HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Blogvriendin Jeanne woont boven Amsterdam en ik eronder. We troffen elkaar halverwege. Samen liepen we de de NS-wandeling Gein en Vecht. De wandeling is 14 km lang maar wij liepen er een deel van. We troffen elkaar op station Abcoude en begonnen eerst met koffie op het terras bij het oude stationsgebouw. Na de koffie volgden we de smalle asfaltweg die langs het riviertje Het Gein slingert. Mooie boerderijen waarvan nog velen vol in bedrijf zijn. Onderweg passeerden we molen Delphine. Die mooie naam dankt de molen aan een vroegere Parijse eigenaar. Het riviertje lag vol met waterlies, een prachtig gezicht. We passeerden Fort Nigtevecht wat een onderdeel is van de Stelling van Amsterdam, een voormalige verdedigingslinie rondom Amsterdam die is aangelegd tussen 1843 en 1914. Dit fort moest het Merwedekanaal (nu Amsterdam- Rijnkanaal), de Vecht en de sluizen beschermen tegen de vijand. De Stelling van Amsterdam staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.  Hier staken we via de Liniebrug...

Gisteren het eerste bezoek aan de hematoloog. Fijne jonge vent die ruimschoots de tijd voor ons nam, we hebben meer dan een uur bij hem gezeten. Hij vertelde veel maar wij konden ondertussen ook veel vragen. Ik had wel een lijstje gemaakt maar dat kwam eigenlijk allemaal aan bod tijdens het gesprek. Ik ga nu even technisch worden. Ik heb dus een B-cel non hodgkin lymfoom en nog specifieker een folliculair lymfoom. Dat is een vorm van lymfklier kanker. Het is een laaggradig lymfoom, ook wel een indolent non-Hodgkinlymfoom genoemd, een langzaam groeiende niet agressieve vorm van lymfeklierkanker. Dat klinkt best wel positief. Negatief, het is chronisch, niet te genezen maar na behandeling kan de ziekte voor langere tijd wegblijven. Het ligt er natuurlijk wel aan hoe je op de behandeling reageert. Er zijn nog wel wat hobbels te nemen. Twee afwijkingen op de lever en daarvoor wordt een afspraak gemaakt met een maag-darm-lever arts. Op wervel L2 zit ook een lymfoom, daar moet misschien een ...

Wat was het leuk, de musical waar onze kleindochter in meespeelde en met haar 21 klasgenoten. Ik geef het je te doen om samen met een stel aankomende pubers binnen een paar maanden een goed product op de planken te krijgen. Lof voor deze groep juffen. Maar ook voor deze kinderen die elkaar hielpen stukken beter te leren spelen. Tekst werd bij elkaar overhoord en dansjes werden door de kinderen samen bedacht en aangeleerd. Wat een enthousiasme. De 'High School Musical' is een kinderbewerking van de originele versie die in het theater heeft gedraaid. Saar speelde de president van de drama-club die zichzelf erg belanrijk vond. Ze bracht het met verve. Onze zoon vertelde me van te voren dat hij en zijn familie gereserveerde plaatsen hadden in de zaal. Hij moest iets doen, hij vertelde er niet bij wat, ik dacht iets technisch. Toen het basketbalteam een beslissende wedstrijd moest spelen waren de tegenstanders plotsklaps zoek. Paniek bij de basketballers maar gelach in de zaal toen ...

