HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Precies tien jaar geleden nam ik deze foto tijdens de Sinterklaasintocht in Stolwijk. Kleindochter Saar met Pietenmuts.Vanmiddag op weg naar Bovenkerk om een stukje te lopen liepen we even over het Dorpsplein om een kijkje te nemen bij Sinterklaas, als goedgelovigen kunnen we dat niet achterwege laten. Dit leuke Pietje wilde direct op de foto. Ik was verrast door de toeloop van al die mensen en kinderen, geweldig dat dat nog steeds kan op ons dorp. En tussen al dat gewoel liep een leger van Pieten om de kinderen een handje snoep te geven en hier en daar een praatje te maken of een tekening te bewonderen. En daar kwam eindelijk Sinterklaas. Hij werd opgehouden want hij moest nog even een belangrijke aankoop doen in een winkel op het Dorpsplein. Dat jongetje met die groene Pietenmuts bleef maar dicht bij Sinterklaas lopen. Groot gelijk had ie, dat is de man die de cadeautjes uitdeelt. Onderwijl speelde de muziekvereniging de bekende Sinterklaas liedjes. En dit is de aankoop van Sinterkla...

Wat een heerlijk weer opeens, een strakblauwe hemel. Dat is een goedmakertje voor gisteren, toen regende het de hele dag. Maar even Bovenkerk in om te genieten van die zon. Mijn favoriete boom maar weer eens op de foto gezet, ik kan me niet herinneren dat ik dat het laatste half jaar gedaan heb.  Er vloog net een grote vogel op, ik denk een reiger. Maar toen kwam er ook nog een vlucht ganzen aan dus nog maar een keer knippen. In de allerkleinste boerenslootjes lag een vliesje ijs. De knotwilgen zijn bijna kaal en met dit zonnige windstille weer geven ze een mooie weerspiegeling in het water. Door de beukenhaag op een erf kwam de zon piepen.  We liepen maar een half rondje, ik heb veel last van de JJ stent, pijn in de lies. Woensdag mijn urine laten controleren, ik vertrouwde het niet helemaal. Weer blaasontsteking, de urine staat nu op kweek en ondertussen heb ik medicatie. Vanmorgen telefonisch overleg gehad met zowel de huisarts als de uroloog in het UMC. Ik vertelde de urol...

In de regen liepen we vanmorgen met een kleine groep van alleen vrouwen, de mannen zaten thuis bij de kachel, rond Oudewater. Een wat verkorte route wegens het slechte weer die ons voerde langs de touwbaan. Ik had daar nog nooit gelopen en zag nu pas hoe lang die baan was. Ik wist wel dat er een touwfabriek was geweest in Oudewater, er is zelfs een Touwmuseum, maar verder ging mijn kennis niet. De foto hierboven was de enige die ik kon maken want ik had handschoenen aan die ik uit moet doen om een foto te maken en moet dan ook mijn stokken nog eens neerleggen. Ik kan mijn medewandelaars niet teveel ophouden. Ik  ben even op internet gaan kijken, wilde wel wat meer weten.Touwfabriek G. van der Lee was een van de oudste familiebedrijven in Nederland, opgericht in de zestiende eeuw.  De fabriek  in Oudewater draaide op hennep. Hennepteelt had van oudsher een nuttige bestemming: touwen voor de scheepvaart, landbouw, in bedrijven, om te sjorren etc De fabriek was een belangrij...

Gisteren een gezellige dag bij mijn vriendin Stan en na een lekkere lunch, Stan kan goed koken, besloten we nog even een kringloop te bezoeken. In Lisse deze keer, op een industrieterrein in een grote hal, heel ongezellig.  Bij binnenkomst liepen we meteen tegen de kerstspullen op waar we alletwee van gruwen dus we liepen snel door. Er was ontzettend veel serviesgoed, gereedschap en ook een grote boekenafdeling. Op de bovenverdieping stonden de wat oudere spullen waaronder deze twee antieke kinderstoelen met als tegenhanger de moderne felgroene kinderstoel. En tussen die duizenden spullen die een tweede eigenaar zochten vond ik iets wat ik wel kon gebruiken. Een klein aardappelpannetje want van die van ons in het Franse huis is een handvat kapot en van de zomer er echt helemaal afgebroken vertelde Mart. Niet zo gek want het was een veelgebruikt pannetje van een een pannenset waar we mee begonnen toen we trouwden. Voor 4.50 euro een bijna nieuw pannetje. En dan die twee toilettasjes...

