Hier kan je goed zien hoe dik die schapenvacht is en dat is wel nodig ook. Er liepen heel wat schapen buiten en ze hadden zo te zien weinig last van de kou. Nou, ik wel! Les voor mezelf: als we weer een fietsrondje maken dikkere handschoenen en een winterbroek aan. Ik heb zelfs twee verschillende diktes winterbroeken in de kast liggen, waarom ben ik nou zo stom om die niet aan te trekken?
Maar ik heb toch eens opgezocht hoe dat nou zit met die dikke schapenvacht en ik vond het op de site van Willem Wever. Door hun dikke wollen vacht zijn schapen 's winters
beschermd tegen de kou. Niet omdat die haartjes zelf zo warm zijn, maar omdat
de lucht ertussen gevangen wordt gehouden. Deze isolerende buitenlaag voorkomt
dat een schaap zijn lichaamswarmte verliest. Nou, dat weten we dan ook weer.
Dit is trouwens een zwartbles schapenras, mooie kop heeft die.
Het was net alsof ze elkaar lief vonden.
Duizenden ganzen in de polder, hele weilanden vol. De meesten zijn grauwe ganzen zoals hier.
We fietsten een heel klein stukje langs de Vlist waardoor je op de achterkant van de molen kijkt. Misschien moeilijk te zien maar alle wieken stonden vol zeil. Er stond niet zoveel wind en dan kan dat. De molen was te bezichtigen, er stond een bord buiten, vaak op zaterdag. Een aanrader om te doen, wij deden het een jaar of twee geleden nog.
Reacties
Ik bereid me altijd goed voor op de kou. In mijn wandeltas en fietstassen zitten een muts en handschoenen zodat ik die niet vergeten kan. En in de winter heb ik wandelschoenen met warme voering. Ik heb een hele grote hekel aan kou.
Hee, een lekker fietstochtje! Ik merk hier ook alleen al met die korte stukjes wandelen dat een dikkere broek geen overbodige luxe is.
Lie(f)s.
Wat ik zou vreselijk zonde vind, is dat de vacht na het scheren niet duurzaam gebruikt gaat worden...
Mooie polder!