Omdat ik morgen een afspraak heb bij de reumatoloog liet ik vanmorgen bloed prikken. Mijn hemel, wat was het druk in het gebouw waar dat gedaan wordt. Ik denk dat ik wel twintig mensen voor me had, heel Stolwijk was uitgelopen. Maar goed, ik heb de tijd en het voordeel is dat je nog eens iemand spreekt en wat nieuwtjes hoort. Na mij kwam er iemand binnen waar ik jaren lang mee gezwommen heb in het overdekte bad van Bergambacht. Heerlijk mee zitten praten, we hadden altijd een goede klik en die was er nog steeds. Toen kwam Millou er bij zitten, de vrouw van één van onze huisartsen. Zij vertelde dat er was begonnen met de bouw van de nieuwe groepspraktijk die gehuisvest wordt in hetzelfde gebouw waar we op dit moment zaten. Op de plek van de groepspraktijk gaat mijn favoriete supermarkt uitbreiden. Toen ik eindelijk terug naar huis liep reed Dré me achterop. Zij is beeldhouwster en maakt al jaren de mooiste dingen, ik heb ook een beeldje van haar hand in huis staan. Twee jaar geleden is ze van een ladder gevallen en heeft zo ongeveer alles gebroken wat een mens kan breken. Even over haar gezondheid gepraat, ze kan ondertussen weer kleine beelden maken, en ook naar haar moeder geïnformeerd die al heel oud is. Een hele leuke intelligente vrouw, ik heb samen met haar jarenlang in een boekenclub gezeten. Dré vertelde dat aanstaande zaterdag op de rotonde voor Stolwijk een kunstwerk onthuld wordt wat zij samen met een andere Stolwijkse kunstenaar heeft ontworpen. Zo, ik ben weer een beetje bijgepraat over alles wat er in ons dorp leeft en gebeurt. Toch niet zo erg, dat wachten.
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties