Mijn moeder was van de spreekwoorden en gezegden. Voor iedere gelegenheid wist ze er wel eentje en met het ouder worden besefte ik dat er in veel van die gezegdes een wijsheid school. Ik was al lang van plan om hierover eens een blogbericht te maken maar het kwam er niet van totdat ik gisteren de post van Bertie las. Sjoerd benoemde daar een spreekwoord wat ik in mijn jeugd vaak hoorde uit mijn moeders mond. Het was in ons gezin normaal dat twee van mijn jongere broers op zaterdagmorgen mijn vader hielpen op zijn land. Maar pa hield er andere werktijden op na dan mijn lieve broertjes. Hij liep dan te mopperen in de keuken omdat die jongens nog in hun bed lagen. Mijn moeder, in al haar wijsheid, stuurde hem dan weg met de belofte dat ze er echt zo aan zouden komen. Vervolgens liep ze naar de trap en riep van onderaf: 'Mannen, eruit! Wie 's nachts vist moet op de dag zijn netten drogen'. Oh, ik zie haar daar nog staan, nooit echt boos, half lachend. Zij begreep jongeren zo goed. Nog een mooie uit haar mond was deze: 'Ik kan toch wel dansen al is het niet met de bruid'. Zij bedoelde daarmee dat ze best tevreden was terwijl haar huishoudportemonnee niet bepaald goed gevuld was. Ze nam het leven zoals het kwam, heeft veel meegemaakt met dat grote gezin. Misschien dat al die 'wijsheden' haar daarbij steunden?
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties
Leuk toch die oude spreekwoorden!
Ik ga maar eens tegen de stroom opzwemmen en ze steeds meer gebruiken, te pas en te onpas, ik ken er tenslotte genoeg;-)
Ik ken een heleboel spreekwoorden, maar gebruik zze niet vaak. Wel schieten ze vaak door mijn gedachten op bepaalde momenten en bij gebeurtenissen.