Stadswandeling Schoonhoven

We maakten een deel van een stadswandeling in Schoonhoven en begonnen bij de Veerpoort, de enige overgebleven stadspoort. Zo kwam je vroeger tenslotte ook de stad binnen. Hij dateert uit 1610 en de poort dankt zijn naam aan aan de veerpont die nog steeds over de Lek vaart tussen Schoonhoven en Gelkenes. 

Naast het buiten de deur houden van de vijand diende de poort ook als waterkering. De deuren worden nog steeds gesloten bij hoog water. Laat het alsjeblieft nooit verder komen, wij wonen in het gebied achter Schoonhoven.

In de poort zitten twee gedenktekens ter herinnering aan de watersnoodrampen van 1953 en 1716. Na de aanleg van de grote stormvloedkering in 1959 bij Krimpen aan den IJssel is het gevaar voor een watersnoodramp geweken.

De achtermuren van een rijtje mooie oude huizen.

Het huis links naast het witte huis is een van de oudste huizen van Schoonhoven, vermeld in een akte uit 1449.

Niets bijzonders te vertellen over deze huizen alleen dat wat daar buiten stond zo'n heerlijk gezicht was. Al die voorjaarsbolletjes in potten en manden, vrolijk gekleurde paashaasjes er tussen. Ik had graag een mand vol geladen.

Vergeleken met deze schoonheden hebben we tegenwoordig toch maar saaie voorgevels. Dit was vakmanschap en kostte tijd en en dat is er van alletwee niet veel meer.

Tot 1940 hebben hier weeskinderen gewoond. Het ziet er weldadig uit. Of dat werkelijk zo was voor de weeskinderen vraag ik me af.

De Grote of Bartholomeüskerk dateert uit 1440 maar de bouw werd door verzakking maar voor een deel uitgevoerd. In de loop der eeuwen werden er steeds meer muurankers aangebracht om te zorgen dat de scheve toren niet in zou storten. 

In 1815 stond de toren al 85 centimeter uit het lood en inmiddels waren er ook al muurankers geknapt. Van 1928 tot 1935 werd er drastisch ingegrepen en het staat er nu, voor zover ik kan oordelen, aardig recht bij.

Morgen zal ik even een voorbeeld laten zien van een spectaculaire verzakking.