Doorgaan naar hoofdcontent
Het was stil vanmorgen op de Col de la Croix de Ferrières. In de verte hoorde ik een tractor brommen, de boeren zijn druk aan het hooien. Vredig hier op bijna 1.000 meter hoogte. Hoe anders moet dat gisteravond geweest zijn in Nice toen na een prachtige feestdag een afschuwelijke aanslag gepleegd werd. Op de veertiende juli wordt in heel Frankrijk vrijheid, gelijkheid en broederschap gevierd. Nu heerst er angst in een land wat de laatste jaren al zwaar getroffen is. Ik leef mee met de nabestaanden, met alle inwoners van Frankrijk, met mijn buren. Wanneer houdt dit ooit op?
Reacties
Wat een leed.
Liefs,
Mirjam
Vive la douce France, ik hou dit plaatje maar even in mijn gedachten....
Mijn antwoord:
Laten we doorleven, de wereld is te mooi om er niet van te genieten. Terrorisme mag ons dat niet beletten
Ongelofelijk!
Maar de Tour is doorgegaan. En gelijk hadden ze.
En nu weer onrust in Turkije. Het houd maar niet op!
We kunnen niets doen tegen dergelijke terroristen of "lone wolves." Alleen proberen de angst niet te lagen regeren en niet bepaalde bevolkingsgroepen op grond van geloof uitsluiten, want dan geven we de terroristen hun zin. Maar willen en kunnen zijn verschillende dingen...