Hè hè, eindelijk eens een reiger die voor me wilde poseren. Ik kom er genoeg tegen als we onze korte stukjes in Bovenkerk lopen maar ze vliegen bij het minste of geringste op, het lijkt wel of ze je ruiken. Vanaf een grotere afstand fotografen zou wel kunnen maar ik sta nog niet erg vast op mijn benen en dan krijg ik sneller een onscherpe foto. Hier steunde ik met mijn elleboog op Mart zijn gebogen arm en en ik fotografeer ook weleens vanaf zijn schouder. Zie je hoe zonnig het is op deze foto.
Mijn favoriete boom, al lang niet meer op de foto geweest, ik denk deze winter helemaal niet. Hij staat daar altijd zo mooi te zijn, fijn dat er wat kleur in de lucht zat. Ik weet eigenlijk niet eens wat voor boom dit is en heb hem al tientallen keren op de foto staan.
Ik genoot van de zon, begon al aan het voorjaar te denken, alleen maar denken hoor. Hier had ik nog heel wat blauw in de lucht maar zien jullie die donkere vlek daar rechts.
Deze foto nam ik drie minuten later, vanaf dezelfde plek maar ik had me een kwartslag omgedraaid. Wat een verschil van licht en blauw op deze twee foto's. Vijf minuten later vielen de eerste druppels van een stevige bui, we waren net bij ons appartementengebouw,
Reacties
Er vallen best wel pittige buien op het ogenblik.
En geluk gehad met, net op tijd thuis, wat wil je nog meer !
Mooi ook dat daar nog een rijtje ouderwetse palen met bovenleidingen staan.
Wat maakt een beetje zon toch alles anders. Heerlijk als hij schijnt. Maar donkere wolken doen het op een foto ook goed:)
Prachtige foto's weer...
groeten
Lie(f)s.