HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Hoe het na morgen met het wandelen zal gaan weet ik natuurlijk niet dus ik heb deze week nog iedere ochtend gelopen. Het is er ook weer voor, niet te warm en niet te koud, precies goed. Meer dan een kilometer of vijf loop ik niet, ik kan duidelijk voelen dat ik sneller moe word door de tumor in mijn lijf. Die is groter geworden las ik in het verslag over de CT scan die ik afgelopen zaterdag heb gehad. Hij was 7 cm en nu is de afmeting 8.5 cm. Geen leuk bericht. Het goede nieuws is dan weer dat men veel positiever is over de vlekken op de lever, die zien er nu beter uit ten opzichte van de eerdere PET-CT scan. Ik krijg vanmiddag nog een telefoontje om het een en ander te bespreken.  Het is ondertussen voor mij een situatie geworden van leven tussen hoop en vrees waarin ik probeer zo rustig mogelijk te blijven en dat lukt me tot nu toe vrij goed. Dat laatste is niet te voorspellen, iedereen reageert weer anders op een ernstige ziekte en er zullen ongetwijfeld ook voor mij hele moeili...

Zondagochtend voelde ik me weer kiplekker. Ik voel nu nog wat pijn in mijn flank maar dat is pijn van een operatiegebied, af en toe wat paracetamol lost dat wel op. Er was al vroeg bloed afgenomen en die waardes bleken goed te zijn dus ik mocht weer naar huis, zoon Bas haalde me op. 's Middags me verdiept in een boekwerk wat me online toegestuurd was door de afdeling Hematologie van het UMCU. Het was de bedoeling dat ik me daarmee zou voorbereiden op een videoconsult met een oncologie verpleegkundige wat vanmiddag heeft plaatsgevonden.  Zij legde uit wat ik donderdag kon verwachten, vertelde over de medicijnen die ik toegediend zou krijgen en ook, heel belangrijk, de bijwerkingen. Floor zat naast me en we hebben nog wat vragen gesteld. Het gesprek duurde een uur en was beslist verhelderend. Maar kon ik tot nu toe alles behappen, de aankomende behandelingen maken me knap onzeker. Wat gaat dat allemaal doen met mijn lijf, hoe ga ik me voelen, zal het aanslaan? Ter voorbereiding op el...

Afgelopen donderdag begon ik het vermoeden te krijgen dat ik weleens blaasontsteking zou kunnen hebben en vrijdagochtend stond ik om acht uur met een potje urine voor de balie bij de groepspraktijk onder ons appartement. Mijn huisarts zag mij binnenkomen en kwam direct naar voren lopen en vroeg me wat er was. Ik liet hem het potje zien en sprak mijn vermoeden uit. Hij liep er meteen mee weg, vijf minuten zei hij, dan weet ik het. Het bleek inderdaad blaasontsteking te zijn maar geen zware. Hij zou het op kweek zetten en maakte een recept wat ik bij de apotheek, ook in de groepspraktijk, kon ophalen. Ik hoop dat de chemo van donderdag niet in gevaar komt zei ik nog maar hij dacht dat ik dat wel zou redden met de tijd die ik had. Zaterdagochtend om kwart voor drie werd ik wakker van de pijn en dat was een hevige pijn, ik herkende het meteen. In de linkerflank, nierstuwingen. Dit is mis wist ik onmiddelijk en goed mis. Paracetamol ingenomen maar dat helpt niet tegen dit soort pijn, dat do...

Het is niet te geloven, mijn agenda stroomt vol, ik heb ondertussen een stuk of twaalf afspraken in het UMC. De belangrijkste twee heb ik volgende week. Maandag moet ik inloggen in het patiënportaal van het ziekenhuis en dan heb ik een vidiogesprek met een verpleegkundige, dat gaat een uur duren. Zij gaat me alles vertellen over de chemobehandelingen en ik mag al mijn vragen op haar af vuren. De donderdag daarop krijg ik mijn eerste chemo. Dat wordt een dagbehandeling die om tien uur begint en tot een uur of vijf duurt. Waarom zo lang? Dit is vanwege de noodzaak om de optimale dosis en toedieningswijze te bepalen en om de reactie van het lichaam op de medicatie goed in de gaten te houden. Dit is alleen het geval bij de eerste chemo. Vóór de chemobehandeling moet ik 's morgens nog bloed laten prikken en een ECG (hartfilmpje) laten maken. Als ik het goed zag staat de tweede chemobehandeling ook al ingepland. Er staat ondertussen zoveel in die agenda dat het me een beetje duizelt. Mor...

