Het is dan wel geen sneeuw maar het is toch wit. Dit zagen we gisterochtend in het gebied waar we liepen, de grond was op veel plekken ruig bevroren. Het was nog koud, echt heel koud door de straffe wind en die voel je wel in de polder. Alhoewel in deze polder ook veel bosschages staan.
Het gebied heet de Berkenwoudse Driehoek en valt onder de Krimpenerwaard. Het is maar een kwartiertje rijden bij ons vandaan en biedt prachtige doorkijkjes over open polderland, rietpercelen, houtkades en de twee eendenkooien.
We zagen de zon in het water schijnen.
De altijd aanwezige hoogspanningsmasten zijn hier niet meer weg te denken. Fotografisch gezien prachtig maar minder voor de natuur, vooral vogels.
De door turfstekers afgegraven veenpartijen en de overal opdoemende bosschages zorgen voor extra variatie. Door vernatting veranderen de geplagde percelen en oevers in soortenrijke vochtige hooilanden.
Of er nog leven zat in deze boom kon ik niet goed zien.
Maar hier in ieder geval niet in. Daar was de zaag overheen gegaan.
Wordt vervolgd.
Reacties