Die hete zomer van 76

In haar blog van gisteren memoreerde Emie de warme zomer van 76, haar dochter werd toen geboren. Die zomer staat in mijn geheugen gegrift. Op 26 juni van dat jaar verhuisden we met drie kleine kinderen, de jongste vier maanden, naar Stolwijk waar we een fietsenwinkel hadden gekocht. Twee panden verderop in de straat konden we tijdelijk een huisje huren waar we uiteindelijk 24 jaar in bleven wonen. Op maandagmiddag kreeg ik dat huisje voor het eerst te zien, het was van twee oude mensen geweest en het zag er binnen uit alsof je een halve eeuw terug in de tijd stapte. Woensdag en donderdag maakte ik met een schoonzus daar wat schoon en vrijdagmiddag werd mijn boeltje verhuisd.

Iedereen ging weer weg, ik zat in een dorp zonder familie, vrienden of kennissen, drie kinderen die van streek waren en een man die alleen maar druk was in zijn winkel/werkplaats en geen tijd had voor zijn gezin of om een spijker in de muur te slaan. Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal goed gekomen, alleen durfde ik het eerste jaar geen cent uit te geven, bang dat we dan failliet zouden gaan. Ook was ik zo mager als een panlat, gedeeltelijk veroorzaakt door de warmte en het voortduren bezig zijn om dat huis in een leefbare staat te krijgen. Het fijne van deze moeilijke zomer was wel dat we in dat onbekende dorp heel goed zijn opgevangen. Iedereen was aardig en behulpzaam en daarom wonen we er nog steeds en gaan nooit meer ergens anders wonen. Trouwens, na zo'n traumatische verhuizing hoef je niet meer zo nodig. Op de foto hieronder de middelste en de jongste, de winkel werd vlak daarna verbouwd.