Leuker is het niet

Gisteren boodschappen gedaan in mijn uppie met een rugzak. Mijn boodschappenkar samen met die stokken is niets, dat lukt niet. Voor mijn gevoel zou ik al wat verder moeten zijn met mijn knie maar het gaat niet echt goed en ik heb nog veel pijn.

Ik had voor deze nieuwe knie een andere fysiotherapeut gevonden, een stuk dichterbij, dan kon ik als ik eenmaal kon fietsen over een paar weken daar op de fiets heen, ben ik niet zo afhankelijk van Mart. Aardige jongeman en direct bij de intake heb ik hem verteld dat mijn lijf heel snel reageert op te zware oefeningen, vooral die met toestellen. Maar u kan toch wel op een loopband zei hij direct. Nou eh, liever niet.

De tweede keer dat ik kwam, dus twee weken na de operatie stelde hij voor om wat te oefenen op de hometrainer. Dit weigerde ik, ik vond nog te vroeg, mijn knie was nog veel te stijf. Maar de derde week moest ik toch echt op die fiets gaan zitten terwijl ik me er niet prettig bij voelde. Het lukte niet, het deed ontzettend pijn en ondanks zijn tegenwerpingen stapte ik eraf. De week die daar op volgde ging het een stuk slechter met de knie, ik had het gevoel dat ik weer terug was bij af. Afgelopen dinsdag had ik weer een nieuwe afspraak maar ik voelde me er zo onzeker over dat ik Suze, mijn jarenlange verzorgster van mijn lijf en keigoede sportmasseuse heb gebeld. 

Toen ik haar vertelde over hoe mijn knie voelde, dat ik bij de fysio zelfs nog geen een keer mijn broek had uitgehad en dat hij mij alleen maar op toestellen wilde zien zitten werd zij heel erg boos. Die afspraak annuleren Marthy, ik heb vanmiddag plek voor je werd er tegen mij gezegd. Had ze eigenlijk niet maar ze heeft haar lunchpauze voor mij opgeofferd.

Oh jongens, wat een verschil, wat een kennis van het menselijk lichaam. De broek ging direct uit ik moest gaan staan en ze bekeek alles. De nieuwe knieën zitten er alletwee goed in was haar conclusie en dat was ik helemaal met haar eens, daar mankeert niets aan. Het probleem is het weefsel rondom de kniën, spieren, pezen of aanhechtingen. Zit mijn jarenlange reuma mij dwars? Want ook in de al eerder geopereerde knie heb ik nog pijn bij kracht zetten, opstaan bijvoorbeeld. Wandelen doe ik al twee jaar niet meer, echt wandelen dan hè en ik mis het zo. 'Wandelen is uw identiteit' zei laatst een dokter in onze groepspraktijk tegen mij en zo voel ik het ook.

Suze heeft wat oefeningen met me doorgenomen, dat deed de andere therapeut helemaal niet en me vervolgens stevig gemasseerd waarbij ik het soms bijna uitgilde van de pijn. Er zit in het hele been veel te veel vocht en dat moet eruit. Verder ga ik terug naar mijn oude fysio en met Suze heb ik ook een nieuwe afspraak gemaakt.

Ik raap mezelf weer bij elkaar, ik moet in mezelf blijven geloven en hoop ooit, ooit nog eens te kunnen wandelen alhoewel ik daar steeds meer aan twijfel en dat vreet aan me.

Leuker kan ik het vandaag niet maken!