De film ‘The Room Next Door’, het verhaal van een terminaal zieke vrouw (Tilda Swinton) die euthanasie wil plegen en daarbij de assistentie inroept van een oude vriendin (Julianne Moore), is zeker niet slécht. Integendeel: de fotografie oogt subliem, de muziek van Alberto Iglesias klinkt magnifiek, de vertolkingen zijn uitstekend. Alles aan dit euthanasiedrama valt te omschrijven als geraffineerd, gesofisticeerd en kunstzinnig – en laat dát nu net het probleem zijn. In ‘The Room Next Door’ zit wel heel veel klasse, maar geen vuur, geen bevlogenheid, geen kolkende bezieling, geen léven.
Deze recensie las ik in de 'Humo' en ik ben het er helemaal mee eens. Mijn dyslectische echtgenoot vatte het kort en bondig samen: ik vond het een kouwe film.
Ik las over deze film bij blogvriendin Jeanne en zij heeft een heel andere mening over de film. Dat kan, dat mag. Ik zou zeggen; ga kijken naar de film wan hij is zeker niet slecht en vorm daarna je eigen mening.
Reacties