heb ik er al gemaakt in de Krimpenerwaard.
Deze distel, nu volop te zien in slootkanten wordt ook wel de kale jonker genoemd. Hij dankt die naam aan zijn stakerig uiterlijk.
Nederlandse koeien en Canadese ganzen.
De Krimpenerwaard, een gebied waar Holland echt Holland is.
Reacties
De koeien in het sappige grasland en de Canadese ganzen in het water op de voorgrond,wat ‘n plaatje.
Op die typische tiendwegen reden wij jaren geleden ook vaker wanneer we de Lek en Linge route reden,je kan bijna niet de keuze maken van:zal ik rechts of links kijken zo’n mooi landschap waar je ook kijkt.