Druk vandaag aan de telefoon.Eerst belde mijn huisarts die nieuwsgierig was naar uitslagen. Die had ik nog niet dus hij belt later terug. Rond 12.00 uur had ik een telefonische afspraak met de internist die me tot nu toe behandeld heeft en waar ik wat uitslagen van verwachtte. De schilderklierpunctie wees op wat onrustige cellen dus daar willen ze meer over weten, een tweede punctie wordt gepland. En dan de lever. Daar werd ik afgelopen maandag over gebeld  door een arts-assistente van de maag- lever- en darmpoli. Er zitten 4 goedaardige cystes maar ook nog wat ander plekjes en daar gaat men een MRI scan voor plannen. Het wordt niet als zorgelijk gezien. Laat in de middag het telefoontje van de hematoloog, Floor zat naast me. Twee horen meer dan een. Hij herhaalde nog even wat hij al eerder had verteld, een laaggradig lymfoom van 7 cm tegen de urineleider en nog 2 plekjes in de botten. Men heeft gekozen om de behandeling direct te starten omdat er rekening gehouden moet worden met ...

Veel mensen vragen me wanneer men nu eindelijk eens gaat beginnen met mijn behandeling. Tja, dat kan nog wel even duren, er moeten eerst nog wat hobbels genomen worden. Allereerst de lever met die donkere vlekken, daar is verleden week een echo van gemaakt en daarover had ik vandaag telefonisch kontakt met een maag-, lever- en darm oncoloog. In het verslag van radioloog had ik al gezien dat er enkele, 4 à 5 stuks, simpele cystes op de lever zaten maar verder nog wat andere afwijkingen. De oncoloog vertelde me dat ze die afwijkingen beter in beeld willen krijgen dus men gaat een MRI van de lever maken. Krijg ik een afspraak voor. Woensdagmorgen wordt ik gebeld door de arts die ik eerst had, dat zal wel over de echo en punctie van de schildklier gaan, het volgende hobbeltje.  En dan is 's middags de hematoloog aan de beurt en ik ben heel nieuwsgierig naar wat die te vertellen heeft, morgen wordt ik immers besproken in het multidisciplinair overleg. Het zou zomaar kunnen dat ik nog ge...

 Veleden jaar juni namen Mart en ik samen het besluit om het huis in Frankrijk te gaan verkopen en toen we in september terugkwamen in Stolwijk hebben we onze kinderen bij elkaar geroepen en ze het verteld. Zij waren het unaniem met ons eens, een verstandig besluit. We hadden in Frankrijk al contact gezocht met een Nederlandse makelaar. In december, ik geloof tijdens het Sinterklaasfeest, kwamen we op het idee om nog één keer met zijn allen naar het franse huis te gaan, dus deze zomer. Een week werd afgesproken waar iedereen kon (zo ongeveer) en ik begon me er al op te verheugen, dat hebben moeders. In het ziekenhuis in Aubenas tekende ik samen met Mart online de makelaarsovereenkomst, we vonden dat de verkoop door moest gaan maar op dat moment hadden we nog geen enig idee wat er met mij aan de hand was. Begin mei ging het huis in de verkoop en sinds die tijd hebben we veel kijkers gehad maar nog geen kopers. In het licht van wat we nu weten over mijn ziekte is dat totaal onbelangr...

Blogvriendin Jeanne woont boven Amsterdam en ik eronder. We troffen elkaar halverwege. Samen liepen we de de NS-wandeling Gein en Vecht. De wandeling is 14 km lang maar wij liepen er een deel van. We troffen elkaar op station Abcoude en begonnen eerst met koffie op het terras bij het oude stationsgebouw. Na de koffie volgden we de smalle asfaltweg die langs het riviertje Het Gein slingert. Mooie boerderijen waarvan nog velen vol in bedrijf zijn. Onderweg passeerden we molen Delphine. Die mooie naam dankt de molen aan een vroegere Parijse eigenaar. Het riviertje lag vol met waterlies, een prachtig gezicht. We passeerden Fort Nigtevecht wat een onderdeel is van de Stelling van Amsterdam, een voormalige verdedigingslinie rondom Amsterdam die is aangelegd tussen 1843 en 1914. Dit fort moest het Merwedekanaal (nu Amsterdam- Rijnkanaal), de Vecht en de sluizen beschermen tegen de vijand. De Stelling van Amsterdam staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.  Hier staken we via de Liniebrug...

