Vaatdoek

Zaterdag was het weer hier om te huilen. Net nadat we het huishouden hadden gedaan begon het te regenen en het stopte niet meer tot gistermorgen een uur of elf. Goed, ik word er gelukkig niet sacherijnig van maar leuk was anders. We besloten dan maar direct te gaan wandelen, ik moest nodig in beweging komen. In de hoop droog te blijven liepen we naar Boverkerk. Het lopen ging goed, voor het eerst deze week en we keerden bij het vierde bruggetje. Weer een streep aan de balk.

En toen kregen we die wind pal tegen, je kan het aan het water zien en en dat viel verdraaid niet mee voor iemand die nog met krukken loopt en de conditie van een vaatdoek heeft.

Maar ik had wat om naar uit te kijken. Een kop koffie met een plak van mijn overheerlijke kerstcake die ik de dag ervoor had gebakken. Ik kan jullie vertellen dat het smaakte. Daarna ben ik op de hometrainer gestapt en heb vijf minuten weggetrapt. Ik weet het, wat is nu vijf minuten, maar voor mij was het een mijlpaal.