Gisteren was vriendin Maria jarig en omdat ze 95 jaar werd zou het het vieren in een uitspanning in Lage Vuursche. Ze is daar geboren en Kees ligt er begraven, een bijzondere band dus met die plek. Ik wilde er zo graag heen dat ik brutaalweg gisterochtend een neef van haar heb gebeld. Geen enkel probleem en ik stelde voor om mij van station Woerden op te pikken. Aldus geschiedde. Ze wist niets van mijn komst en was totaal overdonderd. We begonnen alletwee te huilen maar zeiden tegelijkertijd dat we niet zouden gaan huilen. Wat waren we blij elkaar weer te zien nadat we de laatste maanden urenlang met elkaar gepraat hebben over de telefoon .
Ik kende er bijna niemand maar toch had ik leuke gesprekken met veel mensen. De jarige trof het, het was prachtig weer en we konden buiten blijven zitten terwijl we door het personeel verwend werden met drankjes en lekkere hapjes.
Voordat we vertrokken werd er nog een foto van ons gemaakt. Ziet die 95 jarige dame er niet stralend uit. Die aardige neef en zijn vrouw waren zo lief om me naar Stolwijk te brengen waar ik keurig voor ons appartementengebouw werd afgezet. Zo fijn dat ik op deze bijzondere verjaardag kon zijn.
Reacties
Voldoende energie weer opgedaan voor de komende periode! Lieve groet, Annelies