Daar is ie dan, de zon

Ik zag het in januari al toen we hier waren, die rozemarijn gaat het niet meer redden. Nu zitten er nog meer dode takken in dus hij gaat er uit. Al jaren staat er op deze plek een rozemarijn maar om de paar jaar moet ik hem wel vernieuwen. Hij staat daar 's winters net even te nat, denk ik en grijsbladige planten kunnen zo wie zo wat minder goed tegen de vorst. En vorst zullen we hier wel gehad hebben want er zijn zelfs een paar potten kapot gevroren en dat gebeurt zelden. Aan de voet van de rozemarijn vond ik de hagelkorrels van gisteren nog.

Toch weer een nieuwe rozemarijn op deze plek gezet die ik uit voorzorg gisteren al gekocht had. Voor die paar euro mag hij om de paar jaar wel vernieuwd worden. Uit ervaring weet ik dat hij snel aan de groei gaat en dan weer lekker tegen de stenen trap gaat leunen wat ik zo'n leuk gezicht vind. Dit was de eerste bezigheid vanmorgen in de tuin. De zon schijnt, mijn bodywarmer heb ik al lang uitgegooid en ik ga na het maken van deze post weer lekker naar buiten, genieten.