Gisteren het eerste bezoek aan de hematoloog. Fijne jonge vent die ruimschoots de tijd voor ons nam, we hebben meer dan een uur bij hem gezeten. Hij vertelde veel maar wij konden ondertussen ook veel vragen. Ik had wel een lijstje gemaakt maar dat kwam eigenlijk allemaal aan bod tijdens het gesprek. Ik ga nu even technisch worden. Ik heb dus een B-cel non hodgkin lymfoom en nog specifieker een folliculair lymfoom. Dat is een vorm van lymfklier kanker. Het is een laaggradig lymfoom, ook wel een indolent non-Hodgkinlymfoom genoemd, een langzaam groeiende niet agressieve vorm van lymfeklierkanker. Dat klinkt best wel positief. Negatief, het is chronisch, niet te genezen maar na behandeling kan de ziekte voor langere tijd wegblijven. Het ligt er natuurlijk wel aan hoe je op de behandeling reageert. Er zijn nog wel wat hobbels te nemen. Twee afwijkingen op de lever en daarvoor wordt een afspraak gemaakt met een maag-darm-lever arts. Op wervel L2 zit ook een lymfoom, daar moet misschien een ...

Wat was het leuk, de musical waar onze kleindochter in meespeelde en met haar 21 klasgenoten. Ik geef het je te doen om samen met een stel aankomende pubers binnen een paar maanden een goed product op de planken te krijgen. Lof voor deze groep juffen. Maar ook voor deze kinderen die elkaar hielpen stukken beter te leren spelen. Tekst werd bij elkaar overhoord en dansjes werden door de kinderen samen bedacht en aangeleerd. Wat een enthousiasme. De 'High School Musical' is een kinderbewerking van de originele versie die in het theater heeft gedraaid. Saar speelde de president van de drama-club die zichzelf erg belanrijk vond. Ze bracht het met verve. Onze zoon vertelde me van te voren dat hij en zijn familie gereserveerde plaatsen hadden in de zaal. Hij moest iets doen, hij vertelde er niet bij wat, ik dacht iets technisch. Toen het basketbalteam een beslissende wedstrijd moest spelen waren de tegenstanders plotsklaps zoek. Paniek bij de basketballers maar gelach in de zaal toen ...

 Toen ik 26 juni de uitslag van de PET/CT scan kreeg vertelde arts al dat er een knobbeltje op de schildklier zat en wat donkere vlekken op de lever. Niets ernstigs dacht hij maar men wilde er wel even onderzoek naar doen en dat gebeurde vanmorgen. Ik kreeg eerst een echo op de bovenbuik voor de lever, heel grondig en het duurde langer dan ik gedacht had. Daarna een echo in de hals en toen liet de vrouw die het onderzoek afnam me even alleen liggen omdat ze moest overleggen met de radioloog. Dat even duurde best lang en toen ze terugkwam in gezelschap van een collega vertelden de dames dat ze een  schildklier punctie van de knobbel (nodus) gingen nemen. Ja, je leert er in zo'n traject allerlei nieuwe woorden bij maar je moet er natuurlijk wel naar vragen. Met een dunne naald wordt wat weefsel uit de schildkliernodus gehaald en daarna wordt het weefsel onderzocht in een laboratorium wat natuurlijk weer tijd kost. Ik lag op een bed met het hoofd achterover en mocht niet s...

Ik las het blogbericht  van blogvriendin Emie verleden week dinsdag pas tegen de avond, het ging over een dankbaarheidsdagboek. Laat ik nu diezelfde dinsdag een pakketje in de post krijgen met daarin een mooie kaart en een beeldschoon zelfgemaakt boekje. Het was van blogvriendin Janny en op de kaart schreef ze het volgende: ha Marthy, een notitieboekje voor jou om gedachten in op te schrijven of lijstjes in te maken, of gelezen of te lezen boeken in op te schrijven, of recepten in te noteren, of ???? Het is helemaal aan jou! Ik wist het direct, hoefde er niet over na te denken.    Mooie dingen die ik meemaak, dankbare dingen. En dat zijn er heel wat bij mij tegenwoordig. Lieve, leuke appjes, telefoontjes, kaarten, een buurvrouw die met me wil wandelen en gisteren heb ik met een vriendin gefietst. Naar Schoonhoven waar we ook geluncht hebben. Allemaal dingen waar ik dankbaar voor ben. Wat dat nu is met blogvriendin Emie en mijn persoon, ik weet het niet maar wij lopen in d...

