Van Schoonhoven met een omweg weer terug naar huis

 Vanuit de Vlist fietsten we gisteren Schoonhoven in waar we wilden lunchen, we waren nog maar op een kwart van de route. We waren laat vertrokken omdat we rond een uur of elf meer zon hadden verwacht maar dat viel tegen. We vonden een gezellig tentje, druk bezocht door racefietsers en wandelaars met rugzakken. We namen er een lekker broodje croquet.

Schoonhoven, ook wel de Zilverstad genoemd wegens het Zilvermuseum, is een mooi oud plaatsje met vooral aan de Haven prachtige historische panden. De kerk is de Grote of Barthelemeüskerk, vermoedelijk in de 13e of 14e eeuw gebouwd.

Na een laatste blik op de Haven sloegen we rechtsaf naar de Lekdijk.

Zoals altijd is het op de Lek druk met scheepvaartverkeer, dat gaat zondags gewoon door. Links op het water een duwboot die twee duwbakken voortstuwt. De duwboot duwt de bakken, die zelf geen aandrijving hebben, als een duweenheid of konvooi. Dit is een veelvoorkomende vorm van binnenvaart voor het vervoer van grote hoeveelheden vracht.

De dijk ligt hoog aan het water. De afgelopen decennia hebben er veel dijkophogingen plaatsgevonden.

En daardoor zijn de huizen laag aan de andere kant van de dijk komen te liggen.

De watertoren van Bergambacht komt in zicht. Hij is gebouwd in 1937 en heeft een hoogte van 40 meter en een waterreservoir van 360 m³. De watertoren is een rijksmonument sinds 1988 en wacht op herbestemming.

Vlak hierna hadden we rechtsaf naar Stolwijk kunnen slaan vanaf de dijk maar we gaan nog even door langs de Lek.

We naderen het dorp Streefkerk wat aan de overkant van het water ligt. Vlak voor het dorp zien we nog een molen, korenmolen De Liefde.

De naam van deze molen was lange tijd De Hoop, maar is na de restauratie gewijzigd in De Liefde, men dacht dat dat de oorspronkelijke naam was. Historisch onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet juist is. De juiste naam luidt In Liefde Draaiende. Wat klinkt dat mooi, In Liefde Draaiende.

In dan gaan we eindelijk de dijk af. Elf kilometer lang straffe tegenwind op die dijk is ook op een e-bike een flinke klus. Maar het traint wel je bovenbenen en knieën. Hier het vlakke land met zware wolkenluchten erboven.

In polder Den Hoek staat een uitkijktoren die nog is afgesloten met een bouwhek, men is nog aan het kissebissen over afspraken over het beheer.

In Polder de Nes worden geen grote, beroemde watermolens gebruikt, maar kleine watermolentjes om de waterhuishouding op peil te houden. Deze kleine molentjes helpen de polder droog te houden, wat belangrijk is voor de weilanden en de recreatie in het gebied. Op de achtergrond de nieuwe watertoren van Bergambacht.

We gaan met een tunneltje onder de provinciale weg van Bergambacht naar Krimpen a/d IJssel door en nog slaan we niet af naar huis. We gaan links af door Benedenberg met zijn mooie oude boerderijen, schampen het kleine dorp Berkenwoude en komen dan op Stolwijks grondgebied,  het buurrtschap Achterbroek.

Daarna komen we door Benedenkerk waar we aan het eind over een van de twee oude gietijzeren bruggen die daar liggen ons dorp weer in fietsen. Recht de scheve kerktoren van Stolwijk.

 Een mooie tocht maar wel koud, met zulke dagen moet je goed gekleed zijn. Ik draag een stevig jack en een gevoerde broek die ik al jaren heb en me met het vele wandelen wat we 's winters altijd deden vaak van dienst is geweest. Ik kocht verleden jaar al een helmmutsje en Mart besloot nu dat hij er ook wel eentje wilde, hij had zulke koude oren. Op zulke dagen is veertig kilometer genoeg voor ons, het begint halverwegen de middag al weer af te koelen.