 Toen ik 26 juni de uitslag van de PET/CT scan kreeg vertelde arts al dat er een knobbeltje op de schildklier zat en wat donkere vlekken op de lever. Niets ernstigs dacht hij maar men wilde er wel even onderzoek naar doen en dat gebeurde vanmorgen. Ik kreeg eerst een echo op de bovenbuik voor de lever, heel grondig en het duurde langer dan ik gedacht had. Daarna een echo in de hals en toen liet de vrouw die het onderzoek afnam me even alleen liggen omdat ze moest overleggen met de radioloog. Dat even duurde best lang en toen ze terugkwam in gezelschap van een collega vertelde de dames dat ze een  schildklier punctie van de knobbel (nodus) gingen nemen. Ja, je leert er in zo'n traject allerlei nieuwe woorden bij maar je moet er natuurlijk wel naar vragen. Met een dunne naald wordt wat weefsel uit de schildkliernodus gehaald en daarna wordt het weefsel onderzocht in een laboratorium wat natuurlijk weer tijd kost. Ik lag op een bed met het hoofd achterover en mocht niet sl...

Ik las het blogbericht  van blogvriendin Emie verleden week dinsdag pas tegen de avond, het ging over een dankbaarheidsdagboek. Laat ik nu diezelfde dinsdag een pakketje in de post krijgen met daarin een mooie kaart en een beeldschoon zelfgemaakt boekje. Het was van blogvriendin Janny en op de kaart schreef ze het volgende: ha Marthy, een notitieboekje voor jou om gedachten in op te schrijven of lijstjes in te maken, of gelezen of te lezen boeken in op te schrijven, of recepten in te noteren, of ???? Het is helemaal aan jou! Ik wist het direct, hoefde er niet over na te denken.    Mooie dingen die ik meemaak, dankbare dingen. En dat zijn er heel wat bij mij tegenwoordig. Lieve, leuke appjes, telefoontjes, kaarten, een buurvrouw die met me wil wandelen en gisteren heb ik met een vriendin gefietst. Naar Schoonhoven waar we ook geluncht hebben. Allemaal dingen waar ik dankbaar voor ben. Wat dat nu is met blogvriendin Emie en mijn persoon, ik weet het niet maar wij lopen in d...

Voor dit evenement, de jaarlijkse uitvoering van de dansschool van kleindochter Saar en de eindmusical volgende week dinsdag had ik al vroeg in het voorjaar een treinreis geboekt om heen en weer naar Nederland te reizen. Dat was niet meer nodig want ik ben er al, de tickets zijn geannuleerd. Ik ging gisteren samen met Christianne en haar ouders naar de middagvoorstelling na eerst nog een lekkere lunch gebruikt te hebben in hun tuin. Saar en een vriendin, al geschminkt, wachtend op de voorstelling. Dit was een deel van de eerste groep waarin zij mee danste, later danste ze nog een keer op de muziek van Michael Jackson mee in een groep die verkleed was in zwarte pakken. Heel leuk maar die foto's waren mislukt. Deze en de rest van de foto's zijn ook niet bijzonder scherp, het valt niet mee om in zo'n grote zaal op een behoorlijke afstand van het toneel een goede foto te maken. Deze groep kwam als een van de eerste op. Heel goed. Maar ook de allerkleinsten deden hun best, aando...

Gistermiddag had ik een afspraak bij de opticien in Bergambacht en ik ging op de fiets. Mijn fiets staat helaas nog in Frankrijk, die zijn we vergeten mee te nemen in de haast van ons vertrek naar Nederland. Maar Floor heeft mijn oude elektrische fiets en die kan ik zo uit haar schuur halen. Er ligt hier een sleutelbos van Mart met alle sleutels van de huizen van de kinderen. Er hoeft niets aan afgesteld te worden, de fiets staat nog helemaal naar jouw maat verzekerde Mart me. Klopte, hij zat lekker en fietste nog prima. Zo kan ik mijn actieradius nog wat vergroten. Het was heerlijk weer en ik genoot daar tussen de weilanden. Deze fuut had net een duik genomen. De waterdruppeltjes liggen nog op zijn veren. Heel veel zwanen in de polder. Ik weet het, de boeren hebben er last van maar voor mij blijven het prachtige beesten. Over tien dagen kan ik mijn nieuwe bril ophalen. De coating van de glazen van mijn oude bril begon los te laten en ik wilde ook wel weer eens wat anders op mijn neus....