Voor dit evenement, de jaarlijkse uitvoering van de dansschool van kleindochter Saar en de eindmusical volgende week dinsdag had ik al vroeg in het voorjaar een treinreis geboekt om heen en weer naar Nederland te reizen. Dat was niet meer nodig want ik ben er al, de tickets zijn geannuleerd. Ik ging gisteren samen met Christianne en haar ouders naar de middagvoorstelling na eerst nog een lekkere lunch gebruikt te hebben in hun tuin. Saar en een vriendin, al geschminkt, wachtend op de voorstelling. Dit was een deel van de eerste groep waarin zij mee danste, later danste ze nog een keer op de muziek van Michael Jackson mee in een groep die verkleed was in zwarte pakken. Heel leuk maar die foto's waren mislukt. Deze en de rest van de foto's zijn ook niet bijzonder scherp, het valt niet mee om in zo'n grote zaal op een behoorlijke afstand van het toneel een goede foto te maken. Deze groep kwam als een van de eerste op. Heel goed. Maar ook de allerkleinsten deden hun best, aando...

Gistermiddag had ik een afspraak bij de opticien in Bergambacht en ik ging op de fiets. Mijn fiets staat helaas nog in Frankrijk, die zijn we vergeten mee te nemen in de haast van ons vertrek naar Nederland. Maar Floor heeft mijn oude elektrische fiets en die kan ik zo uit haar schuur halen. Er ligt hier een sleutelbos van Mart met alle sleutels van de huizen van de kinderen. Er hoeft niets aan afgesteld te worden, de fiets staat nog helemaal naar jouw maat verzekerde Mart me. Klopte, hij zat lekker en fietste nog prima. Zo kan ik mijn actieradius nog wat vergroten. Het was heerlijk weer en ik genoot daar tussen de weilanden. Deze fuut had net een duik genomen. De waterdruppeltjes liggen nog op zijn veren. Heel veel zwanen in de polder. Ik weet het, de boeren hebben er last van maar voor mij blijven het prachtige beesten. Over tien dagen kan ik mijn nieuwe bril ophalen. De coating van de glazen van mijn oude bril begon los te laten en ik wilde ook wel weer eens wat anders op mijn neus....

Nadat ik vanmorgen een rondje Bovenkerk gelopen had keek ik even in mijn online dossier bij het UMC of er al een uitslag was van de bioptie die een week geleden gemaakt was. En die uitslag was er nu, ik heb non-hodgkin. Ik schrok er niet van, ik weet immers sinds half mei dat ik hemetologische kanker heb en dat heeft me genoeg tijd gegeven om te bekijken wat voor soort kankersoorten dat zijn. En dat zijn er heel wat. Volgende week heb ik een gesprek met de arts die ik tot nu toe zag en dan wordt ik overgedragen aan een oncoloog/hematoloog. Omdat er veel verschillende soorten van deze kanker bestaan, kan de ziekte op verschillende manieren verlopen. Er zijn ook dan ook verschillende behandelingen. We gaan het allemaal horen. Één pluspunt heb ik: ik ben in een uitstekende conditie. Gisteren met een buurvrouw een rondje surfplas in Reeuwijk gemaakt van 7 km.

Volgens dochter Floor is rondje Koolwijk net zo lang als rondje Schoonouwen wat ik nu niet kan lopen wegens de natte ka. Die namen verwijzen naar de buurtschappen die rondom Stolwijk liggen. Dus vanmorgen de wandelschoenen aan en eens kijken hoe ver ik zou komen met rondje Koolwijk. Eerst het dorp door en een stukje langs de provinciale weg waarna ik rechts afsla Koolwijk in. In die buurtschappen zitten nog heel wat boerenbedrijven, tractoren zijn hier gemeengoed. Een oud boerderijtje met een mooie tuin wat nu alleen nog woonhuis is. De geur van een boerenbedrijf krijg je er hier gratis bij. Maar ook prachtige vergezichten. Deze boer heeft de moed er nog in en breidt nog uit. Het grote dak ligt vol met zonnepanelen. Als een stal dicht bij de weg ligt loop ik er altijd even in. Ik laat de bebouwing achter me en heb inmiddels 3.2 km op mijn horloge staan. Wat doe ik, doorlopen of teruggaan? Ik wordt ingehaald door een wandelaarster die er stevig de pas in heeft en ik zie dat ze ook een h...