Soms hou je zomaar een foto over maar deze vond ik te leuk om in de archieven te laten zitten. In een oude haven in Breda waar een muurschildering te zien was zag ik deze bonk roest met die hippe witte stoel bovenop het dek. Een mooie tegenstelling waar ik even om moest lachen. Daar moest ik een foto van maken.

Als je aan het wandelen ben zie je alles om je heen en ik zie altijd veel. Met fietsen is dat wat moeilijker, je moet verdraaid goed opletten om alles om je heen te zien. Dit namaakvliegtuigje bijvoorbeeld. Het stond een stukje het bos in en ik reed er bijna aan voorbij en dan had ik een bijzondere militaire erfgoedplek gemist. Al direct na  de bezetting in juni 1940  werd er een 'schijnvliegveld' aangelegd in de buurt van de Oirschotsweg tussen Oostelbeers en Oirschot.  Het doel was om geallieerde bommenwerpers weg te lokken van vliegveld Eindhoven. Op het schijnvliegveld werd een namaak startbaan aangelegd, deze bestond uit een wel 500 meter lange spoorrails met daarop een namaakvliegtuig. De zogenaamde startbaan had ook nog aan weerszijde van de baan een lange rij lampen. Het vliegtuig, vastgekoppeld aan een staaldraad, werd voortgetrokken door een elektromotor.  Zo kon het vooruit de hangaar uit en weer achterwaarts terug. Er werden barakken en een bunker ge...

Een van de redenen dat we verleden week Breda bezochten was de grote collectie muurschilderingen daar. Ik had er een paar jaar geleden wat over gelezen en daardoor bleef Breda in mijn hoofd zitten.   De Blind Walls Gallery is een groeiende collectie van meer dan 100 muurschilderingen in de stad Breda. Elk kunstwerk is gemaakt door internationale kunstenaars en is geïnspireerd op een verhaal uit de geschiedenis, het heden of de toekomst van Breda dat past bij de locatie. Het idee voor de galerij is ontstaan naar aanleiding van een zestiende-eeuws kunstwerk waarop de afgebroken stadsmuur van Breda was afgebeeld, waarbij de "blinde muren" van nu een nieuwe stadsmuur vormen. Aan de zijkant van de Molsparking is een bijzondere en kleurrijke schildering op de muur van een van de huizen te zien. De bewoonster van het huis, Annie van Gils, woont al heel haar leven op deze plek. Toen haar gevraagd werd wat er op de muur moest komen, zei ze zonder twijfel dat de Maria Hemelvaartkerk te...

Blogvriendin Toos vertelde op haar blog wat over de Maas-Waal fietsroute  en ik reageerde daarop dat die route wel wat voor ons zou zijn. Prompt kreeg ik deze mooie kaart van Toos toegestuurd, heel aardig van haar. Toen wij afgelopen dinsdag zagen dat we de dag erop nog mooi weer zouden krijgen lag die kaart nog voor mijn neus. Dan gaan we we die route van Toos rijden zei ik spontaan en aldus geschiedde. Natuurlijk zou de route mooier zijn in het voorjaar als de bermen en dijken in bloei zouden staan had Toos al gezegd maar wij waren woensdag meer dan tevreden. De voorlopig laatste mooie dag, nog genoeg kleur in de natuur en een nu heerlijk rustige route. Veel oude boerderijtjes langs de dijk, mooie kleine dorpjes, er was heel wat te zien. De foto toont de Prins Willem-Alexanderbrug, een bekende betonnen tuibrug in Nederland. De brug overspant de rivier de Waal en verbindt de Betuwe met het Land van Maas en Waal. De protenstantse kerk in Boven-Leeuwen omgeven door kleurrijke bomen....

