Een vroege afspraak vanmorgen voor de vijfde chemo en rekening houdend met de spits waren we al vroeg op pad. We hebben er alletwee een hekel aan om te laat te komen en op zo'n afdeling waar mensen chemo krijgen loop het af en aan, alles volgens planning. Je kan de verpleegkundigen die voor jou klaarstaan niet laten wachten.
Eerst nog even naar het VAS-team geweest om het infuus te laten plaatsen. Ik tref daar altijd van die leuke mensen, nu weer eentje waarmee ik het over fietsen had. We waren zo in gesprek dat hij niet eens door had dat de naald er al goed in zat. Op de chemoafdeling bracht de verpleegkundige ons naar een kamer waarin ik tijdens de eerste chemo ook had gelegen. Toen was het een lange behandeling en men wist niet hoe ik op de chemo zou reageren dus ik moest op een bed. Nu werd er gevraagd of ik op een bed of in een stoel wilde en ik koos natuurlijk voor zo'n geweldige stoel die voor me afgesteld werd. Hij zat erg lekker, beter dan zitten op een bed.
En het uitzicht was prachtig met veel velden en bomen die mooi aan het verkleuren waren.
Toen ik thuiskwam zag ik in het patiëntportaal de overige drie chemo's al ingepland staan. Vrijdag 9 januari krijg ik de laatste van de acht in totaal. Voorlopig de laatste dan, dat zal afhangen van de scan die dan weer genomen zal worden. De hematoloog vertelde gisteren dat het bij mij nooit volledig weg zal gaan, ik had al stadum IV.
Ik heb het langzaam groeiend (indolent) non-hodgkinlymfoom en daarbij is genezing vaak niet mogelijk. De ziekte komt vrijwel zeker terug maar soms pas na vele jaren. Remissie is wel mogelijk. De ziekte kan met behandelingen wel jarenlang volledig onder controle worden gehouden en in remissie raken, wat betekent dat de ziekte niet meer actief is en klachten afnemen. Ik blijf wel levenslang onder controle omdat de ziekte weer kan terugkomen.
Ik kan hier wel mee leven, ben een optimist en zie de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Reacties
Marijke
Loes