Rode Valeriaan

De rode valeriaan, Centranthus ruber, voelt zich erg op zijn gemak in mijn tuin, zo goed dat het zelfs bovenop de tuinmuur bij de poort groeit. In niets, in een voeg van oude stenen. Krijgt geen water, alleen van de hemel, en dat was de afgelopen weken niet veel. Ik heb het ooit als plantje uit Nederland meegenomen en inmiddels geniet het halve dorp ervan. Het groeit het best in voegen van muren, waar je het dus veelvuldig ziet. De witte heb ik ook weleens geprobeerd, maar die houdt het niet lang uit bij mij. Of die nou naar rood verkleurd of gewoon verdwijnt weet ik niet. Voor dat we weggaan aan het eind van de week knip ik het helemaal af, wat ik trouwens met veel tuinplanten doe, en dan groeit de plant gewoon weer aan en binnen een paar weken bloeit het weer. Makkelijker kan niet.