Ik bestelde de tickets voor deze film al op 23 oktober en ondertussen heb ik op verschillende blogs recensies gelezen en die waren allemaal lovend. Wij bekeken hem gistermiddag. De film gaat over twee echtparen, vrienden van elkaar en hun twee dochters en die dochters krijgen een ongeluk. Verder ga ik niets vertellen over deze film, dat is al genoeg gedaan en van juist deze film moet je volgens mij zo weinig mogelijk weten, des te meer wordt je verrast. Maar ik beloof je, gedurende de hele film zit je figuurlijk gesproken op de punt van je stoel. Deze film is gebaseerd op 'We doen wat we kunnen' van schrijver en acteur Lykele Muus.  We troffen het, Filmhuis Gouda organiseert maandelijks op donderdagmiddag de Boek- en Film reeks Woorden worden beelden die steeds bestaat uit een lezing voorafgaand aan de filmvertoning. Waarom wil een regisseur per se dat ene boek verfilmen? Wat is er zo bijzonder aan? In de lezingen bespreekt programmeur van Filmhuis Gouda en tevens filmwetenscha...

Dit zagen we in Breda. Daar passen ze kunst toe om zebrapaden beter op te laten vallen. Ze werden ermee zelfs gen omineerd voor Nationale verkeersveiligheidsprijs 2018.  Geen knipperlichten, geen verkeersborden, maar een kunstwerk. Zo moeten zebrapaden in Breda extra opvallen. We zagen de straatfiguren al direct in de buurt van het station toen we met onze wandeling door de stad begonnen. En denk nu niet dat dit het enige figuur is wat men gebruikte. Kijk hier  maar eens hoe leuk die straatkunst is toegepast. Ik vind het een aanrader voor andere steden. Leuk en nuttig.

Wat hadden wij een leuke B & B daar in Brabant, echt een voltreffer. Zo helemaal onze smaak. Een ruime kamer met heerlijke bedden.  Gezellige inrichting met alle comfort. B&B ‘Bij Ome Jos', hij staat hier op de foto, is na jarenlange restauratie ontstaan in een boerderij waarvan de vorige bewoner, ome Jos de eigenaar was. Eric e n Ellen, de huidige eigenaren zijn familie van hem. Zij hebben hun  best gedaan om zoveel mogelijk van de boerderij en de bijgebouwen in oorspronkelijke staat te laten.   's Morgens een lekker ontbijtje in de gezellige gezamenlijke woonkeuken.  Met versgebakken brood/broodjes, eitje van eigen kippen, eigen gemaakte jam, fruit uit eigen boomgaard en nog veel meer lokale lekkernijen blijf je bijna zitten daar aan die ontbijttafel. Ook niet onbelangrijk, onze fietsen konden hier veilig gestald worden. Dit is is de buitenkant, een authentieke langgevelboerderij, gelegen in het buitengebied van het Brabantse Diessen. Voor geïnteresseerden:...

Bijna half november en nog steeds redelijk weer dus in de benen vanmorgen. Ik had mijn fototoestel ingesteld op zwartwit fotografie, wilde weleens kijken hoe dat uitpakte. Matig tevreden, meestal vind ik kleur mooier alhoewel ik de boerderij wel wat vind hebben. Behalve de neuropathy had ik nog wat anderen problemen met voeten en benen maar nu het weer wat beter gaat dankzij mijn masseuse Suze lopen we weer wat meer kilometers. Vanmorgen 8km en daar ben ik heel blij mee.

Na twee dagen heerlijk gefietst te hebben deden we zondag op weg naar huis nog een dagje Breda. Hier kwamen we de stad binnenlopen, meteen al historie. Di t is het Spanjaardsgat, een waterpoort die ligt tussen de Granaattoren en de Duiventoren van het Kasteel van Breda in het centrum van Breda. Achter Brasserie 't Zusje zie je de Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk, een monument en herkenningspunt in de stad. Een rijtje meeuwen op een brugleuning, alles in de gaten houdend. Brutale rakkers.   Dit vond ik erg grappig, een standbeeld van Sinte Juttemis. Dat kan helemaal niet, dacht ik,   Sinte Juttemis is een uitdrukking die  'nooit' betekent, omdat er geen echte heilige of feestdag is die zo heet.  Ik zocht het later op. Het verwijst naar de periode dat de kerk carnaval verbood en stelde dat dit 'met Sint-Juttemis' weer mocht, wat dus nooit was. Nog even de Grote Kerk in beeld. Zowel vanwege haar bouw als vanwege haar ligging wordt de kerk tot een van de mooiste ...