Het heeft hier veel geregend de laatste dagen, zelfs vannacht en nu net nog. Heel jammer want dat maakt het mij onmogelijk om de ka op te gaan. Het pad daar is slecht, loopt veel schuin af en als het dan modderig is is het zwaar lopen. Maar behalve dat, stel je voor dat ik uitglij op zo'n schuine kant en ik kom daarna niet meer overeind, dan zal ik toch iemand moeten bellen want druk is het niet op die ka. Dat risico ga ik niet lopen, ik stop voor de brug en ga weer terug door Bovenkerk. Ik sta af en toe even stil, kan nog steeds genieten van wat ik om me heen zie. Ik zal dat rondje Schoonouwen een keer lopen, dat heb ik in mijn hoofd gezet en dat gaat gebeuren. Is het deze week niet dan volgende week wel.

 Mart en ik zijn bijna 54 jaar getrouwd en in al die jaren nooit meer dan een week uit elkaar geweest en zelfs dat is niet veel voorgekomen. Op dit moment hebben we elkaar al 7 weken niet gezien. Leuk vinden we het alletwee niet maar we accepteren het omdat het niet anders kan. Al rond de afgelopen jaarwisseling was ons vakantiehuis volgeboekt van eind mei tot en met half augustus. Wat moesten we doen, al die mensen afbellen met de mededeling dat hun vakantie bij ons niet door kon gaan? Nee, dat konden we niet over ons hart verkrijgen, daar waren we alletwee heel stellig in. Onze zonen waren het er eerst niet mee eens maar dat waren hun eerste emoties, later trokken ze bij.  Wegens het aanhoudende zeer warme weer kan Mart ook niet even een paar dagen naar Nederland komen helaas, alles aan groen en bloei om het huis heeft water nodig, heel veel water en dat is te veel werk om aan iemand anders over te laten. Wij, de kinderen en ik zijn trots op hoe hij zich redt daar. Sinds we ...

Op 6 juni had ik de eerste biopsie die helaas geen uitslag gaf omdat er in het weefsel wat weg genomen was onvoldoende cellen aangetroffen waren voor een betrouwbare diagnose. Er werd een nieuwe biopsie voorgesteld om alsnog voldoende materiaal te verkrijgen en die had vanmorgen plaats. Dit keer had de radioloog de opdracht gekregen om een duidelijk dikkere holle naald te gebruiken om er zo voor te zorgen dat er voldoende weefsel werd weggenomen. Het is wel prachtig wat er allemaal kan tegenwoordig.  De biopsie wordt genomen met behulp van echografie. Echografie is een geavanceerde techniek, waarmee met behulp van geluidsgolven afbeeldingen van de organen worden gemaakt. Zo is het mogelijk om precies de plaats te bepalen waar bij mij de stukjes weefsel moeten worden weggenomen. De radioloog 'stuurt' de naald naar de de juiste plaats. Hij moest ook nog een groot bloedvat ontwijken vertelde hij later. Vandaar dat ik weer vier uur plat moest blijven liggen want stel je voor dat er...

Ik heb een paar weken niet kunnen lezen maar kan me dat nu bijna niet meer voorstellen. Het lezen is weer helemaal terug, heb in juni zelfs zeven boeken uitgelezen en daar zaten een paar hele goede tussen. De allerbeste van deze zeven vond ik 'Liften naar de Hemel'.  Het boek gaat over een zestienjarige knul die net uit een jeugdinrichting onslagen is en daarna nog niet in de pas wil lopen. Zijn ouders sturen hem naar Canada en daar moet hij onder moeilijke omstandigheden zich staande weten te houden. Het is een prachtig maar schrijnend boek. Het verhaal bleef nog wel een paar dagen in mijn hoofd zitten. Beslist een aanrader.

Mijn rondjes Bovenkerk zijn allengs groter geworden. Ik breidde het uit met het laatste stukje 'enkele buurt', dat wil zeggen dat er op dat stuk maar één weg langs de sloot loopt in plaats van aan iedere kant eentje. En de laatste week steek ik zefs het water over en loop een stukje de Bergvlietsekade op. Overal langs het pad daar staat het wilgenroosje uitbundig te bloeien. Zo blij dat ik hier weer loop.  Telkens ga ik een stukje verder, als is het maar een paar honder meter. Tien keer honder meter is tenslotte ook een kilometer. Vandaag haalde ik de 6 kilometer, het gaf me een goed gevoel. Maar ik wil meer, ik wil die hele ka aflopen  en dan via Schoonouwen en de Tentweg terug naar het dorp. Dat is 8.4 km, ik vroeg het even aan Bas, hij en Christianne lopen dat rondje vaak. Dus er is nog wel wat werk aan de winkel.  Ik voelde het wel hoor, die 6 km, het was een inspanning geweest. Maar dat geeft niet, ik heb de hele dag om bij te komen, het is toch veel te warm om iets ...