Ja, jullie lezen het goed, men heeft niets aan mij gedaan in het ziekenhuis, we zijn overrichter zaken naar huis gegaan. Ik zal het uitleggen.
Ik werd eerst meegenomen naar een verpleegafdeling waar ik later weer terug zou komen. Kleding uit en een operatiejasje aan waarna ik met bed en al naar de afdeling radiologie werd gebracht, naar de ruimte waar de urinedrain geplaatst zou worden. Die gaat er dan voor zorgen dat de urine uit de nier naar een urineopvangzak kan lopen en komt in de plaats van de dubbel J stent die er nu nog zit.
Twee radiologen en een verpleegkundige maakten mij klaar voor de behandeling. Ik moest op mijn buik gaan liggen op zo'n smalle behandeltafel en men maakte een echo, op zoek naar een plek op de nier waar ik aangeprikt kon worden. De radiologen zeiden dat dit moeilijk ging worden.
Er werd mij uitgelegd dat de nier makkelijker aan te prikken is als hij opgezet is wat gebeurt als de doorgang van urine tussen nier en blaas gehinderd wordt maar dat was bij mij niet het geval. Je moet het vergelijken met een ballon. Als die goed opgeblazen is prik je er makkelijk in, een wat slappere ballon is moeilijk aan te prikken.
Men was doorlopend aan het overleggen en woog de kans op complicaties af tegen het voordeel van de behandeling. Toen kwam de hoogste in rang binnen, de interventieradioloog en die vroeg mij van alles over de pijn, wanneer die begonnen was en hoe het met de andere stents was gegaan. Hij overwoog of de pijn niet van de tumor kon komen. Daar schrok ik wel wat van.
Hier even een stukje uit het behandelverslag: NSK plaatsing - niet uitgevoerd.
Mw kwam voor NSK plaatsing links. Slank systeem,
echografisch matig zichtbaar, deels bedekt door pleura. Lastig en risicovol om
aan te prikken. Indicatie nogmaals met patiente besproken. Hoe zeker is het dat
de klachten die patiente ervaart door de dubbel J komen en niet door de tumor
die in datzelfde gebied zit?
Vanwege twijfel hierover overleg gehad met collega M,
uroloog. NSK plaatsing bij dit slanke verzamelsysteem is risicovol en niet
zeker dat de pijnklachten daarmee verholpen zijn, derhalve besloten nu geen NSK
te plaatsen en de indicatie te herbespreken. Patiente begrijpt de overwegingen
en kan zich hierin vinden. Gezien de risico's heeft ze op dit moment zelf ook
de voorkeur om geen NSK te plaatsen en af te wachten. Ze krijgt een nieuwe
afspraak bij uroloog.
Natuurlijk ging ik hiermee akkoord, het risico op bloedingen was groot, men moest waarschijnlijk meerde keren prikken met grote kans dat het niet zou lukken. Mijn huisart had me vrijdag nog verteld dat schade aan een nier niet meer te herstellen is en dat men uiterst voorzichtig moet zijn.
Dus hup, van de tafel af, het bed in, iedereen gedag gezegd en bedankt voor de moeite. Boven op de verpleegafdeling zorgde de lieve verpleegster ervoor dat ik nog een kopje thee kreeg met twee boterhammetjes, ik was nuchter binnengekomen en had sinds de avond ervoor niet meer gegeten.
Net thuis kreeg ik al een telefoontje van het ziekenhuis voor een afspraak met mijn uroloog op aanstaande vrijdagmiddag na de chemo. Ik zal af moeten wachten wat dat brengt. We kwamen een beetje katterig thuis, je verwacht dat er iets gedaan wordt en dan blijkt het toch te risicovol te zijn.
Reacties
En wat zul je in de piepzak zitten.
Heel rot voor je: ik ga voor je duimen...
Liefs, Marlou
Marijke