Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe het begon 18

We kwamen de avond van 25 maart 2001 aan in Le Serret en konden de volgende dag direct aan de slag want het was die dag 'Nettoyage du Printemps' en dat betekent dat de fransen grote schoonmaak houden langs hun rivieren. Onze dorpsvereniging deed ook weer mee door een stukje rivier onder een bruggetje vlakbij het dorp schoon te maken. Onze buren begonnen om negen uur maar wij mochten een uurtje langer blijven liggen.

Mijn buurvrouwen Silvy en Marie-Christine.

We waren met velen, niet op de foto staan Sarah en Lucy, dochters van Patrice en Silvy en drie vriendinnen.

Alle takken geknipt die over het hek van de brug hingen en een stuk rivier schoongemaakt. Twintig vuilniszakken vol troep en een berg oud ijzer (die twee stoeltjes had Kees er nog bij gegooid)

Rond één uur waren we klaar en wat doen de Fransen dan?  Eten natuurlijk. Gezamenlijk maar?  Ja hoor, doe maar bij ons in de tuin, die is het zonnigst. Iedereen neemt mee wat hij heeft. 

En dan zitten er binnen drie kwartier vijftien mensen in onze tuin gezellig te eten en te drinken en we waren nog maar een halve dag in Frankrijk.

In die jaren toen Maria en Kees er nog waren heb ik met Maria heel wat afgewandeld. Meestal rond het dorp maar we namen ook weleens de auto als we zin hadden om ergens anders te lopen.

Op deze wandeling kwamen we de ouders van onze nieuwe burgemeester tegen en maakte daar een praatje mee.

We hebben prachtig weer gehad die week en maakten ook nog een vervolg met het karwei aan het waterbassin. Daarover later meer. Hier was ik bezig een brief te schijven aan een vriendin die in die tijd in Amerika woonde. Ik was er het afgelopen jaar mee begonnen en schreef die brieven altijd in Frankrijk over wat wij daar allemaal meemaakte. Maria deed mij een goed idee aan de hand. Je moet al die brieven kopieëren, zei ze, dan heb je een prachtig dagboek van het leven hier. Prima idee, dat ging ik doen.

Blogvriendin Emie merkte het op in de laatste blog over 'Hoe het begon' en vroeg in een reactie of ik in die tijd een dagboek bijhield. Ja hoor Emie, een dagboek in briefvorm.

Reacties

Sjoerd zei…
Mooie verhalen heb je er in ieder geval aan overgehouden.
Emie zei…
Vandaar dat je de details nog zo goed weet! Heerlijk verhaal weer.
KnutzEls zei…
Zo'n dagboek is heerlijk om alles weer een op te halen. Fijne herinneringen, dat zie je .
In de weer zei…
En wij mogen nu meelezen, een goed idee was dat !
Annelies zei…
Fijn dat je al zo vroeg mensen uit het dorp hebt leren kennen.
Wat een mooie verhalen en wat fijn dat je ze hebt vastgelegd. Fijne feestdagen en een goed Nieuwjaar gewenst.
Charlie zei…
bedankt voor weer een mooi Frans verhaal, doordat ik al zoveel las over jullie Franse leven herken ik al plekken en mensen die je beschrijft. en op de foto’s. fijne dagen gewenst en een gezond 2025 en het beste met de knie.
Janny zei…
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Janny zei…
Weer een mooie blog over samenwerking en saamhorigheid, prachtig die foto van de schapen op de weg.
Je herbeleetd het allemaal, heerlijk zoveel speciale herinneringen.