Het een erin, het ander eruit

Net de uroloog aan de telefoon gehad over de dubbel J stent in mijn lichaam. Toen wij afgelopen woensdag naar Moordrecht fietsten merkte ik al dat het niet goed met me ging, ik had teveel pijn in mijn onderlijf. In de audio zaak waar we waren voor een laatste controle van Marts nieuwe gehoorapparaten voelde ik me zo beroerd dat ik vroeg of ik een kop koffie kon krijgen. Na daar een poosje gezeten te hebben fietsten we weer naar huis en na mijn middagslaapje dacht ik wel even een paar boodschapjes te kunnen doen, vijf minuten lopen. In de supermarkt werd ik weer niet goed, waarschijnlijk kwam het door de pijn. Dit werd te gek, ik heb bij de vorige stent de laatste twee weken veel pijn gehad en bij deze nieuwe van het begin af. Dus naar de poli gebeld of ik de uroloog kon spreken. Die kon niet eerder dan vrijdag rond de middag terugbellen. 

Gisterochten had ik het gevoel of ik door een vrachtwagen was overreden, alles deed pijn in mijn bovenlijf. Ik had een afspraak met Suze, mijn masseuse en die liet ik doorgaan. Suze legde uit dat ik met mijn lijf probeerde om de pijn op te vangen en daardoor verkrampt raakte. Logisch verhaal. Massage en warmtekussen hielpen me er aardig bovenop maar de pijn in mijn lies bleef.

In mijn gesprek met de poli had ik al voorgesteld om de tijd voordat er na de laatste chemo een PET scan kan worden genomen te overbruggen met een Nefrodrain buiten het lichaam. Die heb ik al eens gehad toen ik in 2021 een grote niersteen had. Gelukkig vond de uroloog ook dat het zo niet langer ging en stelde direct voor om een drain in mijn rug te plaatsen, daarna kan de stent er uit. Dat gaat volgende week allemaal plaatsvinden. In die week heb ik ook de chemo dus dat wordt een druk weekje. Geeft niet, ik wil van die pijn af.