Hoe het begon 15

Maart 2000 en buurman Chaussedent is al hard bezig in zijn moestuin. In die jaren hadden wij nog geen moestuin, daar begonnen we pas mee toen we gepensioneerd waren.

Maar ik was al wel begonnen aan een border en dat begon toen langzaam wat te worden.

In ieder geval was ik heel blij met het terras wat Mart en Hans de zomer ervoor hadden aangelegd.

En met dit kleine terrasje was ik ook al blij. Die grote bak linksvoor is later een keer kapot gevroren. We hebben winters gehad met temperaturen ver onder nul.

Begin juni 2000 en ik maak een wandeltocht van Valence naar Le Serret in drie dagen. Met de trein ben ik vanuit Nederland in Valence aangekomen en ik loop vanaf het station naar Saint Peray wat aan de overkant van de Rhône ligt. Daar overnacht ik bij Silvy en Patrice, buren uit Le Serret die met hun gezin in dit prachtige herenhuis wonen. Zij delen dit huis met de grote tuin met drie vriendenechtparen.

De volgende morgen stijg ik naar de ruines van Château de Crussol  wat een flinke klim was.

Ik neem een hoog gelegen wandelpad met uitzicht op de Rhône vallei. Heel in de verte zag ik de rivier liggen.

Aan het eind van de dag kom ik uit bij de volgende rivier, de Eyrieux waar ik in Saint-Laurent-du-Pape een hotelletje neem. De volgende dag loop ik dalend en stijgend langs deze rivier tot Saint-Sauveur-de-Montagut waar ik weer slaap in een klein hotelletje. Jammer genoeg sliep ik niet veel die nacht want er was onder me een feest aan de gang wat tot in de kleine uurtjes duurde.

Vanuit Saint-Sauveur steeg ik de volgende dag en zocht ik mijn weg hoog boven onze vallei naar mijn eindbestemming, ons huis in Le Serret. 

Ik kan geen woorden vinden om te vertellen hoe ik heb genoten van die tocht. In latere jaren heb ik het nog een paar keer gedaan. Ik denk er nog vaak aan.

Buuf Marie-Christine verwelkomde me en zei dat ik gauw een lange douche moest gaan nemen en dan bij haar kon eten. Zo lief van haar en wat smaakte haar maaltje lekker.