Zijn vriendinnen stonden een stuk verderop en zagen er veel liever uit, maar zo ver reikte mijn lens niet, dus dan maar deze vervaarlijk uitziende jongen. Ik was wel blij dat er een hek tussen ons in stond. Onverstoorbaar stond hij te kauwen en keurde mij geen blik waardig. Nou, daar sta je dan, aan de kant van de weg, hangend boven een greppel, idiote geluiden te maken tegen een stier om zijn aandacht te trekken. Ik was blij dat niemand me hoorde. Wat je al over moet hebben voor een blogje!
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties