Ochtendlijke ontmoeting

Het leuke van mijn ochtendwandelingetjes is dat ik mijn buren wat meer zie en spreek. Zo kom ik bijna iedere ochtend monsieur Veysan tegen. Hij heeft slechte knieën, artrose en wil in beweging blijven. Vanochtend vroeg ik hem of hij niet geopereerd kon worden en hij vertelde dat dat wel kon maar dat hij daarna zijn knieën niet meer goed kon buigen en hij wilde zo graag in zijn groentetuin blijven werken. Ik heb altijd een beetje moeite om aan iemand te vragen of ik een foto mag nemen en bij hem durfde ik dat eigenlijk niet zo goed omdat hij bekend staat als niet al te makkelijk. Toch deed ik het en tot mijn stomme verbazing vond hij het prima en ging er zelfs voor zitten. Zijn hondje kreeg de opdracht om lief naar mij te kijken. Ik heb me nu voorgenomen om eens aan wat meer mensen te vragen of ze willen poseren.